Aşka Tutkun Çocuk | Tutkun Serisi II

|Tanıtım|

Mutlu olmanın bir kuralı var mıydı?

Mutlu olmak için insanoğlu sebepler ararken gözünün önünden kaçıp giden mutlulukları görmüyordu.

İnsanlar mutluluğun bile bir bedeli olduğunu düşünüyorlardı.

Hani derlerdi ya büyüklerimiz, çok gülen çok ağlarmış.

Neden?

Gülmenin bedeli ağlamak mıydı?

Bir insan mutlu olmak için bir sebep aramamalıydı. Küçük, içten bir gülümseme bile mutlu olmamız için yeterli olmaz mıydı?

Ama insanlar mutluluğu o kadar çok büyütmüşlerdi ki mutlu olmayı unutmuşlardı.

Artık mutlu olmadıkça, mucizeler aramaya başlamıştık. Bedenimiz gibi küçük olan hayallerimiz bizimle birlikte büyümüş ve bir mucizeye dönüşmüştü.

Gerçekleşmesi zor olan mucizeler...

Ya da hayaller mi demeliydim?

Hayatta olduğumuz süre boyunca mutluluğumuzun ve hayallerimizin peşinden gitmeye çalışıyorduk.

Ama dediğim gibi sadece çalışıyorduk.

Çünkü hep unuttuğumuz bir şey vardı.

Kader...

Biz istemesek de başımızdan ayrılmayan bu kader bu sefer beni fena köşeye sıkıştıracaktı.

Ben kim miydim?

Ben bu hikayede mucizelere inanan ama bir o kadarda mucizlerden kaçan derin mavi sularda yaşayan küçük bir balıktım.

Ben, Ezel Yaman'dım...

Köpek balığına aşık olacak kadar deli beni seveceğine inanacak kadar aptal olan bir kızdım.

Ama demiştim ya kader...

Belkide bir mucize olur ve köpek balığı o küçük balığa aşık olurdu.

Olmaz mıydı?

İşte onu görecektik.

Sakin sulardan hırçın sulara savrulan bu küçük kız hepimize gerçek mucizeyi gösterecekti.

Ne demiş Albert Einstein;

Hayatı yaşamanın iki yolu vardır: Biri hiçbir şeyin mucize olmadığını düşünmek, diğeri her şeyin mucize olduğunu düşünmektir.

Hayat mucizelerle doludur. Sadece bunu görmek için biraz etrafına bak!

İşte o zaman, sende mucizeni bulacaksın...

~~~

Kitabın konusuyla ilgili fikirleriniz?😯

Tanıtımı nasıl buldunuz?😅

~~~

~AŞKA TUTKUN ÇOCUK~

YAKINDA SİZLERLE...

SİZİ SEVEN YAZARINIZ

BUZSEL...♥