Aşka Tutkun Çocuk | Tutkun Serisi II

A.T.Ç | 61.Bölüm

Beeeeen geldiiiimmmmm 🤤

Ehehehe sürpriz yapayiiim dedim 😁

Hızlıca bir şey diceeemm lütfen vote ve yorumları eksik etmeyelim olur mu 🥺

Çok bir şey istemiyorum 🥺🥺

Multimedya: bölümden bir kare + Ne güzel oldu - Fikri Karayel 🍃

Bölümün etiketi; #kontrolsüzöfke

*İyi okumalar*

Ömür'den

Gerçekten her şeyin bir sonu var mıydı?

Yoksa her son aslında yeni bir başlangıç mıydı?

Okuduğum kitabın son sözlerini içimden tekrar ettiğim an gözlerim karnıma kaydı.

"Ne diyorsun oğlum? Sence her son bir başlangıç mı?"

Ellerim karnıma gittiği anda hissettiğim tekmeyle kıkırdadım. "Acaba bizim seninle nasıl bir başlangıcımız olacak? Seni o kadar uzun zamandır bekliyorum ki..." Sesim sonlara doğru kısıldı. Hep anne olmak isterken yaşadığım bu mucize kalbimi oradan oraya savuruyordu.

Hissettiğim bu duyguyu tarif etmeye çalışıyordum ama bulamıyordum.

Elimdeki biten romanı diğer bitenlerin yanına koyduktan sonra yarım bıraktığım ballı sütümü kafama diktim. O an mutfaktan gelen kırılma sesiyle dudaklarımı ısırdım.

"Sanırım baban evi yakmadan müdahale etsem iyi olacak."

Karnımı tutup koltuktan kalkmamla yavaş adımlarla mutfak kapısının önünde durdum. Teoman bir elinde un diğer elinde yumurta bana pankek yapmak için mutfakla savaş veriyor gibi duruyordu.

"Aşkım iyi misin?"

Teoman elindekileri tezgaha bırakıp yere düşürdüğü tabağın camlarını toplarken başını bana çevirdi. "Ömrüm sakın bir adım daha atma. Her yer cam ayağına batmasın." Diye beni uyarınca başımı yana eğip ona sıcacık gülümsedim.

"Teoman, Sevcan abla bana pankek yapabilirdi hem sende yorulmamış olurdun."

Kendimi tutamayıp gülmemin üstüne Teoman kaşlarını çattı. "Karıma bir pankek yapamayacak mıyım? Her şey tamam sadece küçük bir sorun çıktı." Dedikten sonra gözleri yerdeki camlara kaydı.

"Halledeceğim hadi sen otur film falan izle"

Beni içeri yollamaya çalışmasıyla ona elimi uzattım. "Boşver şimdi pankeki seninle bir şey konuşmak istiyorum." Dememin üzerine Teoman'ın gözleri irileşti.

"Ne oldu? Bir yerin mi ağrıyor? Yoksa düştün mü? Öyleyse ve bana söylemiyorsan-" Teoman endişeyle bedenimde hasar tespit yaparken şaşkınca ona bakmaktan ne diyeceğimi bilememiştim.

"Biraz sakin olur musun? Düşmedim tabii ki de" diyerek ona bakıp bir şeyin olmadığını inandırmak için gülümsedikten sonra üstündeki mutfak önlüğünü çıkartıp onu salona doğru sürükledim.

"Ömür lütfen ne olduğunu söyler misin? Bizimkiler mi bir şey dedi?"

Teoman'ın bu pimpirikli haline alışmak zor olmuştu. Her an bir şey olacakmış gibi davranması beni oldukça geriyordu. Onu da anlıyordum, hayatımız biraz zordu.

"Sabah amcam aradı."

Teoman dediğim şeyle yanıma oturdu. "Yoksa Güneş teyzeye bir şey mi oldu?" Endişeli sesiyle elini tutup gülümsedim.

"Allah korusun yengem oldukça iyi ama Çınar iyi değil sanırım. Dün gece yengeme Merve'yle görüşmek istediğini söylemiş" sözlerimin üzerine Teoman duraksadı.