Odin Cassiopeia Zafeiriou [INTERSEX]

ICARUS PROLOGUE

Epiphany

The ray of sun broke like hope that pierce through his heart like an ache.

Warm sunlight slowly spread through his cold cheeks. And for the first time in his life, he was looking at the sun that was slowly rising from the sea with a calm expression.  

A promise of a new beginning, a chance to set things right.

Hindi niya binigyan nang attention ang telebisyon na nakabukas mula sakanyang silid, bagkos ay mas dinama ang may kalamigang hangin na tumatama ngayon sa kanyang mukha.

He wishes that Odin would see and feel the same thing that he was doing right now.

".. Isang karumal dumal na pangyayari ang naganap sa isang liblib na lugar sa bayan ng San Vicente. Halos hindi makilala ang mga taong nasa loob ng isang underground facility at puro gutay gutay ang katawan at.."

Shiloah pulled up his blanket close to his body while trying to get a comfortable position on his wheelchair.

"... Arestado ang mga kilalang personalidad at ilang mga kilalang senador dahil sa mga ebidensyang nakalap. Napag-alaman na myembro sila ng isang underground slave market na kamakailan lang na ... "

"My son.."

"Pa?"

Ngumiti naman ang matandang Villafuente at niyakap mula sa likod ang nag-iisang lalake na anak habang nakatanaw sa malawak na karagatan.

Unti-unting lumiliwanag ang buong kapaligiran. Ang ingay galing sa alon na tumatama ngayon sa dalampasigan, ang mga huni ng mga ibon sa himpapawid at ang simoy ng hangin ay siyang nagpapatunay na nasa isang malawak na paraiso sila ngayon.

Payapa at kalamado lahat.

".. kakapasok lang na balita. Tinambangan at walang awang pinatay ang mga personalidad na kamakailan lang ay humaharap sa kasong human trafficking, ... "

"Your friend will be flying to Scandinavia tomorrow. Aren't you going to say your goodbye?"

Ngumiti naman si Shiloah sa ama na puno ng pagmamahal na nakatingin sakanya.

"Goodbyes are for losers. We will definitely see each other again," binalik ulit niya ang tingin sa malawak na karagatan at napabuntong-hininga. "Sa ngayon, hayaan niyo po muna ako na enjoyin ang ganda ng lugar, pa."

2 years found a lot of ways to break their heart, yet they didn't let it break them. Gave as much as it took and still left them wanting. More than any other year, those two years of suffering and survival with Odin left him proud with an unyielding resolve to conquer the next.

They lived.

Napangiti naman ang kanyang ama at hinalikan sa tuktok ng ulo nito ang unico-iho.Huminga ng malalim ang matandang Villafuente at mas ikinulong sa mga bisig ang anak saka tumingin sa malawak at malinis na karagatan.

"Yes, son. Take your time. You deserve it," he sighs for the ninth time again. "The both of you will live the life you always deserve."