စိတ်တွေထကြွနေသောနှစ်ယောက်သားကြောင့်
ဖွားဖက်တော်တို့မှာသာမန်ထက်သန်မာထွားကြိုင်းနေသည်။
တစ်ချက်တစ်ချက်ခုန်လာသောနှလုံးခုန်သံတို့နှင့်အတူ
ငယ်ရွယ်ပြီးတက်ကြွသွက်လက်တဲ့
ဆေးကျောင်းသားလေးနှစ်ယောက်မှာ
ရမ္မာက်နွံထဲမှရုန်းထရန်ခက်ခဲနေသည်။
ရုန်းထရန်လည်းအစီစဉ်မရှိ။
Prem ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို သိမ်းယူကာ
လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့ ကိုင်ယူပြီး
မလှုပ်နိုင်အောင်ချုပ်ထားမိသည်။
ကောင်လေးကို ၀က်ပုတ်လို့သာခေါ်နေရတယ်
သူကဖောင်းဖောင်းပြည့်ပြည့်လေးဆိုပေမယ့်
ကျွန်တော့်လောက်အားအင်မရှိ။
ဒီကောင်ငယ်လေးက "Omega" လေ။
ဒီ Alpha လောက် ဘယ်အားအင်ရှိမလဲ။
လက်နှစ်ဖက်ကိုသိမ်းယူလိုက်တော့
အောက်ကကောင်လေးက
"ဟင့် ကြောက်တယ်"
ငြူစူပြီး တုန်လှုပ်တဲ့အသံနဲ့ ပြောလာတော့
နှုတ်ခမ်းပါးနှစ်ခုအားအတင်းဖိကပ်စုပ်ယူလိုက်သည်။
"အွန့်...."
ဘောင်းဘီကြယ်သီးကိုဖြုတ်လိုက်တော့
တောင်းပန်တဲ့မျက်နှာလေးနဲ့
ကြည့်နေရှာသည်။
အခုအချိန်မှတော့ကျွန်တော့်ကို
ဘာမှလာမတားနဲ့တော့။
ဘယ်သူတားတားကျွန်တော်က
ဆန္ဒအတော်လေးပြည့်၀ချင်နေတဲ့
ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသည့်
သတ္တဝါတစ်ကောင်အလား။
ကောင်လေးရဲ့ခါးကိုဖက်ကာ
ပက်လက်အနေထားကနေ
မှောက်ရပ်လေးဖြစ်အောင်
အားထည့်သုံးပြီးလှည့်ချလိုက်တော့
"အား ...အ.ကို.."
အော်သံကြားလည်းဂရုမစိုက်နိုင်ပေ။
အခုကျွန်တော်လိုချင်နေတာဘဲသိတယ်။
"အကို တစ်ကယ်လုပ်မှာလားဟင်"
"အင်း"
Ph ringtone 🎵🎶
"ချီးဘဲ အရေးထဲဘယ်ကphလဲ"
Boun က ဖုန်းကိုမကိုင်ဘဲထားလိုက်ကာ
ဆက်လုပ်ရန်ပြင်လိုက်စဉ်
Ph ringtone 🎵🎶
"Hello ဘာလဲ ကွာ"
ဒေါသတကြီးနဲ့ မေးလိုက်တော့
"LiLi ပါ
ဒီနေ့ အပြင်သွားရအောင်နော်
အဆောင်ရှေ့မှာစောင့်နေတယ်အခု
ဆင်းလာခဲ့နော်။"
ပြောချင်ရာပြောပြီးဖုန်းချသွားသည်။
အိပ်ရာပေါ်မှကုန်းထလိုက်ပြီး
ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ
ရေချိုးလိုက်ပြီး ကိစ္စရှင်းလိုက်သည်။
Premကတော့ကုတင်ပေါ်၌
သူ့အင်္ကျီအားပြန်ကောက်ယူကာ
၀တ်နေသည်။
သွက်သွက်လက်လက်မဟုတ်ဘဲ
နှေးတုံ့နှေးတုံ့နဲ့
အားအင်တွေချိနဲ့နေသလိုမျိုးလေး
မျက်နှာကလည်းဖြူဖက်ဖြူရော်။
ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာတော့
ကြေမွနေသောအိပ်ရာခင်းအား
သေသေချာချာခေါက်နေသည်။
စောင်တွေခေါင်းအုံးတွေကိုလည်း
သေချာကျကျနနလုပ်နေပေမယ့်
နှေးနှေးကွေးကွေး နဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကလည်း
ခြောက်ကပ်နေသည်။
သပတ်ကိုခါး၌ပတ်ကာ
ခေါင်းရေသုတ်ရင်း
"အကိုတောင်းပန်ပါတယ် "
တစ်ကယ်လည်းမဖြစ်သင့်ပါဘူးလေ။
တိုးလိုတန်းလန်းကြီး။
သူ့ဘက်ကဘာတစ်ခုမှပြန်မပြော
ခေါင်းလေးသာငုံ့နေရှာသည်။
ကုတင်အစွန်လေး၌၀င်ထိုင်ကာ
ကျွန်တော့်ကိုကျောပေးထားတဲ့
ကောင်လေးရဲ့ခါးလေးကိုဖက်ကာ
သူ့အနံ့လေးကိုရှူရန် ဂုတ်လေးအား
နမ်းလိုက်တော့ တစ်ချက်တွန့်သွားကာ
ကျွန်တော့်လက်ကိုဖယ်လိုက်သည်။
ပခုံးလေးကိုကိုင်ကာ
ကျွန်တော့်ဖက်ကိုမျက်နှာလေးဆွဲလိုက်တော့
ခေါင်းလေးသာငုံ့နေရှာသည်။
"အကိုတောင်းပန်ပါတယ်နော်"
ခေါင်းလေးကိုသာငုံ့လျက်လေး
ဘာမှတော့ပြန်မပြောခဲ့။
ESTÁS LEYENDO
Back To You
RomanceThis is BounPrem fan fiction. Boun Noppanut and Prem Warut are not only medical students but also roommate. Prem is first year and Boun is his senior from the third year. A love story between these two boys.
Chapter 14🔞🔞🔞
Comenzar desde el principio
