-16-

378 67 4
                                    

Multimedia Doruk.

Gerçekten büyük bir darbe yemiştim.Belki'de Doruk'la çıkmasaydım.O saçma sapan şeyi yaşamasaydım.Şimdi bu halde olmazdım.

"Şey..Sude,gidelim mi"dedim.Sesim boğuk çıkıyordu.

"Neden tatlım,bir sorun mu var?"

"Müzik başımı fazla ağrıttı,iyi hissetmiyorum."dedim.

"Peki o zaman"dedi.Mert'e ve Doruk'a sarıldıktan sonra bana dönüp "gidelim istersen"dedi.

"Tamam,şey..Mert gerçekten kusura bakma.Görüşmek üzere"dedim. Mert her zamanki kibarlığıyla"Sorun değil"dedi.Sonrasında Dorukla bir iki saniyelik bakışmadan sonra evden ayrıldık.Temiz hava gerçekten iyi gelmişti.

"Alya,neyin var senin?".Canım kuzenim hep beni düşünüyordu.

"Gerçekten iyiyim tatlım,sadece başım ağrıdı,başka bir zaman telafi ederiz."dedim

"Peki canım"dedi.Ve yürümeye devam ettik.

Eve vardığımızda gerçekten yorgun olduğumu ve sadece uyumak istediğimi düşündüm.Annemlere uyumak üzere odama gideceğimi söyledim.

Yatağa yattım.Ve boş gözlerle tavanı izledim."Bu yaşananlar gerçek miydi?Neden tüm aksilikler beni buluyordu?"diye kendi kendimi sorguladım.

Ben Mert'e aşık değildim.Ama onu tanıdıkça sevebileceğimi düşünüyordum.Onun bana karşı ne hissettiğini bile bilmiyordum.Ama hislerim böyleydi.

Peki ya Doruk? Ben ona karşı hiçbirşey hissetmemiştim.Sadece arkadaş baskısıyla olan 2 haftalık saçma birşeydi benim için.Nasıl olur da kardeş olurlardı?

Bu yaz bana iyi mi kötü mü gelecek en ufak bir fikrim bile yok.Belki de buraya gelmeyip Mert ile tanışmasaydım,bu kadar üzülmezdim.

Yapabileceğim tek şey uyumak,ve yarın sakin kafayla düşünmek...

BİR ÇİFT MUTLULUKUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum