Escape(completed)

Two

Mahina na ang buhos ng ulan at bumalik na rin ang supply ng kuryente.

Bumaling ako kay Ben at ngumiti ng mapakla.

Tama naman ang sinabi nito. Kababae kong tao pero ako ang dumadayo sa bahay ng lalaki para lang makipagtalik.

"Ganun talaga ang buhay, pag mahal mo ay gagawin mo ang lahat kahit magmukha kang tanga sa harap ng ibang tao ay wala ka ng pakialam." Tugon ko sa kanya sabay yuko ng aking ulo.

Natahimik si Ben mistulang nag isip at maya maya lang ay napabuntong hininga.

"Tama ka. Mukhang wala tayong ipinag kaiba." Bigla ay tugon nito, parang may laman ang sinasabi nito.

Napamaang ako sa kanya. Hindi ko kasi ma-gets ang sinabi niya.

"Bakit katulad ko din ba ang girlfriend mo?" Tanong kong natatawa pa sa himig na nagbibiro.

Pagak itong tumawa.

"Im referring to my wife." Natatawang saad nito.

Tumingin siya sa akin at grabe para akong malulusaw sa klase ng tingin niya.

So? May asawa na si Ben. Sa isip ko. Nakaramdam ako ng pagkadismaya sa nalaman ko.

"Ah may asawa ka na pala." Medyo parang malungkot kong hayag, subalit di ko iyon pinahalata.

Bakit ba ako nadismaya nung sinabi niyang may asawa na ito? Tanong ko sa isip.

"Nasa Canada siya ngayon, long distance relationship kami." Parang malungkot ang tinig na pahayag pa ni Ben.

Bumuntong hininga ako. Bakit ba kami nag uusap ng lalaking ito, tanong ko ulit sa aking isip.

"Ang saklap naman. Buti kinakaya mo yang ganyang sitwasyon.?" Di ko namalayang lumabas sa labi ko ang tanong na iyon.

Pagak ulit siyang tumawa. Napatingin ako sa kanya, nakakunot noo.

"Tara may alam akong masarap na kainan ng mainit na lomi, baka gusto mong kumain muna bago umuwi,?" Paanyaya nito kapagdaka.

Ambon na lang ang kanina'y malakas na ulan. At tinatantiya ko kung seryoso ba ito sa pag iimibita sa aking kumain at nakita kong ang senseridad sa mukha niya, pa cute pa nga itong ngumiti.

Natawa ako ng mahina sabay tango.

Ewan ko ba parang hindi ko pa gustong matapos ang gabing yun na kausap ko siya, may kung anong damdamin agad akong naramdaman para kay Ben. Ibang iba sa nararamdaman ko ngayon kay Arthur.

Humantong kami sa isang kainan sa may Gen. Trias, at napansing kong iilan lang ang tao.

Pinagpag ko ang damit kong bahagyang nabasa ng ulan dahil umangkas ako sa motosiklo ni Ben.

"Halika dito tayo, Emma." Tugon nitong iginiya ako sa isang lamesang pandalawahan.

"Salamat." Saad ko at inilibot ang paningin sa paligid.

"Anong gusto mo? Masarap ang lomi nila dito." Tanong at hayag nito.

"Ikaw na lang ang bahala. Kahit ano." Nakangiti kong saad sa kanya.

"Walang kahit ano dito Emma." Nakatawang tugon nito na nakatitig pa sa akin. Iba ang paraan ng pagtitig nito, yung para bang nanunukso at nang aarok.

Napangiti ako ng tipid.

"Yung order mo, ganun na din yung akin." Saad kong nakangiti pa din.

Umorder na nga ito ng isang big bowl ng dalawang lomi, at grabe parang hindi ko mauubos yun sa dami. Hayag ng isip ko.