Μπελάς στο Γραφείο

15. Το Πάρτυ (Μέρος Δεύτερο)

Τότε γιατί σκατά ένοιωθα τόσο δυστυχισμένος...

Άφησα τη ματιά μου να πλανάται στο χώρο, αναζητώντας τον Πάνο Νικολάου. Αν δεν ήταν αυτός και η ηλίθια συνταξιοδότηση του, τώρα δε θα βίωνα τόσο πόνο.

"Σταύρο μου...", άκουσα μια φωνή πίσω μου. Με είχε εντοπίσει πρώτος.

"Πάνο...", είπα προσφέροντάς του μία δυνατή χειραψία, "σ' ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση! Τι υπέροχο πάρτυ!"

Έγνεψε χαμογελώντας. "Είναι, δεν είναι; Όλους αυτούς τους ανθρώπους", είπε δείχνοντάς τους με το ποτήρι του, "τους συναναστρέφομαι δεκαετίες ολόκληρες. Με κάποιους γνωριζόμαστε από το σχολείο και το πανεπιστήμιο, άλλους τους συνάντησα στη μετέπειτα επαγγελματική πορεία μου, το θέμα είναι πως μαζί μεγαλώσαμε και εξελίχθηκαμε. Ήμουν ένα τίποτα Σταύρο. Ένα τίποτα! Και κοίτα με τώρα! Τα έχω όλα", δήλωσε κάπως πικραμένος και ρούφηξε μια γερή γουλιά από τη σαμπάνια του.

Έβαλα το χέρι μου στον ώμο του σφίγγοντάς τον απαλά. Η συγκίνηση ήταν αναμενόμενη σε τέτοιου είδους πάρτυ, είχα παρευρεθεί σε αρκετά και γνώριζα.

"Λοιπόν, πως τα πας στη δουλειά;" ρώτησε σκουπίζοντας ένα μικρό δάκρυ που μόλις σχηματίζοταν στις άκρες των κουρασμένων του ματιών, "Όλα καλά; Έχεις προσαρμοστεί πλήρως; Είχα πει θα περνάω να σας βλέπω και έχω μπλέξει με την αχόρταγη γυναίκα μου: ήθελε ταξιδάκια και βολτούλες και ανακαίνιση στο εξοχικό μας. Και μετά έπρεπε να σχεδιάσει το πάρτυ μου. Μόνο η διακοσμήτρια μου στοίχισε κοντά στο χιλιάρικο. Άσε που ήθελε και μπάντα, να παίζει λάιβ!"

Κούνησε αποδοκιμαστικά το κεφάλι του, δείχνοντας με τον αντίχειρά του κάτι νεαρούς, ντυμένους με γιλέκα και παπιόν, να κουρδίζουν στο βάθος.

"Στ' ορκίζομαι, στο γάμο μας δεν ξόδεψα τόσα λεφτά όσα για την αποψινή βραδιά!"

Χαμογέλασα κοιτάζοντας τον περίγυρο.

"Είναι πραγματικά υπέροχα όλα", είπα καθησυχάζοντας τις τύψεις της πλεονεξίας τους.

"Οι γυναίκες Σταύρο όλο θέλουν, όλο ζητάνε, και θα ζητάνε μέχρι να σου πιουν το αίμα."

Χαμογέλασα ευγενικά. Ελπίζω η συζήτηση αυτή να μην κατέληγε με κάποια εκμυστήρευση που δεν ήθελα να ακούσω.

"Όλα περίφημα στη δουλειά! ", είπα αλλάζοντας το θέμα. "Είναι δύσκολη η αγορά και αρκετά απαιτητητική, αλλά πιστεύω θα τα καταφέρουμε."