Ten

590 21 4
                                    

Pagkatapos naming magniig ni Ben ay halos wala kaming kibuan.

Iniisip ko that time na nalalapit na kaming maghiwalay dahil kukunin na siya ng asawa niya sa Canada.

Nakaramdam ako ng matinding lungkot at biglang nangulila.

"Ihahatid na kita Emma baka hanapin ka na sa inyo." Saad nito habang nagbibihis.

Nilingon ko ito. Nakabihis na ako noon.

"Sige. Ahmm Ben pwede bang w-wag mo na akong puntahan." Bigla ay namutawi sa labi ko pero ang totoo gustong gusto ko nang umiyak.

"B-bakit Emma? May problema ba?" Nagtatakang Tanong ni Ben.

"K-kasi yun naman ang dapat di ba. Ahh ayako na kasi yung ganitong set up. A-at tsaka paalis ka na eh di ba dadalhin ka ng asawa mo sa Canada." Naiiyak na turan ko pero sobra ko iyong pinipigil.

"Ayaw mo na ba akong makita? O nagkabalikan na kayo ng boyfriend mo?" Tanong ni Ben nakatunghay sa akin.

"Hindi, Ano kasi--- naisip ko na habang maaga putulin na natin 'to. Ben natatakot ako sa sarili kong damdamin kaya mas mabuting itigil na natin." Di ko na napigil ang nag uumapaw na emosyon ko. I cried.

"Umiiyak ka ba Emma?" Tanong ni Ben. Lumapit pa sa akin.

"H-hindi. Sige na uuwi na ako." I uttered and cleared my throat.

"Hindi ako sasama kay Yvette sa Canada Emma. I won't leave you." Biglang saad nito na ikinalingon ko.

Tama ba ang dinig ko? Tanong ko sa aking isip.

"Mas nakakaramdam ako ng halaga sa piling mo Emma." Tugon ni Ben na yumakap pa mula sa likuran ko.

"Wag mong sabihin yan Ben m-may asawa ka na. Ayokong makasakit ng damdamin dahil alam ko ang pakiramdam ng niloloko-- at kung bakit naman kasi sinuong ko pa 'to." Hirap ang damdaming tugon ko. Sabay pilit kong kinakalas ang kamay nito.

"Im willing to file an annulment. Emma. Please don't give me up." Pagsusumamo pa ni Ben.

Pero dahil mahal ko ito bumigay ako at naniwala sa sinasabi nito.

Ang pagmamahal ang naging dahilan para kumapit ako sa kanya.

Hinarap ko siya.

"Hanggang kelan natin 'to gagawin Ben? Maling mali eh." Hilam na sa luhang turan ko.

Ginagap ni Ben ang mukha ko at pinunasan ang luha ko using his hands.

"Alam kong mahal mo ako Emma. Wag mo akong iiwan please. Sayo ko lang nararamdaman na may halaga ako bilang lalaki." Saad ni Ben nagmamakaawa ang itsura nito.

Hirap na hirap ako that time kaya tumango na lamang ako. At hinalikan niya ako ng marubdob sa labi.

*****

Naging parang langit ang sumunod na araw para sa aming dalawa at halos ay sa apartment na ako nito tumira dahil lagi ako nitong dinadala doon.

Isang gabi pag uwi ko ay nadatnan ko ang mga gamit kong nasa labas na ng bahay namin. Bigla akong napatakbo at kinatok ang bahay.

"Ma!!! Pa!!!! Buksan nyo ang pinto! Bakit nasa labas ang mga gamit ko?" Nagmamaktol kong turan habang nagtatawag sa mga ito.

"Lumayas ka dito Emma!! Tutal naman lagi kang gabing gabi na kung umuwi, kaya ang mabuti pa doon ka na sa lalaking yun tumira para di ka na mahirapan!! Kunin mo na yang mga gamit mo at sumama sa lalaki mo kung sino man yun!" Galit na bulyaw ng mama ko.

"Ma naman wag mo naman gawin sa akin 'to. Saan naman ako pupunta." Umiiyak at nagmamakaawa na ako sa mama ko pero parang wala itong naririnig.

"Umalis ka na Emma!" Saad ni mama at ibinalibag pa ang pinto.

Escape(completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon