Yüreğimin Ezberi - Victor Nikiforov x OC [DEVAM ETMEYECEK]

⛸Bölüm 47⛸

Victor'un zarafetine,asilliğine bir bakan bir daha bakar

Natalia hala çevresindekilere direnmeye devam ediyordu ve biz de gittikçe yerin daha fazla dibine batıyorduk

''Bu sefer bittin sen Victor! Süründüreceğim seni! Çocuk sevici pislik! Orospu çocuğu! İbne!''

Hakaret üstüne hakaret ediyordu ve benim de aynı oranda kan beynime sıçrıyordu.

''AĞZINI TOPLA!'' diye hiddetlendi Victor

Cidden bu sefer Victor bir şey yapmasa ben yapacaktım. Olaylar iyice zıvanadan çıkmıştı

''Gel canım gidelim biz. Lanet olası ayyaş!'' dedim Victor'u oradan uzaklaştırırken

Hala bağırıp çağırıyordu arkamızdan. Mümkün olduğunca kulaklarımızı tıkıyorduk ama bu kadarı da ağır geliyordu

''Kahpenin evladı! Seni öyle bir rezil edeceğim ki insan için çıkamayacaksın! Mahkemelerde süründüreceğim seni kahpenin çocuğu! Erkek fahişe!''

Victor öfke patlaması yaşayacakken kendini zor tuttu

''O bu sarf ettiği ahlaksızca sözlerden sonra sağ kaldıysa kadın olduğuna dua etsin'' dedi yumruklarını sıkarak

Sırtını sıvazladım

''Bence senin merhametine dua etmeli. Sen gırtlağını sıkmasan ben sıkacaktım vallahi. Gecemizin sonunda harika bir sürprizle karşılaştık gerçekten''

Victor'un başı ağrımıştı sanırım. Elini şakaklarına götürüp bastırdı. Sonra da benim elimi sıkıca tutarak yanında sürükledi. Arabaya kadar yürüdük. Arabayı çalıştırdığı gibi yola koyulduk. Victor'un ağzını bıçak açmıyordu. Tüm öfkesini içine atıyor oluşunun bir göstergesiydi.

''Canım? İyi misin?''

İçini çekişinden bile her an patlamaya hazır olduğu anlaşılıyordu

''İyiyim. Ama gerçekten bu kadarı çok fazla oldu''

''Biliyorum. Onun seviyesine inseydim şimdi ağzında konuşacak diş kalmamıştı''

''Boşver. Eve gidelim dinlenelim. Bu gece olanları unutalım.''

''Gecemizin güzel geçen kısımlarını da mı?''

''Hayır Galina ne demek istediğimi gayet iyi anladın.''

''Biliyorum haklısın.''

''Neden sustuğumu anlarsın. Barut gibiyim şu an. Konuşursam senin de kalbini kırarım diye korkuyorum. Hadsizliğin bu kadarı da kabul edilemez artık''

''Ben en iyisi konuşmayım. İkimiz de biraz sakin olmaya çalışalım''

Sessiz sedasız yola devam ettik. Evin önüne geldiğimizde Victor'a her ne kadar faydası olmayacak olsa da bir teselli öpücüğü verdim.

''Canını sıkma. Herkes kendi kişiliğini belli eder. İyi geceler''

Arabadan inecektim ki Victor bileğimden tuttu ve beni kendine çekerek dudağıma bir öpücük verdi.

''İyi geceler.''

Elimi dudaklarıma götürdüm. Kalbim yine deli gibi hızlanmıştı.

''Galina?''

''Efendim?''

''Seni seviyorum''

Başını nazikçe okşadım

''Ben de seni seviyorum. Görüşürüz''

Arabadan indim ve Victor'un arabayı kendi evinin istikametine doğru sürüşünü izledim. Ardında rüzgar ve egzoz dumanı bırakarak ortadan kayboldu.