"Ulol. Mo."  Asik ko sa kanya na ikinahalakhak niya lang.  Parang baliw.

"Guilty as charged, baby.  Ulol na ulol na ulol.  Sa'yo."  

Ibinaon niya ang kanyang mga daliri sa aking buhok and at marahan itong hinila. Napatingala tuloy ako and his mouth slanted over mine for a wet, deep, and a little desperate kiss.  I have always been putty for San Martin's kisses.  Always have.  Maybe, always will.

I knew I looked drunk nang pinakawalan niya ako and the smug smirk on his face proved it.  "Don't be cheeky, San Martin," I glared up at him while I try to gather my wits around me.  

Lalo lang lumapad ang pagkakangisi niya.  Sa inis, natampal ko siya sa dibdib.  He retaliated by swinging me up and carrying me bridal-style habang pinupupog ako ng mga mumunting halik sa gilid ng aking mukha.  Nakikilita ako sa kanyang buhok and I tried wriggling to get away from him pero hinigpitan niya lang ang pagkakakapit sa akin.  

Humahagikhik pa rin ako when he tossed me on the bed.  Marahan niyang hinila ang aking mga binti to make me lie straight down on the bed.  Gently, he pried my legs apart before crawling up and dropping his body over mine.  His bulge perfectly lined up over my cloth-covered mound while his weight braced on both arms by the sides of my head.

Magiliw niya akong nginitian bago dumukwang at ginawaran ako ng mabining halik sa pisngi.  Napapikit ako roon at muling nagmulat nang lumayo ang mukha niya.  Muli akong napapikit ng ang kabilang pisngi ko naman ang kanyang hinalikan.  

"My Sabrina.  So beautiful." 

Hindi ko mapigilan ang umuusbong na tuwa sa aking dibdib sa sinabi niyang iyon pero pinipilit ko iyong supilin.  I was always the cute one.  Never  the beautiful one.  That has always been Rachel.  For someone who is as beautiful as Oliver San Martin to say something like this to old little me is a bit unbelievable.  

"Weh.  Huwag mo na akong hiritan.  Makikipagsayaw naman ako sa'yo without that," pabiro kong sambit.

Muli siyang dumukwang and grazed the tips of his teeth on one of my cheeks.  "Kapag napuno na ako sa'yo, kakagatin na talaga kita.  You always think me a liar."  

His voice was threatening pero sino naman ang matatakot gayong ang sarap sa pakiramdam ng ginawa niya.

"Sige nga.  Kagat nga," kantiyaw ko sa kanya sabay tawa.  Sabay lapit pa ng pisngi ko sa kanya. Natawa na rin siya.

"Tease," akusa niya, nuzzling the cheek I was offering.

"Bolero," ganti ko.

He literally growled in frustration.  "I'm not!" mariing niyang pagtanggi. 

Isiniksik niya ang mukha sa pagitan ng aking leeg at balikat.  More of his body pressed on me but but he is still sustaining much of his weight off me na hindi naman ako tuluyang nadadaganan.  Marahan niyang kinagat niya ang gilid ng aking leeg.  I felt his teetha nd instead of pain, his actions brought delicious tingles.  Those same tingles became lightning that raced along my veins when the tip of his tongue traced the indentations on my skin left by his teeth.  My eyes fluttered close as a low moan escaped my lips.

"Teach me, baby."  I can barely hear his plea from too much sensations coursing through me.  "Teach me how to please you." 

I opened my eyes a crack and found him looking at me intently.  "You always please me, Oliver."

Tumaas ang isa niyang kilay.  "Yeah?  Hindi halata." 

"I wouldn't be here with you if hindi," simple ko namang tugon.

Sa hindi ko maintindihang kadahilanan biglang bumusangot ang kanyang mukha.  "Ohhh. Okay.  So, katawan ko lang talaga ang habol mo sa akin.  Now, I understand.  Sige."

Housemates With Benefits [COMPLETE|PUBLISHED]Where stories live. Discover now