အမုန္းဖြဲ႔ခ်င္းျခင္း❣️
အခ်စ္ဆိုတာဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဟန္ေလးမသိဘူး။
ဟန္ေလးသိတာ တစ္ခုပဲဦးစက္ကိုခ်စ္တယ္။
ပထမဆံုးခ်စ္ဖူးတယ္။
အဲ့ဒီလူဟာဦးစက္ပဲ။
ဦးစက္စီကအခ်စ္ကိုျပန္ေမ်ွာ္လင့္လား။
ေမ်ွာ္လင့္တာေပါ့။
ဟန္ေလးလဲလူပဲ။
ကိုယ္ခ်စ္သလို ကိုယ့္ကိုျပန္ခ်စ္ေစခ်င္တယ္။
မရမကေတာ့ မယူခ်င္ဘူး။
ေပးသူဟာ သူ႔သေဘာနဲ႔သူေပးလာတာကိုပဲလိုခ်င္တာ။
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူဟာတျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ဟိုးကတည္းကဆိုင္သူဆိုတာ သိသိၾကီးနဲ႔ ဇြတ္အတင္း ျပန္ခ်စ္ေပးပါေတာင္းဆိုလို႔မွမရဘဲ။
ဘယ္အခ်ိန္ထိလဲ။
တစ္ႏွစ္လား။နွစ္ႏွစ္လား။
ဒါမွမဟုတ္ငါးႏွစ္။
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္။
ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိလား။
ရတယ္ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာဟန္ေလးေစာင့္နိုင္တယ္။
မခ်စ္ေသးဘူး။
ဒါေပမဲ့ အရင္ကေလာက္ မစိမ္းကားေတာ့ဘူး။
မတင္းမာေတာ့ဘူး။
အရင္ကေလာက္ မမုန္းေတာ့ပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ႔တင္ ဟန္ေလးေက်နပ္ေနျပီ။
ဟန္ေလးအေပၚအရင္လို ၾကမ္းတမ္းတဲ့အျပဳအမူေတြမလုပ္ေတာ့ဘူး။
ဟန္ေလးအလိုမတူရင္ အသားကိုေတာင္မထိေတာ့တဲ့အထိ ဦးစက္ေျပာင္းလဲလာျပီ။
အရင္လို အလိုမက်တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔လဲမၾကည့္ဘူး။
ေလသံမာမာနဲ႔လဲမေျပာေတာ့ဘူး။
ဂရုစိုက္မႈေတြရွိလာတယ္။
ပင္ပန္းရင္ အိမ္အလုပ္ေတြလုပ္ဖို႔ အိမ္အကူေခၚတဲ့အထိ ဟန္ေလးအတြက္ေတြးေပးလာတယ္။
ကုမၼဏီမွာလဲ အလုပ္ဝင္ခိုင္းတယ္။
ေက်ာင္းျပန္တက္ခ်င္ရင္ စီစဥ္ေပးမယ္လို႔လဲေျပာတယ္။
အဲ့ဒါေတြ အကုန္ အိပ္မက္မဟုတ္ဘူး။
တကယ္လက္ေတြ႔ျဖစ္ေနတာ။
ဟန္ေလးေတာင္အခုထိမယံုလို႔ ကိုယ့္ဘာကိုဆြဲစိတ္ၾကည့္ေနရတာ ေန႔တိုင္းပဲ။
ခ်စ္လို႔လား။
ဟန္ေလးကို ျပန္ခ်စ္ေတာ့မွာမို႔လား။
မေမးရဲဘူး။
ေမးလိုက္ရင္ ရမဲ့အေျဖက ဝမ္းနည္းစရာျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔။
ဒီအတိုင္း တိတ္တိတ္ေလးေနျပီး ေစာင့္ေနတာပဲေကာင္းတယ္မဟုတ္လား။
YOU ARE READING
အမုန်းဖွဲ့ချစ်ခြင်း / အမုန္းဖြ႔ဲခ်စ္ျခင္း(Completed)
RomanceOrginal plot-Nay Zar Linn(အငယ္)ကုိ အျပည့္အဝ #crdေပးပါတယ္ရွင့္✨ (29.6.2020)
