End Game 11

3.3K 94 11
                                    

End Game 11

"Something's gone terribly wrong"

Sheliah Santibañez

Humigop ako ng kape habang nandito kaming lahat sa salas, hindi pa din namin sinasabi sa mga magulang nila Autumn at Divina ang pangyayari.

Ayokong mag-alala sila, we will rescue my friends before it's too late.

And I'll finish the game I started.

"Any plans?" Biglang tanong ni Kuya Ryle and Kuya Trip just shrugged. "I have one." Nag-angat kaming lahat nang tingin sa kanya.

Ibinababa ko ang tasa. "Tell us." I said.

Huminga nang malalim si Kuya Ryle bago magsalita. "Let's contact the authority--"

"No. Hell. No." Art said kaya napalingon ako sa kanya. He's face is so serious at hindi ko matagalang tumitig sa lamig nang mga mata niya. "Nakasama niyo si Lio diba? Alam niyo ang takbo ng utak ng lalaking 'yon. He will never make this shit pass."

Tumayo si Kuya Jonathan at matalim na tumingin sa labas ng bintana. "Art's right, napaikot na tayo ng g*go na 'yon noon and I will never make him do it to us again."

"But what are we going to do?" Sabat ni Kuya Axel. Natigil ang lahat sa kwarto nang biglang mag-ring ang cellphone ko.

I looked upon at nangungusap ko silang pinagmasdan. Kuya Ice answered my looks. "Answer it."

Nanginginig kong kinapa ang cellphone ko at linabas ko iyon mula sa bulls ko. I answered the call at linagay ko iyon sa loud speaker.

"May gustong sabihin si Autumn." And Lio laughed hellishly. Nanlaki ang mata ni Kuya Trip at lumapit siya sa cellphone.

We heard footsteps and a small growl of an angry woman. And it's my best friend... "K-hahit kailan, huwag kayong papayag sa gusto ng lalaking to at ni M-- Ahhhhh!"

"AUTUMN!" Sigaw ni Kuya Trip at kinuha niy ang cellphone. "Anong ginawa mo sa kanya?!"

I can see pain, anger and hell in his eyes. This is the part of my brother that I never expected to witness.

"Oh, ayun ba? Not a big deal. I just hit her with a wooden plank." A-ano?

"TARANTAD* KA! I swear, I will kill you with my bare hands and with no mercy if you try to touch my girl again." Aktong ihahagis ni Kuya Trip ang cellphone pero pinigilan siya ni Kuya Ice.

"No." He mumbled.

We heard a laughed on the line. "And why would I be scared?--"

I cleared my throat at tumayo ako. Ako dapat ang sasagot pero biglang nagsalita si Kuya Ice. "Because I'm the one who will put you back from where you really belong." Kinuha ni Kuya Ice ang cellphone at aktong ihahagis niya rin ito pero sumigaw na ako.

"What the f*ck?! Hindi makakatulong sa problema kapag sinira niyo ang cellphone ko!" Natahimik silang dalawa at inagaw ko ang cellphone kay Kuya Ice.

"Hmm, my dear sister... Did you missed me?"

Nag-igting ang bagang ko sa narinig. "No. F*ck you! Set my friends free or else?" Pagbabanta ko sa kanya. Hindi ko alam kung pang-ilang halakhak na ang narinig ko mula sa demonyo na 'to but one thing is for sure? I'll make sure he'll pay for the consequences.

"Or else what Lia? Diyan ka naman magaling diba? Magaling kang magbanta but your come backs are not f*cking accurate from what you said." Natigil ako sa sinabi niya. It's like when reality hits you hard. "Sabi mo pahihirapan mo si Art? Eh anong nangyari? Wala! You're still willing to marry that bastard even though he causes you pains! Ganiyan ka katanga!"

"Shut. The. F*ck. UP." Napabalikwas ako nang marinig ko ang malamig na boses ni Art.

"Hindi ko gusto ang tabas ng dila mo, saying foul words towards my love will 'cause your life in danger. And I swear, my hands thirst for your blood."

Inagaw ni Art ang cellphone ko at tuluyan iyong hinagis sa pader kaya napasinghap ako.

WHAT THE ACTUAL--

"I'll buy you a new one. And by the way, we need to do something to stop them." Sabi ni Art. Napakagat na lang ako sa aking labi dahil sa frustration.

This is my fault. This is the game that I am afraid to play... The game of life.

"Then let's to and plan." Sagot ni Kuya Jonathan. Nagsitayo ang mga kapatid ko and they faced me.

"Dito ka lang. I'll send your friends." Art said. Hindi pwede! Sasama ako, ayokong madamay sila Lindsay at Trina.

I shook my head as a sign of disagreement. Aalis sila? No way! "What? Lindsay and--"

"Uhm, hello?" Nakita ko sa pinto ang dalawa. Lindsay awkwardly wave at us. "Sorry kung pumasok na kami agad, bukas kasi yung pinto."

I saw Kuya Ice put his hands on his pockets. "Well good for you. Now stay." Tinaasan ng kilay ni Lindsay si Kuya Ice.

"I'm not talking to you." Umirap ito saka humarap sa akin. "Any problem? Dumadalaw lang kami ni Trina because we're too exhausted sa work--"

"No one asked." Pagsabat ni Kuya Ice.

"Well I insisted." Sagot naman ni Lindsay.

"And no one cares." Sagot ni Kuya Ice.

"As well as I am!"

Para kaming tangang pito na palipat-lipat ang tingin sa dalawa. Bumuntong-hininga si Kuya Ryle. "Let's go guys." Sumangayon ang mga lalaki.

"Hun..." I called Art at humarap siya sa akin. "Please tell me that you love me."

Ngumiti ito ng tipid. "I love you." tumalikod ito at unang pinalabas ang mga kapatid ko. Humarap ulit ito. "Be safe." And with that, he vanished.

Three words and it still makes my heart flutter even we're in a difficult situation.

"What's going on?" Tanong ni Trina. "And where's your other best friends? " Inirapan ko ito. Bakit ba ang bitter nila? They are my friends and nothing's will change.

"I hope I know." I smiled a bit. Even in my bad times, I need to be strong.

Please be fine Autumn and Divina... Pupunta pa kayo sa kasal ko. I need my 2 crying shoulders.

End Of All The Endings (Book 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon