Ματωμένος Έρωτας

Part 28

STEFANO'S POV

Σάββατο

Από στιγμή σε στιγμή θα έρθει η Άννα και η μαμά μου τοποθετεί και τα τελευταία φαγητά στο τραπέζι. Ναι, όπως καταλάβατε σήμερα θα γνωρίσουν λίγο καλύτερα την Άννα.

Ειναι η πρώτη φορά που αγχώνομαι για το τι εικόνα θα σχηματίσουν για την κοπέλα μου. Βασικά, είναι η πρώτη φορά που θα γνωρίσουν την κοπέλα μου, μιας και πριν από την Άννα δεν είχα κάποια σοβαρή σχέση.

-"Όλα είναι έτοιμα" αναφωνεί η μαμά μου, όταν τοποθετεί και το τελευταίο πιάτο στο τραπέζι.

-"Θα έρθει από στιγμή σε στιγμή" τους ενημερώνω και δείχνουν όλοι αρκετά ενθουσιασμενοι. Άμα αγχώνομαι εγώ, μπορώ να φανταστώ το άγχος της Άννας. Γενικά όλη την εβδομάδα είχε άγχος για το σημερινό τραπέζι. Από τις σκέψεις μου με βγάζει το κουδούνι και σηκώνομαι από τον καναπέ φτιάχνοντας το πουκάμισο μου.

-"Στέφανε, πήγαινε εσύ να ανοίξεις" μου λέει η μαμά μου και εγώ αμέσως πάω στην πόρτα.
-"Καλώς το μωρό μου" την καλωσορίζω γλυκά και με χαμόγελο. Κοιτάζω τα γλυκά καστανά ματάκια της και καταλαβαίνω πόσο αγχωμένη είναι. Μου χαμογελάει και της δίνω ένα πεταχτό φιλί στα χείλη. Της κάνω χώρο να περάσει και στέκεται δίπλα μου, παίζοντας νευρικά με τα δάχτυλά της.
-"Τι επαθες;"

-"Αγχώνομαι Στέφανε. Αν δεν με συμπαθησουν; Αν κάνω κάτι που δεν πρέπει; Αν-" αρχίζει ναεει αγχωμένη και εγώ τοποθετώ τα χέρια στα μπράτσα της, χαϊδεύοντας τα.

-"Ει, τι σε έπιασε τώρα; Είπαμε πως όλα θα πάνε καλά. Και μην ξεχνάς, πως οι γονείς μου σε έχουν ήδη συμπαθήσει" της λέω για να την καθησυχάσω και πιάνω το χέρι της απαλά. Προχωράμε προς το σαλόνι και όλη η οικογένεια σηκώνεται να τη χαιρετήσει. Αγκαλιάζει την Άρια και κάνει χειραψία με τους γονείς μου.

-"Εγώ είμαι η Αριάδνη, η γιαγιά του Στέφανου και της Αριας" της λέει γλυκά η γιαγιά μου και της δίνει το χέρι για χειραψία.

-"Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω κυρία Αριάδνη" απαντάει ευγενικά η Άννα και απλώνει και εκείνη το χέρι της. Το βλέμμα μου πέφτει πάνω στη γιαγιά μου, η οποία μου κλείνει χαμογελαστή το μάτι.

-"Ελάτε, το φαγητό είναι έτοιμο" ακούγεται η ευδιάθετη φωνή της μαμάς μου και προχωράμε όλοι μαζί προς το τραπέζι. Νομίζω είναι αυτονόητο ότι κάθομαι δίπλα στην Άννα και η μαμά αρχίζει να σερβίρει το φαγητό.