⛸Bölüm 39⛸

66 4 145
                                    

Victor'dan

O sabah yataktan çıkamadım. Lidiya mahkeme var diye beni erken uyandırdı ama kılımı kıpırdatacak dermanım yoktu. Yutkunurken zorlanıyordum sanırım boğazlarım şişmişti.

Lidiya beş dakika içinde yeniden geldi. Parmaklarını narince alnıma değdirdi

''Canım neyin var hasta mısın yoksa?''

Kuru bir öksürme tuttu beni. Birkaç defa arka arkaya öksürdüm

''Galiba. Dağ evinde üşütmüş olmalıyım''

''Ateşin var senin! Ah Victor tam hasta olacak günü buldun''

''Galina'yı...öhö öhö! Dinlemedim. Bana üstsüz yatma demişti.''

''E haklı kızcağız.''

''Keşke dinleseydim. Mahkemeye gelemeyeceğim galiba''

''Ee şimdi sen gelemezsen ben de gidemeyeceğim o zaman ne olacak?''

''Cık! Sen git Galina gelsin'' dedim bıyık altından sırıtarak

''Saçmalama! Ona da mı bulaştıracaksın?''

''İnan dert etmez. Benim virüsüm onun da virüsüdür. Her neyse. Sen beni düşünme git mahkemeye neler olup bitmiş -veya olup bitecek- bir gör. Ona göre de beni haberdar edersin''

Lidiya başta tereddüt etse de sonradan ikna oldu.

''Tamam. Ama bir şartım var. Biz gelmeden kızı gönder bu evden. Annem bir çıngar çıkarırsa Galina'nın gözünde imajımız kötü yönde çizilir.''

''Merak etme zamanında gönderirim. Ama sen de bana geleceğiniz zaman haber ver''

''Veririm. Biliyorsun bana kalsa Galina yatıya kalsa da olur. Zaten şu her gün uğruna şiirler okuyup yazdığın kız arkadaşını merak ediyorum. Bir kez söyleşide gördüm o kadar. Yakından tanıma şansım olmadı.''

''Onu zaten...bir ara yemeğe davet edeceğim. Bizimle tanışması için. O da seni görmeyi çok istiyor''

''Güzel. O halde sen şimdi daha fazla üşütmemeye dikkat ediyorsun ve yataktan çıkmıyorsun. Anlaştık mı? Sevgilin de birazdan gelir'' diye göz kırptı bana

O sırada Lidiya'yı annem çağırdı

''Lidiya! Hadi gitmemiz lazım!''

''Tamam anne! Victor gelemeyecek yalnız. Rahatsızlanmış biraz''

''Hay aksi! Neyse o dinlensin sen de biraz acele et''

''Geliyorum''

''Hadi. Dikkat et kendine'' alnımdan öptükten sonra beni dinlenmek üzere odada yalnız başıma bıraktı.

Galina'dan

Gece geç yatmıştım ama iyi uyumuştum. Annemler sabaha doğru geldi. Birlikte kahvaltı hazırladık. Çayları koyup masaya oturur oturmaz bir sandalyenin boş olduğunu fark ettik. Bugün de en geç uyanan aile ferdi Otabek'ti.

Annem gidip uyandırmamı istedi. Babam da neden kalkmadığını merak etti

''Dün gece biraz rahatsızlandı hastaneye götürdüm. Serum yediğinden uyuyor.''

''Allah Allah. Nesi vardı?''

''Yediği bir şey dokunmuştu herhalde ondandır.''

''Aman kızım yiyeceklerin son kullanma tarihine dikkat edin'' diye tembihledi annem

Yüreğimin Ezberi - Victor Nikiforov x OC [DEVAM ETMEYECEK]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin