Aşka Tutkun Çocuk | Tutkun Serisi II

A.T.Ç | 51.Bölüm

Kalbi kırık kuşlarım ben geldim! ☺

Ne desem bu geçikmemin bir açıklamasını yapamam sadece anca kendime gelebildim diyebilirim.

Umarım hayatınızda her şey yolundadır ve bu bölümü keyifle okursunuz 😁

Neyse çok uzatmadan bölüme geçiyorum ama bölüm sonunda buluşalım olur mu?

...

Multimedya; bölümden kare + Güneş - Can Bonomo 🌞

*İyi okumalar*

Aren'den

Öyle anlar vardır ki ne yapacağını bilemezsin. Konuşsan ayrı dert sussan ayrı, ne yapsan olmaz.

Azra istemeden ortaya öyle bir bomba atmıştı ki elimizde patlamaması için hiçbir neden yoktu. Bana kalsa baba oluyorsun ikizim der ve müjdeyi verirdim ama bu Rüzgar'a düşüyordu.

O da ne zaman söyleyecekti kim bilir.

Ezel ne yapacağını bilemeden gözlerimin içine baktığında etrafa kısa bir bakış attım.
Şimdi Kerem'e ne dese ayrı bir sorun oluşturacaktı.

Ortamın karmaşıklığından yararlanıp sahnenin arkasına ilerledim. "Ezel sana bir soru sordum?" Kerem haklı olarak karısından bir yanıt beklerken Ezel de kendince haklı olarak susuyordu.

Ne yapabileceğimi düşünürken duvardaki elektrik paneliyle sırıttım. Evet belki kesin bir çözüm değildi ama Ezel'in Kerem'le tek konuşmasını sağlayabilirdi.

"Ben şey-"

Ezel'in gevelemelerinin sonu yokken aldığım sıkıntılı nefesi geri verip elektrik panelini açtım. Paneldeki hangi kolu indireceğimi bilemezken yattı balık yan gider misali hepsini aynı anda indirdim. Partinin anında karanlığa gömülmesiyle bizim kızlardan saçma bir çığlık yükseldi.

Gözlerimi devirip ellerimi birbirine vurdum. İşlem tamamdı. Hiçbir şey olamamış gibi tekrardan içeri girdiğimde erkekler karanlığın sebebini anlamaya çalışıyordu. Kerem sinirle parti alanından çıktığında hızla Ezel'e yaklaştım.

"Kerem'in peşinden git ve ona her şeyi anlat, ben burayı hallederim."

Mavileriyle bana öyle güzel teşekkür etmişti ki bir kez daha ne güzel bir arkadaş edindiğimi anladım. Ezel hiç vakit kaybetmeden Kerem'in peşinden çıktığında rahat bir nefes alıp bizim ekibe döndüm.

Sanırım onlara da bir açıklama gerekiyordu.

Rüzgar'la göz göze geldiğimde yeşil gözleri bana minnettarlığını sergiliyordu. Onu şuanlık kurtarmıştım ama bir daha yapabilir miydim bilmiyordum.

"Bu nasıl bir iş ya? Bu güvenlikler nerede?"

Çınar agresifliğini sergileyip telefona küfrederken Azra bize özür dolu bakışlarını atıp sevgilisinin yanına gitti.

"Bu hamilelik işi ne? Ezel cidden hamile mi?"

Bu olayların üstüne karanlıkta kalmamıza rağmen Teoman zekice sorusunu sormadan edememişti. Elindeki telefonun flaşını yüzümüzde gezdirip "ne oluyor kızlar ne çeviriyorsunuz?" Demesiyle yalandan gülümsedim.

"Bizde bilmiyoruz ki tam olarak"

Erkekler dediğime pek inanmazken bunun en büyük kanıtı kocam Batuhan'dı. Bana kuşkuyla bakarken kahve gözleri bu olanların arkasında bir şeyler döndüğünü anlamış görünüyordu.

"Beyler güvenliğin geleceği yok dağlalım.
Zaten parti de bitti değil mi kızlar?"

Batuhan bana manalı sorusunu yönelttiğinde sırıttım. Oysa biz buraya hesap sormaya gelmiştik ne ara olay tersine dönmüştü?