"Hyungကကျတော်နဲ့ဆိုရင်စကားအရမ်းနည်းတာပဲနော် စကားလည်းတစ်ခါတစ်ခါထစ်ထစ်သွားသလိုပဲ"
"ဟင်...."
သူပြောတာ အမှန်တွေချည်းပါပဲ ကျတော်မသိလိုက်ခင်ကို သူ့ကြောင့်ပြောင်းလဲတတ်သွားတဲ့ အကျင့်တွေကအရမ်းများသိသာလွန်းနေလို့
သူရိပ်မိနေပြီထင်ပါရဲ့
ဟူးး Park Jimin မင်းက မင်းခံစားချက်တွေကိုတောင်ကောင်းကောင်း မထိန်းချုပ်နိုင်သေးဘူးပဲ
" Hkhk မင်းထင်လို့ပါကွာ Hyung က ပုံမှန်ပါပဲ"
"ဟုတ်လား....အင်းပါ"
Hyung က ကျတော့်ထက် လပိုင်းလောက်အသက်ကြီးတယ်ဆိုပေမယ့်လည်း လူကြီးဖြစ်တဲ့ Hyung က ညာတယ် အဲ့လောက် Hyung အမူအရာတွေကသိသာလွန်းနေတာကို ဘာလို့ညာချင်ရတာလဲ ကျတော်သိနေပါတယ်
အဲ့ဒီနောက် အတန်းဆီကိုသွားတဲ့ လမ်းတစ်လျှောက်မှာ အတွေးကိုယ်စီနဲ့လွင့်မြောနေရင်း သူတို့ ဘာစကားမှမပြောဘဲ ငြိမ်သက်နေကြလေတယ်တဲ့လေ
Jimin 's Pov
ဟုတ်တယ် သူ့ရှေ့ရောက်သွားတိုင်း
ပြောင်းလဲသွားတဲ့ ကျတော့်ကိုကျတော်
သိတာပေါ့ ကျတော်ကသူ့နဲ့အရမ်းကွဲပြားတာ ကျတော့်အကျင့်နဲ့သူ့အကျင့်တွေကပြောင်းပြန်
ကျတော် က အရမ်းတည်ငြိမ်တယ် အပေါင်းအသင်းရှေ့မှာသိပ်လည်းစကားမပြောတတ်သလို ကွယ်ရာမှာလည်းစကားကို
မပြောဘူး ဒါပေမဲ့ ခင်မင်ရတဲ့သူတွေ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ဆိုအရမ်းစကား ပေါတတ်တဲ့ကျတော်ကတော့ သူ့ရှေ့ရောက်ရင်
တုပ်တုပ်မျှမလုပ်တဲ့ ကျောက်ရုပ်တစ်ရုပ်လိုဖြစ်သွားသလိုမျိုး
Jungkook's Prov
တစ်ခုခုဖြစ်လို့ရီလိုက်တိုင်း မျက်လုံးလေးတွေနစ်၀င်သွားပြီး လှလှလေး ပြုံးပြတတ်တဲ့ Hyung က ကျတော့်ရှေ့မှာ ရီစရာရှိရင်တောင် ၊ အရမ်းရီရတဲ့ဟာသတွေကြားတာတောင် မကြားသလိုဟန်ဆောင်နေလေရဲ့
"Jungkook"
"......."
"Jungkook!"
"အင်း အင်းHyung ဘာလဲဟင်"
"အခန်း၀တောင်ရောက်နေပြီလေ ဘာတွေတွေးနေတာလဲ တံခါးပေါက်ရှေ့မှာပဲရပ်နေတော့မှာလား"
YOU ARE READING
𝐃𝐨𝐧'𝐭 𝐁𝐞 𝐎𝐬𝐭𝐞𝐧𝐬𝐢𝐛𝐥𝐞 *𝖪𝗈𝗈𝗄𝖬𝗂𝗇* ( Complete)
Fanfiction- 1𝚜𝚝 𝙺𝚘𝚘𝚔𝙼𝚒𝚗 𝙵𝚊𝚗𝚏𝚒𝚌𝚝𝚒𝚘𝚗 Park Jimin ကျတော်သူ့ကို အရမ်းချစ်ပါတယ် ဒါပေမဲ့ ကျတော် သူ့ကိုလက်လွှတ်လိုက်ရမှာ ကြောက်လို့ ဖုံးကွယ်မိခဲ့တယ် Jeon Jungkook အချစ်က ချစ်နေရင်လည်းပြည့်စုံနေတယ်မလား သူ့ကိုဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရင် ဆိုတဲ့စိတ်တစ်ခုတည်းန...
