Her Değişim bir Dönüşüm değil. Ama her Dönüşüm bir Değişimdir...
Ben İzel,
İki çocuklu dağılmış bir ailenin hayatta kalan tek evladı,
Hüzün bu hayatta bana doğru aktı ama hep benim tenimde kazılı kaldı.
Aile olmak nasıldı?
Sahi aile korur kolları...
Canlı yayında Ufuk için ayrı bir kitap isteyenler olmuştu. Bir sonraki kitaptaki erkek karakterin mizacı kafamda belli ve maalesef Ufuk ile örtüşmüyor. Bu yüzden sizlere sürpriz olarak Ufuk için özel bir bölüm hazırlamak istedim.
Her neyse şimdi aklımdaki Ufuk için bir bölüm yazalım bakalım. Tamamen doğaçlama gideceğim. Umarım beğenirsiniz.
Ufuk'umuzu, yaramaz çocuğumuzu yazdığım bu bölümü yorumsuz bırakamazsınız diye düşünüyorum.
Doğum günüm şerefine size güzel bir bölümle geldim siz de yorumlarla coşturun burayı hadi bakalım😍
Hepinize keyifli okumalar...
***
Mardin Kızıltepe de öğretmenlik yapmak Ufuk için hiçte kolay değildi. Ama Kızıltepe den sonra stratejik konumu operasyon alanlarına daha yakın olduğu için Van'daki Çaldıran ilçesinin köyüne tayini çıktığında, daha kötü olamaz ya diyerek, Kızıltepe'deki eşyalarını lojmanda topladığı gibi Van'ın yolunu tutmuştu. Çok sık operasyonlara gitmek için görev yerinden ayrılmak zorunda kalan genç adam, il milli eğitim müdürünün bilgisi dahilinde olduğundan elini kolunu sallayarak çıkıp gidebiliyordu operasyonlara...
Sabah uyandığında üzerinde yün yorganın ağırlığı ile uyanmaya alışmıştı. Dondurucu soğuk insanın iliklerine kadar işledi buralarda. Yılın sadece bir kaç ayı kalkan kar ile yaz ayları bile yağmurlu bir sonbahar günü kadar sıcak olurdu. Yün yorganı kenara attığı gibi çıplak ayaklarını yere indirdi. Yerdeki soğuk ayaklarından vücuduna hızla yayılırken, kısık sesli bir küfür mırıldandı. Üzerine siyah kalın kotunu ve siyah balıkçı kazağını geçirdikten sonra annesinin ördüğü kalın yün atkıyı boynuna sardı. Ela'nın hediyesi kırmızı beresi ve siyah montunu da giydikten sonra siyah camlı gözlüklerini de gözüne taktı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kahvaltı etmeye gerek duymadan lojmanda dışarıya adımını attı. Nasıl olsa çocukların getirdiği beslenmelerden otlanırım diye düşünmüştü. Öğretmenlerinin beslenme saati için getirdiği yiyeceklerden yediğini gören çocuklar kısa sürede bu alışkanlığa uyum sağlamış, annelerine biraz daha fazla yiyecek koymalarını söylemişlerdi. Fedakar anneler ise, çocuklarının iştahını açıldığını düşünseler de, durum bundan daha farklıydı tabi...
Ayağındaki siyah botları karda bata çıka ilerlerken, lojmanı bulunduğu yerden okula kadar olan yaklaşık 300 metrelik yolu yürümeye başladı. Önünde gördüğü siyahlara bürünmüş silüetin yoğun kar yağışından dolayı kadın mı erkek mi olduğunu anlayamasa da, öndeki kişi yeni yağan karın kayganlaştırdığı yerde sendeleyince hızla giderek kollarının altından tuttu. Tuttuğu kişiden yayılan parfüm kokusuna bakılırsa, tuttuğu kişi bir kadındı.
"İyi misiniz?"
Kollarının altından tuttuğu kadın kafasını çevirince siyah montunun kapüşonu arkaya düşmüş, gri ponponlu beresiyle ona bakan kumral güzeli bir kız ortaya çıkmıştı.
