Multimedia da Jay var
Keyifli okumalarr :)
___________________________
Okula yeni transfer olan uzaylı, gelir gelmez okulumuzum popülerine kafa tuttu!!!
Şaka mı bu? Resmen okul gazetesine çıkmıştım. O fotoğrafta neyin nesi? Kim, hangi ara çektmişti bu fotoğrafı?
Okul kapısının önünde öylece kala kaldım. Gerçekten utanç vericiydi. Aslında bu haberden sonra beni cesur biri olarak tanımlayabilirlerdi. Ya da gerçekten UZAYLI.
"Haberi gördün demek uzaylı." dedi yabancı bir ses.
Bu da kimdi böyle? Uzun boylu kahverengi saçlıydı. Saçları ne uzun ne de kısaydı. Kumral tenli yakışıklı bir erkek.
"Sizi tanımıyorum." dedim az önceki gazete haberinin şokunu atlatmaya çalışarak.
"Tanışırız" dedi özgüvenli bir tavır ile.
Ben cevap veremezken tekrar konuşmaya başladı.
"Dünya yemeklerini sever misin bilmem ama bence yaşamak için yemek yemelisin, seninle bu akşam bir şeyler yiyelim mi?"
Klasik kötü çocuklardan olmasın lütfen lütfen!
"Olur"
Ne! Olur demiştim resmen. Ne kadar salak bir insan olduğumu söylememe gerek yoktu sanırım.
Çocuk şaşkınlıkla bana bakarken "Cidden mi? " dedi.
Neden bu kadar şaşırmıştı ki ? Yoksa beni kolay lokma falan mı sanmıştı. Keşke kabul etmeseydim.
"Evet cidden. Yani aslında buraları pek bilmiyorum. Belki yardımcı olabilirsin bana." Umarım az önce atlayıp kabul ettiğim yemek teklifini biraz olsun kendi çıkarım mış gibi gösterebilmişimdir.
Telefon numaramı aldıktan sonra "Akşam görüşürüz deyip gitti.
Akşam onunla yemeğe çıkacaktım. Onunla? O? Kim di ki o? Adını neden öğrenmedim ki.
O benim numaramı almıştı ama ben almamıştım. O ne zaman isterse arardı ya da mesaj atardı. Durumlar böyleydi işte yabancı.
"Ders başlayacak" Daniel dı bu. Onu görünce tebessümle suratına baktım. O na neden gülerek baktığımı çözmeye çalışıyordu. Tuhaf tuhaf bakarken
"Hadi ne duruyorsun?" dedi.
Az önce hiç tanımadığım birine akşam için söz verdim onun salaklığını yaşıyorum Daniel. Diyemedim tabii.
"Geldim geldim." İkimizin dersi de aynıydı.
Sınıfa ilk girdiğimde Gabriel meşhur yerine oturmuş bana bakıyordu. Bu sefer niye bakıyordu ki. Neyse ne dedim ve yerime oturdum. Tekrar gazete manşeti olmak istemiyordum.
"Uzaylı, fazladan kalemin var mı?" Sınıftan, bir çocuk sormuştu bu soruyu.
Yeter ama herkes uzaylı diyordu bana. Gerçekten çok sinirlenmiştim. Yine de sakinliğimi koruyarak, "Adım Sîva" deyip kalemi uzattım.
"Banane adın Sîva ise." deyiverdi birden ukala.
"Bana uzaylı demenden hoşlanmadım." Sanki umrundaydı da bende kendimi ifade etmeye çalışıyordum
"Bende senden hoşlanmadım uzaylı çok çirkin ve salaksın"
Bu da neydi böyle? Aptal çocuk. Buranın erkekleri Olcaydan bile salaklardı.
Nihayet öğle arasıydı. Öğle yemeği için Daniel ile birlikte yemekhanede sıraya girdik. Daniel gerçekten çok iyi bir çocuktu beni hiç yalnız bırakmamıştı. İlk başlarda o nun sapık olduğunu düşündüğüm için kendimden utandım.
