Yüreğimin Ezberi - Victor Nikiforov x OC [DEVAM ETMEYECEK]

⛸Bölüm 27⛸

Kapıyı açar açmaz beklenmedik bir misafirle karşılaştım. Bizim buralara pek uğramayan biri, benim evimi nereden bilebilirdi ki?

Gelen Mila'ydı. Şaşkına dönmüştüm. Nasıl ve neden gelmişti buraya?

''A-ah? Mila? Sen bizim evi biliyor muydun?''

''Günaydın Galina. Böyle damdan düşer gibi geldiğim için özür dilerim. Yuri'den adresinizi aldım.'' 

İç çekip devam etti konuşmasına. Endişeli görünüyordu. 

''Sorun değil. Gelsene içeri'' deyip kenara çekildim 

Mila içeri girdiğinde onu salona davet ettim. 

''Bir şey içer misin? Çay demleyecektim ben de''

''Yok sağ ol''

Yanına oturdum. Anlatacakları var gibiydi ve bunlar her neyse pek de sevindirici değildi

''Mila? Bir şey mi oldu?''

''Galina, sana anlatacaklarım aramızda kalırsa çok sevinirim'' dedi bana yalvarırcasına bakıp ellerimi tutarak

''Ta-tabi ki. Merak etme buradan dışarı çıkmaz asla''

''Teşekkür ederim'' derken sesi titremişti

''Mila beni daha fazla endişelendirmeden neler olup bittiğini anlatacak mısın artık?''

''Galina ben...ben bu ara zorbalık altındayım''

''Nasıl yani? Kim sana zorbalık ediyor?''

Her kime zorbalık yapılıyorsa hayatta sessiz kalamazdım. 

''Eski erkek arkadaşım. Hatırlarsın belki. Buz hokeycisiydi. Birkaç ay çıkmıştık sadece''

''Hayal meyal hatırlıyorum. Ne istiyor senden?''

Bu sanırsam Mila'nın anlatacağı hikayenin yalnızca başıydı. Birden konudan sapar gibi alakasız bir soru sordu

''Otabek dün gece eve içkili mi geldi?''

''Sen nereden biliyorsun?''

Hazırla kendini Galina. Bir bomba daha patlamaya hazır gibi. Bunun ardından ne gelecek bakalım?

''Çünkü...onu dün gece eve ben bıraktım. O halde araba kullanamazdı. O gün sarhoş olması ise...benim yüzümdendi''

''Nasıl ya? Ne demek bu? Aranızda bir şey mi vardı? Zaten Otabek son zamanlarda olduğundan farklı davranıyordu''

''Bu yüzden işte. Bana açılmıştı, ama ben reddettim. Sonra da içmeye gitti. Ben de caddede dolaşayım derken, tesadüfen ona rastladım. Bardan elinde içki şişesiyle çıktı. Zil zurna sarhoştu. Ama inan ki, onun çektiği acının bin katını çekiyordum''

Şok olmuştum. Demek bu yüzden tuhaf davranıyordu. Derdini neden benimle paylaşmamıştı ki? 

Mila kendini tutamayıp ağlamaya başladı. Elimi sırtına koyup teselli verir gibi okşadım

''Mila. Sakin ol canım.''

''Yapmak istemedim ama o eski erkek arkadaşım olacak şerefsiz beni öldürmekle tehdit etti. Hiç şakası yok yemin ederim! Daha önce de bana bıçakla saldırdı. Yalnızca kolumdan yara aldım''

''Yani sen bu yüzden mi Otabek'e hayır dedin?''

Evet anlamında başını salladı. O herifi elime bir geçirsem evire çevire gebertirdim. Mila onun malı değildi, keyfinin istediği gibi kullanamazdı. Üstelik ayrılmışlardı bile.