My hands were shaking in fear, ano ba kasi yun? What happened to Lucas?

Wala na akong sinabi pa at hinayaan ko na dalhin ako ng aking mga paa sa tapat ng emergency room. Nang makarating kami, natanaw ko ang seryosong nag-uusap na mga kapatid at kaibigan ko.

Nagtinginan silang lahat sa aming tatlo. I moved near them. "Where's Art? What happened to Lucas?"

Nagkatinginan silang lahat bago ako sagutin. "Sheliah... Lucas is still in a critical state." Kuya Trip answered.

"...What now?" nag-aalala kong tanong. Ramdam ko ang unti-unting pagbalot ng takot at inis sa buong sistema ko. Why can't they just tell me? I am freaking out here.

"At si Art..." pagsabat ni Autumn.

"What about Art? Where is he? Akala ko ba nandito siya?"  

Dahan-dahang lumapit sa akin si Autumn at hinawakan niya ang magkabilaang braso ko. Tinapunan niya ako ng isang nag-aalalang tingin na siyang nagpa-doble ng kaba ko. 

"Lucas has to under heart surgery..." 

Please tell me that it's not what I am thinking right, please tell me. 

"Sheliah..." napatingin ako sa likuran ko at naroon si Art. Agad ako nitong yinakap.

"Oh God, I thought you gave your heart. Hindi ko kakayaning mawala ka Art."

Hinawakan niya ang likod ng ulo ko. "What do you mean? I have a great news for you." I broke our hug and my eyes are filled with hope. A hope that Lucas is now fine, a hope of fast recovery for the guy I love.

Ngumiti ito sa akin. Hinampas ko nang mahina ang braso niya. "Ano ba? Pakaba kang hayop ka eh."

He chuckled and his eyes says how happy and relieved he is. "My brother is now in a stable condition." napatakip ako sa bibig ko dahil sa sobrang saya. Lucas is alive! He didn't left us. He didn't left his brother.

Thank you God. Thank you, thank you, thank you! Thank you for answering my prayers.

"Bwiset ka naman Antonio. Kita nang pina-prank yung tao eh."

I slowly turned my head behind my back. I gave them a piercing look. Lahat naman sila ay nakayuko maliban kay Kuya Trip. Lumapit ito saaming dalawa at ipinatong niya ang kaniyang mga kamay sa balikat namin ni Art. Nagpabalik-balik pa ang tingin nito sa amin.

Ngumiti ito sa amin habang pareho kaming masamang nakatingin ni Art sa kaniya. Bigla itong tumakbo palayo sa amin. Napahawak na lamang ako sa noo ko sa sobrang stress.

"Guys. Next time... Ugh—it's not a good prank. You guys made my heart sunk into my stomach, hindi kayo nakakatuwa. I almost lose my mind earlier! Well... UNTIL NOW! Nakakainis naman kayo eh. Alam niyo namang napaka-seryososong bagay
nito at nagawa niyo pang i-pull up 'yang biro niyo. IT'S LUCAS AND IT'S ART. Mga bwisit kayo."

Napasimangot ako at minasahe naman ni Art ang mga balikat ko. 

"Sorry na bish huhu, we thought it was okay to at least put a tension then reveal that he's now well." malungkot na sambit ni Autumn.

Napabuntong hininga naman si Divina. "Yes, that was a really bad move of us. Pasensya na Sheliah, it's really immature."

"Stacey kasi eh, daming alam." paninisi ni Kuya Axel. "Hay nako Stacey Aisles."

End Of All The Endings (Book 2)Where stories live. Discover now