BÖLÜM 9

1.1K 41 2
                                    

Z-ooo nasılsınız Yeliz Karayürek?

Y-ne diyosun ya kimsin sen?

Z-Ahmet'le evlencen ya artık Karayürek oldun.Görüşlerini alak.

Y-Zeynep?Sen misin?

Z-EVET LAN BENİM NAAAAPCAN?
dediğimde telefonu kapadı.Benimde gözlerim kapandı...



yıllar sonra biri için alkol komasına girip ağlayıp şarkı söyleyecek kadar sevmiştim...Ama ne oldu?Haha...Boşver...Sabah uyanmak istemeyeceğim kadar karanlıktı.Güneş çıkmıştı ama içimi aydınlatmaya yetmiyordu.Koltukta uyuya kalmışım.Baktığımda koltuğun iğrenç bir halde olduğunu gördüm.Kusmuşum.Başım tabi ki ağrıyordu ama umrumda bile değildi.Bunları tek başıma halledemeyeceğimi düşünüp beni çok iyi anlayan İrem'i aradım.İrem'e bu kadar güvenme sebebim benim gibi olmasıydı.Müsait olduğunu ve hemen geleceğini söyledi.Kolumu kıpırdatmaya halim yoktu.Ahmet bu kadar iğrenç bir insan olamaz! Onu benim gibi dışı sert ama içi çok iyi olan biri "sanıyordum" hah...Yanılmışım...20 dk sonra kapım çaldı.Heryerim ağrıyordu.Zorda olsa kapıyı açtım.Gelen İrem'di.İlk önce acınası halime baktı.Sonra bana sarıldı.Uzun süre birbirimize sarıldıktan sonra içeri geçti.
Z-gerçekten teşekkür ederim.Sen olmasaydın ne yapardım bilmiyorum.

İ-ikimizde birbirimize muhtacız Zeynep bunu asla unutma.

muhtacız lafı yüzümde bir tebessüm oluşturdu.Oda tebessüm etti.
İ-hadi sen güzel bir duş al.Ben bu çöpleri toplim.Sonra koltuk kılıflarını yıkarız.Başka kılıfın var mı koltuk için?

Z-var var.Odamda çarşaflar için ayrı bir dolap var ordan bulabilirsin.

İ-tamam sen doğru banyoya.

yanıma geldi.İki eliyle yüzümü tuttu ve;
İ-sen bu hayatta tanıdığım en güçlü kızlardan birisin.Ve bir erkek için kendini bu kadar yıpratıyorsan o erkek için asla değmez unutma!Bizim gibi kızlar asla kimseye muhtaç değiller,biz birbirimize yeterde atarız.

Z-seni seviyorum İrem

İ-bende seni canımın içi

yıllardır ne ben birisine ne de biri bana "seni seviyorum"dememişti.İrem beni gerçekten güçlendirdi.Yüzümde bir gülümseme vardı.O haklıydı "değmez"

Temiz pijamalarımı alıp banyoya girdim.Yüzüme baktım.İğrençtim.Hemen çamaşırlarımı çıkarıp kirli sepetine attım.Güzel,sıcak bir banyo keyfi çektim.Banyodan sonra salona indiğimde daha iyiydi.İrem içki şişelerinin hepsini toplamıştı.Sadece kılıfları yıkayıp iş hallolucaktı.Koltuğum normalde siyahtı birlikte kılıflarını çıkartıp kirli çamaşırlarımla birlikte çamaşır makinesine attık.Ve yeni kılıfları taktık.Turkuaz renkteydi.En sevdiğim 1.renk siyah,2.renk turkuaz dı.İçimi açmıştı.İrem annesi çalıştığından evde yalnızmış.Annesi bir reklam şirketinde asistanmış.Güzel meslek.Ama orta halli bir aileler.Saat annesinin öğlen molasına denk gelince,haftasonu bende kalmak için izin istedi.Annesi bu duruma çok sevindi.İrem'in bir arkadaşı olduğu için heralde.Hemen kabul etti ve İrem'in pijamalarını getireceğini söyledi.Bizde çerezleri hazırlayıp film izlemeye karar verdik.Çerezleri hazırlarken annesi geldi.Tanıştık.Çok tatlı bir kadındı.Annesi gittikten sonra verdiği pijamaları giydi.Ve birlikte film izledik.Akşam olduğunda akşam yemeği yerken söylemeyi bütün gün düşündüğüm şeyi söylemeye karar verdim;
Z-İrem

İ-efendim?

Z-sana birşey söylemem gerek

İ-dinliyorum

Z-ben...Ben okuldan ayrılmak istiyorum.




Bu bölümde fazla olay yok farkındayım.Yorumlar ve yıldızlar çok az.

Daha fazla olursa sevinirim🤗

iyi okumalar💙💫💎🌃🌊

Boş ver ... (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now