Boş ver ... (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 11

Kalbim dışardan duyulacak kadar hızlı atıyordu.Yüzümde nefesini hissediyordum;
A-herşeyi öğreneceksin
Z-ne-ne diyosun olm?
kulağıma doğru ağzını götürdü ve fısıldamaya başladı
A-bunların hepsi bir oyundu güzelim

cümlesi kafamda yankılanıyordu.Karmaşık duygular içindeydim.
Z-he-hepsi derken?
A-yani Yeliz olayları falan

Z-peki neden?

sanki yalvarır gibi bir ses çıkarmıştım bunu söylerken
A-çünkü seni seviyorum.Ve o partideki çocuğu öptüğün için bir intikamdı diyelim

vee ben bittim.Kalbim çok mutluydu.Ama beynim sinir krizi geçiriyordu.Ve hep beynimi dinleyen biri olarak beynimi dinlediğime asla pişman olmadım;
Z-SARHOŞTUM!Güçsüzdüm ve en önemli herşeyi BİLİNÇSİZ yaptım.Onu bilerek öpmedim.Ve bunu ikimizde çok iyi biliyoruz.İnsanın bilinçsizde yaptığı birşey için suçlayamazsın.

bu kelimeleri söylerken daha da sinirleniyordum.
A-bu hayatta ilk kez ve sanırım tek bir kızı böyle sevdim.İlk defa birine bu kadar güvendim.Daha ben senin yüzüne elimi değdirirken bile yüzüne zarar veririm korkusuyla sana hiçbirşey yapamazken,elin erkeğinin seni öpmesine nasıl dayanabilirdim!

söylediklerini düşünmeye bile kalkmadım.O kadar sinirliydim ki hiçbirşeyi duymuyordum
Z-ben bunu bilmeyerek yaptım.Ama sen o kızı gözlerimin önünde öperken aklın şimdikinden daha yerindeydi!Peki bu beni üzmedi mi sanıyorsun!Ben az kalsın alkol komasından ölüyordum!

bu cümle karşısında hiçbirşey söylemedi.Ya da söyleyemedi.Bana yakın olması bile beni deli etti.Normalde sinirlerimi kontrol edebilen bir insandım ama gözüm hiçbirşeyi görmüyordu.Ahmet'i sert bir şekilde yere yatırdım.Hareket etmemesini sağlayacak kadar omuzlarını bastırıyordum.
Z-şimdi beni iyi dinle.Eğer senin sevme şeklin intikam almaksa.Yani ben en ufak bir hata yaptığımda benden hemen intikam alacaksan.Ki öyle yapacaksın.Senin sevginin 1 gramını istemem!

A-hayı-

Z-ve ayrıca sana bir ek bilgi vereyim.Merak etme sevgin 2 güne geçer

A-saçmalama.Seni seviyorum diyorum ve bu hep böyle kalacak!

bu söz üzerine bazı kızlar ayy düştüm derdi.Ama ben cebimdeki çakıyı aldım.Elbette cebimde çakı olucak boşuna mı koleksiyon yaptık o kadar?Çakıyı Ahmet'in yanına (yere) sapladım.Bu sadece sinirlerimi yatıştırmak içindi.Daha sonra kulağına eğildim ve fısıldadım; 
Z-sevdiğini bu şekilde gösteriyorsan kalsın.

A-kalmaması için ne yapmam gerek?

Z-haha.Beni sevdiğini göstermen lazım.Zor...Ben vazgeç derim.

A-ASLA!

yere sapladığım çakıyı yerden çıkarttım,çantamı hemen alıp okuldan çıktım.Kesinlikle daha okulda bulunmamam lazımdı.Birine zarar verebilirdim.Koşarak okuldan uzaklaşırken arkamdan Ahmet bana bakıyordu.Gerçekten zordu.Bugünden sonra onu affedebilir miyim bilmiyorum.Yürüyerek sahile indim normalde annemin öldüğü uçuruma gidecektim ama annem ölsede ,orda asla unutamadığım yani öldüremediğim Ahmet'le anılarımız vardı.Kafam çok karışıktı.Sanırım onu asla affedemeyeceğim...


Zeynep haklı abi diyenler -->

Ahmet adamın dibi iyi yapmış diyenler -->

İkiside haksız olm diyenler-->

Muhtemelen yorum yapmayacaksınız ama yinede yapmak isteyenler yazar.Baya olaylı bir bölüm oldu.Bu bölümü yazmak için kafamda 1 aydır falan kurdum.Yani hep bu anı bekledim lkjhgfghj.

İyi okumalar🖤♠♣💣🌑🕳