BİR ÇİFT MUTLULUK

-26-

Çok yorgundum.Bu yaşananlar beni ince bir dal parçası yapmıştı adeta.Bir gram yüke  bile dayanacak halim kalmamıştı.

Tüm bu yaşananları unutmak istiyordum.Hiç yaşamamış olarak doğmak.Kusursuz,saf ve berrak olmak.Ama dünyaya bir kere geliyoruz işte.Ve ben bu yaşananlara katlanmak zorundaydım...

"Alyaaaaa,teyzem arıyor,gelir misin?"diye bağıran Sude'nin sesiyle kendime geldim.

"Tamam canım"diyerek alta indim.

"Efendim anne"

"Alo,kızım telefonun neden kapalı?"

"Şarjım bitmiş anne"dedim halsizce.

"Ne zaman geliyorsunuz?"

"Yarın öğleden sonraya bilet aldık"dedim.

"Tamam kızım beni bilgilendir."dedi annem ve telefonu kapattı.

Sahi ya,İstanbul'a gidince kalacak bir evimiz bile yoktu.Acaba nasıl bir ev alacaktık?Veya babam nasıl bir işte çalışacaktı?

Bu düşünceler arasında beynimi tırmalayan tek birşey vardı.Doruk'un teklifi...

Belki de ailem için buna katlanmam gerekirdi.Ama sonunda mutsuz olacağım birşey yapmak istemiyordum.Kafam çok karışıktı hem de çok..

Acaba arayan veya mesaj atan var mıdır diye telefonumu şarja koydum.Telefon açıldığında 10 cevapsız arama,6 mesaj gördüm.

Hepsi Mert'tendi.Beni neden arıyordu hala?Neden?

İhaleye girdikleri şirketin benim ailemin şirketi olduğunu biliyordu.Ve buna rağmen bana yaklaşıyordu.Amacı neydi bunun?

Hayır,madem biliyorsun uzak dur benden.Neden hala beni sevmeye devam ediyorsun?

Telefonum yine çalmaya başlamıştı.Yine mi sen?

"Ne var ne? Beni aramaktan bıkmadın mı?"diyerek bağırdım.

"Bıkmadım"dedi düz bir sesle.

"Ama ben bıktım,beni bir daha arama.Benden ve ailemden uzak dur!"diyerek bağırdım.

"Sana zarar vermek istemiyorum Alya,sadece seni seviyorum."dedi.

"Hadi ya,sevdiğin kızın ailesini iflas ettirirken de beni düşündün mü?Sen ne kadar karaktersizsin ya.Ben sana şirketimizin adını söylemiştim.Yani sen herşeyi biliyordun.Ve benden uzaklaşmadın.Bunu bana yapmaya hakkın yok"dedim bağırararak.

"Alya,senden uzaklaşmak benim için nasıl güç olurdu biliyor musun?"

"Bilmek istemiyorum.Beni bir daha arama"diyerek telefonu suratına kapattım.

Hala beni ne yüzle arayabiliyordu ki? Akıl var mantık var yani.Onun bu yaptığı beni üzmekten başka birşey değildi.Ve sonucunda bana acı çektirdi.Sorsan seviyor ama.Neyse.Artık yeni bir hayat,yeni okul,yeni ev...Alışacaktım,alışmalıydım.

İstesem şuan da Doruk'un teklifini kabul edip hayatıma devam edebilirdim.Ama ömrüm boyunca mutsuz olmaktansa biraz daha alt seviyede yaşayabilirdim.

Yarından sonra serüven başlıyor.Ben ve yeni hayatım...