Boş ver ... (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 14

Sinir krizi geçirmeye başladı.Ağaca yumruk atmaya başladı.Eğer kolunu tutsam bana da birşey yapabilirdi.Elinden kan gelmeye başlayınca onu kendime çekip sarıldım.İnsanlara sarılmadan önce içimde hep bir his oluşurdu.Kalbim sanki "geri çekil" diyormuş gibi.Ama kalbimi asla dinlemediğimi söylemiştim.Ahmet'e sarılırken ise böyle birşey olmamıştı.Kalbim sanki "gel buraya" der gibiydi...

Sonsuza kadar ona sarılmak isterdim ama sakinleştiğini anlayınca geri çekildim.Elini kanatmıştı!Tam bişey diyecekken
A-bak Zeynep ben iğrenç bi insanım.Hep intikam alan,kimseye güvenmeyip insanları kıran bir pisliğim.Seninle iyiden çok,kötü anılarımız oldu.Daha fazla iyi anı bırakmak isterdim  ama beni affetmemeni çok doğru buluyorum.Affetmesende ben seni sevmeye devam edeceğim.Özür dilerim...Keşke herşeyi düzeltebilseydim ama özür dilerim...Seni seviyorum kara bela.

konuşmasının bu kadar ciddilik ve içtenlikle olması kalbime dokunmuştu.Kara bela demesi ilk günlerimizi hatırlattı.Bana tuzak kurmaya çalıştığı gün.Hafif bir tebessüm etmiştim."amma soru sordun kara bela" demesi kafamda yankılandı.Ne söyleceğimi bilemez haldeyken.İğrenç sesi duydum.Herkesin gittiğini sanıyordum.Yanılmışım...
R-HERŞEYİ BİLİYORUM

ona doğru döndüm.
Z-ne diyon?

R-beni zorla terk ettiğini,tehdit edildiğini ve hala beni sevdiğini biliyorum
Z-evet.evet.hayır.

R-seni tek ağlatabilecek erkek benim

Ahmet üstüne doğru yürüyecekken onu tuttum.Dur işareti yapıp konuşmaya başladım
Z-sen bana resmen kaşar dedin.Hah.Doğru ya."Bazı" erkekler için kızlar onlardan ayrılınca "zaten kız kaşardı takma kafana"oluyor.Eskiden beni kırdın doğru.Seni zorla terk ettim doğru.Ama senin için  saçımın telini bile vermem.Ve seni hala sevseydim seni elde etmek için elimden gelen HERŞEYİ yapardım.Şimdi çekil gözümün önünden ve birdaha asla bana bulaşma!

R-Bu iş burda bitmedi!

A-kes lan

R-pişman olucaksın!Sen beni seviyorsun ve bunu sana göstericeğim

A-reis gitmen için illa git kelimesinin önüne küfür mü koymam lazım?

dediğinde korkup gitti.Çok yorulmuştum.Yürüyecek halim yoktu
A-gel seni bırakayım.

Z-tamam

Ahmet'in ağzından (sonundaaa)

arabayı yakına park etmem iyi oldu.Zeynep güçlükle yürüyormuş gibiydi.Ön koltuğa oturdu.Yanımda olması hoşuma gitmişti.Ona güzel birşey söylediğimde yavru kedi gibi oluyordu.Dışarda sert olan kız yanımda çok tatlıydı.Herneyse evinin yolunu bildiğim için rahattım.Yola çıkmamızdan 5 dk sonra uykuya dalmıştı.Eve geldiğimizde hala uyuyordu.Böyle bir güzelliği asla uyandırmamam lazımdı.Lan ne diyom ben.Kapıyı açıp cebinden anahtarını aldım.Zeynep'i de kucağıma aldım.Yani,çok ağır değildi.Zar zor evin kapısını açıp içeri girdim.Onu yatağına yatırttım.Aklıma dizindeki yarası geldi.Pantolonunun sağ dizinde kirlenen bir bölüm vardı.Pantolonunun paçalarını katlayıp baktım.O kadar kötü değildi.Krem sürsek geçicek bir türden.İçerden ilaç dolabını açıp bildiğim bir kremi aldım.Bu iyi gelicekti ona.Dizine sürdükten sonra herşeyi hallettiğimi düşünüp derin bir oh çektim.Elimde olsa onu izlerdim ama yarın okul vardı.O yüzden hemen eve döndüm.Güzel bir gündü.Eve geldiğimde babam yine söylenecek zannettim ama artık alışmış olmalı.Odama gelip güzellll bir uyku çektim.
Zeynep'in ağzından
Yine duymaktan nefret ettiğim alarm sesiyle uyandım.Pantolonum diz kısmına kadar kıvrılmıştı.Yaram kötü değildi.Heralde Ahmet beni bırakmış buraya.Hemen hazırlanıp lezzetli bir kruvasan alıp otobüs durağına gittim.Bindim falan.Okula erken gelmiştim.İrem ile konuşmak için baya fırsatım vardı.Sınıfa girip çantamı bırakacakken bir tereddüte girdim.Ahmet'in önüne mi oturmalıydım yoksa? Bir çelişki içinde kalmışken Ahmet'in önündeki sıraya Emir oturdu.Bende rahat bir şekilde Ateş'in yanına geçtim.Bugün Ateş ile Ahmet'i barıştıracaktım.İrem'in sınıfına girip çağırdım onu.Herşeyi anlattım.Oda bir olay yaşamış bana anlattı tabi.
Z-ya nası barıştırcaz bunları? Normalde hiç ara buluculuk yapmam ama Ateş çok iyi bir çocuk ve Ahmet kimseye kolay kolay güvenmez.Ama ona güvenmiş işte!!
İ-şu Ateş'i göstersene bana
Z-tamam benimle gel çantamdan birşey alıyormuş gibi yapıcam
Ben neler yapmaya başladım.Kendime bile inanamıyorum.Herneyse dediğimi yaparken Ateş'in İrem'e hipnoz olmuş gibi baktığını,İrem'in ise ilk defa bu kadar utandığını gördüm.Noluyo lan?! Bunu sonraya bırakıp İrem'le plan kurduk.Bu kızda az değil he! Ve planı tabi ki öğrencilerin sevilen zamanında uygulayacaktık ÖĞLEN ARASI (aga ya öğlen aralarında merdivenlerden hayvan gibi koşup bahçeye çıkmayı özledim sjdndjdb) İrem ile konuşurken sınıfa giren Ahmet'i gördüm.İyi görünüyordu.Planı netleştirdikten sonra İrem'le vedalaşıp sınıfa girecektim ki,kolumdan çekildim.Ve tabi ki ağızdan bir küfür kaçtı.Elimde değil.Ani şeyler olunca ağzımdan geçiyor.Neyse ki bu Ahmet'ti
A-aaa senin gibi güzel bir kıza yakışıyor mu küfür?
Z-ne istiyon?
A-dün seni eve bırakıp bacağına krem sürmüşüm bi teşekkür yok mu?
Z-eyvallah
A-buda iyi bir gelişme.Nası bacağın?
Z-iyi iyi
A-iyi olsun bakalım hadi geç sınıfa.Yine Ateş'in yanına oturmuşsun ne iş?
Z-Emir senin önündeki yeri kaptı.Ayrıca kankanla oturmamda bir sıkıntı olacağını düşünmüyorum.
"Keşke kankam olsa" diye mırıldandığını duydum.Olm madem ikinizde barışmak istiyonuz.Neden bekliyorsunuz? Sınıfa girip öğlen arasını bekledim.
Öğlen arası
İrem ile son kez konuşup planı uygulamaya başladık.İkimizde farklı kişilere aynı yalanı söyleyecekti.Ateş'in yanına gidip
Z-Ateş koş malzeme odasında İrem'e bişey düştü!Çok kötü şuan
Yalanımızın iğrenç olmasına rağmen inandılar.İrem'aynı şeyi Zeynep'in üzerine düştü diye Ahmet'i çağırdı.2 saf koşarak malzeme odasına girdi ve bizde kapıyı kapatıp kilitledik.Oraya da bir not bırakmıştık
"BARIŞANA KADAR ÇIKMAK YOK
Sevgiler Zeynep ve İrem"

Buraya yazacak bişey bulamadım
İyi okumalarr❤💋🌷🎈♥️☂️