"လွှတ်ဦး ကလိမထိုးနဲ့"
ကလေးလေးက တခစ်ခစ်ရယ်ကာ
ကလိမထိုးရန်တောင်းဆိုနေသော်လည်း
ကျွန်တော်တစ်ယောက်ကတော့
ရင်ခွင်ထဲကကောင်ငယ်လေးအား
အတင်းဖက်ကာကလိထိုးနေမိသည်။
ကုတင်ပေါ်သို့တွန်းချလိုက်ပြီး
မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးသာမက
ပခုံးသားလေးများနှင့်လည်တိုင်လေးအား
ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တော့
ကျွန်တော့်အောက်ကကောင်လေးက
ကျွန်တော့်မျက်နှာအားအတင်းတွန်းထုတ်ကာ
ရယ်နေလေသည်။
"ယားတယ်ဆိုနေ ကိုကိုလွှတ်"
"မလွှတ်ဘူး မင်္ဂလာဦးညနော်။
ကိုကို့ကိုလာမတားနဲ့ ။ ဒီညကိုကိုပိုင်တယ်"
စကားအဆုံး၌ကောင်လေးအားဆက်နမ်းလိုက်တော့
"တော်ပြီဆိုနေ ယားတယ်။
ကလိမထိုးနဲ့တော့ တခြားဟာလုပ်"
"ဘာလုပ်ရမှာလဲ "
သူ့မျက်နှာလေးအားစိုက်ကြည့်ပြီးမေးလိုက်တော့
"ညစ်ပတ်တယ်ကွာ မသိဘူး"
"မသိဘဲနဲ့ ဘာတွေလုပ်ခိုင်းနေတာလဲကလေးက"
ထပ်စနေရင်ကောင်လေးငိုတော့မည်။
အခုလည်းမျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲနေပြီ
နှုတ်ခမ်းကစူပုတ်လျက်။
သူ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာအားကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းပါးတို့ဖြင့်မိတ်ဆက်လိုက်တော့ ကလေးက တုံ့ပြန်ပြီးနမ်းလာသည်။
ကျွန်တော့်လက်ကသူ့ရင်အုံပေါ်ရှိအသီးလေးအား
ချေနေမိသည်။သူကတော့ကျွန်တော့်ဆံပင်များကို
ဖွလိုက်ကာ တိုးတိုးလေးညီးညူနေသည်။
အနမ်းမိုးများအဆက်မပြတ်ရွာသွန်းပြီးနောက်
ကောင်လေးအားမောက်ရက်လေးဖြစ်အောင်
ခါးလေးအားလက်နှင့်ကိုင်ကာပြုပြင်လိုက်တော့
Prem က အလိုက်အသင့်လေးနေပေးသည်။
ကျွန်တော့်အလိုကိုလိုက်နေတဲ့ဒီကောင်လေးအား
တုန်နေအောင်ချစ်နေမိသည်။
"အာ့ ကိုကိုဖြေးဖြေး"
အိမ်မက်ထဲမှာဘဲစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ဖူးတဲ့
ဒီကောင်လေးကို အခုတော့အမှန်တကယ်ကြီး
ထိတွေ့ခွင့်ရလိုက်သည်။
YOU ARE READING
Back To You
RomanceThis is BounPrem fan fiction. Boun Noppanut and Prem Warut are not only medical students but also roommate. Prem is first year and Boun is his senior from the third year. A love story between these two boys.
