Aşka Tutkun Çocuk | Tutkun Serisi II

A.T.Ç | 63.Bölüm

Merhaba 👋

Biraz kalbi kırık geldim, ormanlarımız yanıyor.
Ülkece zor günler geçiriyoruz ve bu hepimizi çok üzüyor.

Olanlar aklı, ruhu, bedeni zorluyor. Diyecek çok şeyimiz var gibi ama herkes susuyor. Ormanlarla birlikte bir çok hayvan yandı ve onların acısını yüreğimde yaşıyorum.

İnsanların evleri, bununla birlikte emekleri ve hayalleri yandı. Her haberde biraz daha kahroldum. Hiç tanımadığım insanlar için üzüldüm, gözyaşı döktüm.

Bu zamanda el ele vermeyeceksek? Ne zaman vereceğiz?

Umarım bu zor günleri geride bırakabiliriz.

Yangında şehit olan tüm insanlara Allah'tan rahmet ve sevdiklerine baş sağlığı diliyorum. Bu vatanı korurken yaptıklarını kimse unutmamalı, unuturmamalı.

Ve canı gönülden bir şeyi daha söylemek istiyorum. Bize bu süreçte yardımcı olan tüm Azerbaycan halkına selam olsun. Azerbaycan'dan bir sürü okuyucum var bu yazıyı görüyorsanız sizi ne kadar sevdiğimizi bilin, iyi ki varsınız. Kardeşlik zor günde belli olur.

İki devlet, tek millet ❤️

~~~

Multimedya: bölümden bir kare + Bize Kalsa - Soner Avcu 🌠

Bölümün etiketi; #maviliklere

Öhöhöm bölüme geçmeden bir hususta bilgi vermek isterim ki oy ve yorum sınırı tekrardan bizimle 👀

Hayalet olmuşuz ve bu büyük sıkıntı, lütfen oy sınırına dikkat edelim :)

OY: 750

YORUM: 1000

siz yaparsınız ben inanıyorum 😘

"İyi okumalar*

Çınar'dan / dün gece

Tutamıyordum, elimden kayıp gidiyordu.

Vazgeçmek istiyordum onu da beceremiyordum.

O benim kalbimde büyüttüğüm portakal çiçeğimdi, nasıl vazgeçebilirdim?

Kalbime prangalar vurulmuştu, onda tutuklu kalmıştım. Ellerimle büyüttüğüm portakal çiçeğim başkasına açıyordu.

Öfkeyle kabaran göğsüm kalbimdeki çiçeği söküp atmak istiyordu, belki böyle daha az canım yanardı. Ondan nefret edersem, ona olan aşkım biterdi.

Aptal gibi buna inanmıştım.

Ben ona vurgundum.

Seni istemiyorum dedikten sonra aklımdan geçenlerle kendime yumruk atmak istemiştim.

Meriç'le onu öyle görünce aklımı kaybettiğimi hissettim. Ne dediğimi bile bilmiyordum. Ne ara arabaya bindiğimi ne ara Merve'nin yanıma geldiğini bilmiyordum.

"Çınar iyi misin?"

Duyduğum titrek sesle gülmeye başladım. "Çok iyiyim!" Ayağımı gazdan çekmezken Merve korkuyla bana baktı.

"Çınar yavaşlasan iyi olur"

Boş ve karanlık yolda gazı köklediğimde gözlerimin önüne gelen ikiliyle direksiyonu sıktım.

"Hayır bu olmayacak! Ben nefes aldığım sürece olmayacak!"

Sertçe direksiyona vurup dolan gözlerimle Merve kolumu tuttu. "Çınar kenara çek, bak kaza yapacağız." Sesindeki korkuyla gülümsedim.

"Ölmekten korkmuyorum, yoksa sen korkuyor musun?"

Merve bana delirmişim gibi bakıp "ona bu kadar aşık olamazsın..." Sesindeki hayal kırıklığını duyduğumda dişlerimi sıktım.