BÖLÜM 25

682 42 8
                                    

Bizimkilerde diğerlerini halletmişlerdi. Hepsi kaçıp gitmişti zaten.
Z-silahlarını aldınız değil mi?
D-evet güven bize
Z-giriyoruz
Kapıyı tekmeleyip açtım. Karşımda da o iğrenç manzara...


Ahmet bağlı bir şekilde tam önümde duruyordu. Odayı sadece bir ışık aydınlatıyordu ve o ışıkta Ahmet'in üzerindeydi. Ahmet'in başı yere doğru eğilmişti. Biz girdikten sonra bize doğru baktı. Çok daha kötü dövmüşler. Acayip sinirlendim onun bu halini görünce. Üst katta birisinin oturduğunu farkettim. Hemen ayağa kalktı.Bu ses... 
B-bu kadar çabuk geleceğini tahmin etmemiştim
Z-bırak lan Ahmet'i
B-yioo
yine birkaç koruma daha geldi. Ama daha azlardı. Bize bu kez silahlarını tuttular. Bizde dışardaki korumalardan aldığımız silahları onlara tuttuk. Az kişi oldukları için bizim yeneceğimiz kesindi. 
Silah tuttuğumuz korumalar şaşkınlıkla bize bakıyorlardı.
D-çıkın lan hemen
korumalar birbirlerine bakıyorlardı
Z-hadi lan duvar mı konuşuyo burda çıkın!
çıktılar ve odada sadece bizim çete,Ahmet ve o Berk kaldı. Koşarak yukarı kata çıktım. Berk'te benden kaçmaya başladı. Biraz evi turladıktan sonra yakaladım. Çekerek bizimkilerin oraya götürdüm. Bizimkiler Ahmet'i çözmüşlerdi. Berk'i Doruklara teslim ettim. Ve hemen Ahmet'in yanına geldim. Zar zor ayakta kalıyordu. Kolunu omzuma koyup destek verdim.
D-siz gidin biz hallederiz bunu

Z-tamam

D-bizim arabayı al Zeyno hastaneye götür hemen

Z-eyvallah Doruk

A-yok.hastaneye gerek yok

Z-Ahmet ne saçmalıyorsun şu haline bak

daha birşey demedi. Ona destek vererek arabaya bindirdim. Ehliyetim vardı ama uzun zamandır araba sürmemiştim. Direksiyon başına geçtim. Derin bir nefes alıp verdim ve hemen telefonumdan en yakın hastaneye baktım. 
A-sürmeyi. Biliyorsun. Değil mi?

ara sıra duruyor ve konuşmasını sürdürüyordu 
Z-merak etme bana güven

uzun zamandır araba sürmemem araba sürmeyi bilmediğim anlamına gelmez nasıl olsa. En yakın hastane buradan 12 dk mesafeydi. Arabayı çalıştırıp telefonumun gösterdiği konuma gittim. Fazla hızlı sürmüyordum. Birkaç dakika sonra hastanenin önündeydik. Arabadan inip Ahmet'in inmesine yardımcı oldum. Yol boyunca hiç konuşmadık. Çünkü onu yormak istemiyordum. Hemen hastaneye girdik. Bir hemşire bizi gördü ve hemen boş bir oda gösterdi. Ahmet'i oraya aldılar ve doktor içeri girdi. Kapıyı kapattıklarından sonra beklemeye başladım. Dışarda volta atıp duruyordum. Bir oraya bir buraya yürüyordum ve en sonunda yorulduğum için oturdum. Hemen telefonumu çıkartıp Doruk'u aradım
Z-alo Doruk ne yaptınız?

D-iyi dövdük. Hallettik biz merak etme

Z-tamam bende getirdim Ahmet'i hastaneye

D-nasıl şuan?

Z-bilmiyorum doktorlar bakıyor şimdi

D-tamam bizde geliriz oraya şimdi

Z-araba?

D-2 arabayla geldik unuttun mu 2. sine sıkışır geliriz

Z-Doruk

D-efendim?

Z-sağ ol be kanka

D-her zaman Zeyno

telefonu kapattım. Biraz daha bekledikten sonra doktor çıktı. 
Z-doktor bey nasıl durumu?

?-yüzüne bir dikiş  attık ve kanlarını temizledik. Yüzü fazla zarar görmüş. Karnına da bir darbe almış. Ama fazla önemli değil. Geri kalan şeyler sizin elinizde. -reçeteyi uzatarak- bu 

Boş ver ... (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now