Chapter 19 Zawgyi

Start from the beginning
                                    

သူမ ဆီမွ အဲလိုစကားမ်ိဳးၾကားရလိမ့္မယ္လို႔
တစ္ခါမွမေမ်ွာ္လင့္ဖူးဘူး။

အရင္ကအရမ္းနားလည္ေပးတဲ့
ဒီေကာင္မေလးက အခုမွဘာျဖစ္ေနတာလဲ။
ေတြေဝေနပါၿပီ။

"ဘာမျွပန္မေျဖေတာ့ ဒို႔ေျပာတာေတြကအမွန္ေတြေပါ့"

သူမကေျပာလဲေျပာရင္း
ကြၽန္ေတာ့္ကိုကုတင္ေပၚသို႔တြန္းခ်လိုက္သည္။

"မင္းဘာလုပ္တာလဲ LiLi"

"ဒို႔ေကာင္ေလး ထြက္မေျပးေအာင္
ခ်ဳပ္ေဆးေလ ခ်ဳပ္ေဆး"

"ဟင့္အင္း မလိုခ်င္ဘူး ငါ"

သူမက ကြၽန္ေတာ့္အေပၚကေနၿပီး
ၾကယ္သီးသံုးေလးလံုးျဖဳတ္လိုက္သည္။
ကြၽန္ေတာ္အရမ္းအံ့ဩတယ္။
အရင္ကေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တဲ့သူက
အခုမွဘာျဖစ္ေနတာလဲမသိ။

"မိန္းကေလးအရသာကို
ဒို႔ေကာင္ေလးကမသိေသးလို႔ပါ"

"မလိုခ်င္ဘူ ငါမသိခ်င္ဘူး"

"ဒို႔ေကာင္ေလးကိုပါရမီျဖၫ့္ေပးခ်င္တယ္"

ကြၽန္ေတာ္တစ္ခုခုေျပာလိုက္ရင္
သူမရွက္သြားမွာစိုးသျဖင့္ၿငိမ္ေနလိုက္မိသည္။

ထို႔ေနာက္ကြၽန္ေတာ့္လက္တစ္ဖက္ကိုဆြဲယူကာ
သူမရဲ့ မို႔မို႔ေမာက္ေမာက္ရင္သားႏွစ္စံုအေပၚသို႔
ေနရာခ်ေပးလိုက္သည္။

ဒီအခ်ိန္ မေမ်ွာ္လင့္႔တဲ့ကိစၥေတျြဖစ္လာမယ္လို႔
ဘယ္သူကႀကိဳေတြးမိမလဲ။

ဟုတ္ပါတယ္ကြၽန္ေတာ့္အတြက္
မုန္တိုင္းေတြစတင္ေရာက္လာပါၿပီ။
Prem ထြက္သြားတာကို
ျပင္းထန္တဲ့မုန္တိုင္းထင္ဟုေနေပမယ့္
အဲတာေလေပြအႀကီးစားအဆင့္ေလာက္ဘဲရိွခဲ့သည္။
.................................................................
Prem🖤

အခုအခ်ိန္ေလာက္ဆို
အကိုBounလည္းေက်ာင္းသြားေလာက္ၿပီ။
အခန္းထဲက်န္ခဲ့တာေလးေတြသိမ္းရန္
လာခဲ့သည္။

ေနာက္တစ္ပတ္ လန္ဒန္ မွာ
ပညာသြားသင္ရန္အတြက္
ေက်ာင္းမွာလည္း
ေက်ာင္းေျပာင္းေလ်ွာက္လႊာတင္ၿပီးၿပီ။

အကို႔ကိုမခြဲနိင္ မေမ့ႏိုင္ေပမယ့္
အေနေဝးလို႔ေသြးေအးသြားမယ္ဆိုတဲ့အတိုင္း
အကိုနဲ႔အေဝးဆံုးကိုထြက္သြားတာပါ။

Back To You Where stories live. Discover now