umbrella || jenlisa

24

Geçen bölümün oy sayısı 58 ve 20. Bölümün oy sayısı 70. Bu 70 okuyucu demek ve yorum yapmayanlarınızı bir nebze anlasam da oy sayılarına anlam veremedim açıkcası.

Yeni bölüm için sizi beklettim ve oy sayısında bir artış olup olmayacağına baktım. Sınır koymadıkca yorum ve oy atılmayacak sanırım,üzücü. 

Umbrella jenlisa taginde 1 olsa falan ne de güzel hayaller.

Sınır 55 yorum 60 vote

...

Jennie

Okuduğum mesajlardan ona bahsedecektim ama bir türlü doğru vakit gelmemişti. Ve ne zaman bir şey için doğru vakit gelmese, işin sonunda kötü bir şey oluyordu. Şu an ki huzurlu halimizi bozacak da olsa kendimi söylemeye hazırladım.

Kahvaltı ettiğimiz mekanda, gülümseyerek bana bir şeyler anlatıyordu. Normalde konuşmayı sevmemesine rağmen, yemek yerken sessiz kalmaktan hoşlanmıyordu. 

"William bugün olmayacak, Bruce ile çalışacaksın."

Ağzıma bir peynir atıp kendi kendimi bir cevap bulmaya zorladım. Başarısızlığımdan sonra, masada duran telefonumu aldım ve mesaj kısmını açtım.

Çatalını bırakmış ve beni dikkatle izlemeye başlamıştı. Soğukkanlı olmaya çalışarak mesajları açıp ona uzattım. 

Okuduktan sonra kaşları çatıldı ve telefonumu elimden alıp karıştırmaya başladı. "Jisoo ile konuşalım."

Olumlu anlamda kafamı salladım ve benim telefonumdan bir şeyler yapmaya devam ederken, masanın üstündeki kendi telefonunu da alıp Jisoo'u aradı.

Kusursuz gülümsemesiyle süslü yüz hatları gerilmişti ve bu halin benim de neşemin, toz bulutu haline gelip yok olmasını sağladı.

Benim telefonumu masaya bıraktı ve kendi telefonunu kulağına götürüp Jisoo ile konuşmaya başladı. Konuşma arasında yanımızdan geçen bir garsonu durdurdu, "Hesabı alabilir miyim?"

Garson onu yavaşça başıyla onayladı ve gitti.

Gergince arkama yaslandım ve kollarımı göğüsümde kavuşturdum. İştahım tamamen kaçmıştı. 

Lalisa gergince Jisoo ile konuşuyor - çoğunlukla dinliyordu- ve gömleğinin düğmeleri ile oynuyordu.

Başını kaldırdı ve kısa süren bir kaç saniye suratıma baktı. Kaşları daha da çatıldı. "Tamam şu an müsait değilim, akşam gelirsiniz."

Cevap beklemeden telefonu kapattı ve bana uzattı.

Bir şey yemeyeceğime emin olacak ki, hızlıca ayağa kalktı ve sandalyemin yanına geldi. 

Kalkmama izin vermeden arkama geçti ve saçlarımı tek omzumda toplayıp, boynumu açıkta bıraktı.

Gergindikten kastığım bedenim, boynuma küçük bir öpücük bırakması ile rahatlamıştı. "Bugün gitmeyelim."

Sunduğu mükemmel fikire itiraz etmedim ve olumlu anlamda başımı salladım. Çalışmaya kafamı verebileceğimi sanmıyordum.

Ayağa kalktım ve o hesabı öderken elini tuttum. İşi bittikten sonra sıkıca elimi kavradı ve eşyalarımızı alıp mekanın çıkışına ilerledi.

...

Jisoo ve Lalisa, Jisoo ve benden daha fazla konuşuyor ve mantıklı bir karar vermeye çalışıyorlardı.