Yüreğimin Ezberi - Victor Nikiforov x OC [DEVAM ETMEYECEK]

⛸Bölüm 10⛸

Siz muhtemelen izlemezsiniz videoları ama ben yine de koyayım 

Uzun bir sessizlik oldu. Yalnızca hıçkırarak ağlamalarımı duyabiliyordum. Şu an içinde bulunduğum durum tam olarak bardağımın taşması sayılmazdı. Asıl patladığım zaman büyük fırtınalar kopacaktı. 

Otabek'in eli başıma gitti

''Galina...''

Başımı direksiyondan kaldırdım ve elimi yüzüme kapatıp gözyaşlarımı sildim.

''Konuşma benimle''

Yüzümden ayırdığım ellerimi şakaklarıma götürüp ovuşturdum

''Ne zaman araba kullansam çenen açılıyor. Mutlaka beni ezecek bir şey buluyorsun. O lanet olası dilini biraz olsun tutamaz mısın!''

''Bu kadar bağırmana gerek yoktu''

''Yeter artık Otabek dayanma gücümün sınırlarını çok zorluyorsun. Senin yüzünden bir gün ciddi bir sinir krizi geçireceğim''

''Sadece biraz sabret. Beni sevmediğini biliyorum. Yakın zamanda biletimi keserim merak etme. Ya da sen beni dayıma ispitleyecek bir şey bulursun o da beni anında Almatı'ya postalar''

Direksiyona asıldım ve gaza bastım. Saptığım yanlış yoldan doğru yöne gitmeye çalıştım. Sakinleşeyim derken Otabek yine sessizliği bozdu

''Senin tek derdin ben değilim Galina. Belli senin başka bir sıkıntın var''

''İki saniye sesini kesersen eğer öğrenirsin''

''Haa kabul ediyorsun yani''

''Sana sus dedim! Başka bir şey istemiyorum araba kullanırken de dikkatimi dağıtma. Bir gün senin yüzünden başımıza bir iş gelecek diye korkuyorum''

''Hatırlatırım arabayı kullanan sensin.''

''Sakinleşmeme bile izin vermiyorsun çocuk sen nesin Allah aşkına!''

''Beni aşağılamak sana ne kazandırıyor?''

''Otabek! Son kez uyarıyorum Allah aşkına iki dakika sus!''

Akrabamı seçebilsem hayat ne güzel olurdu. Senelerdir birbirine azılı düşman olan iki çete lideri gibiydik. Bıraksalar birbirimizi vururduk. Ondan nefret etmiyordum ama tartışmalarımız psikolojik durumuma zarar veriyordu. 

Victor'dan

Lidiya'nın Natalia için böyle bir belge imzalamasına imkan yoktu. Eve gidince onunla bu meseleyi ciddi bir biçimde konuşmam gerekiyordu. Natalia'nın başıma dert açacağını en az benim kadar iyi bilmesi lazımdı. 

Galina'yı uzun zaman sonra antrenmana gelişimde yeniden gördüğüme sevinmeme bile izin vermemişti. Antrenmandan çıkıp arabanın kapısını açmıştım ki birden kapıyı tutarak engel oldu bana

''Victor konuşmamız lazım''

Arabanın kapısını sertçe kapattım ve derin bir soluk alarak içten içe sabır dilendim

''Ben seninle konuşabileceğim hiçbir şeyim olmadığını sanıyordum Natalia''

''Ama var! Victor o kızla partide tanıştığından beri peşinde misin?''

Bu soru tepemi attıracak olsa da sakin kalmayı denedim. Kollarımı göğsümde birleştirdim

''Nasıl böyle bir anlam çıkardın bundan?''

''Bugün gözün onun üzerindeydi de ondan. Yoksa aşık mı oldun?''

Ellerimi saçlarıma götürdüm