MINE

Chapter Five (Continuation)

You're mine. That was the second time he told me that. Ang una ay noong nasa party. Kahit malayo siya sa akin noong gabing iyon, alam kong siya ang nagsabi ng mga salitang narinig ko.

You're mine.

Was I just a piece of property to be possessed by someone? Didn't I have my own mind, my own freedom?

Patuloy pa rin siya sa pagtitig sa akin, ang mga mata niya ay tila hinuhubaran ang saplot ko at pinagmamasdan ang buo kong pagkatao.

Napaatras ako dahil sa takot, kaba at isang pakiramdam na hindi ko maintindihan kung ano. Ayaw ko sa paraan ng pagtitig niya sa akin, na para bang gutom na gutom siya at gusto akong kainin. Ngunit hindi ko alam kung bakit ayaw ko naman na alisin niya ang mga titig niya sa akin.

Was I enjoying him watching me?

I shook my head to clear my thoughts. Takot. Dapat takot ang pangunahing pakiramdam ang siyang bumalot sa aking puso. Ngunit may isa pa akong nararamdaman... Hindi lamang takot... hindi lamang panibugho at pagkasuklam... may isa pa...

"A-ano ang kailangan mo sa akin?" tanong ko nang nahanap ko na rin ang aking tapang.

Ngumisi ito. "Ang pamilya mo ang may kailangan sa akin, Elizabeth. Ikaw ang may kailangan sa akin."

"Ano ang ibig mong sabihin?"

"You really thought you all could outsmart a vampire like me? I have lived a hundred years, my dear, sweet Elizabeth. Akala n'yo ba ay matatakasan ninyo ang kontratang pinirmahan ng inyong pamilya? Akala mo ba ay matatakasan mo ako?"

Ang Mama at Papa!

"Yes, Elizabeth. I see you have realized what I mean. But do not worry, your parents are safe. Hinatid sila ng mga tauhan ko pabalik sa bahay nila. But of course, a warning was already given to them. Now I will give you the same warning as well."

Lumapit siya sa akin at bigla akong hinila papalit sa kanya hanggang sa nakalapat ako sa kanyang matigas na dibdib. Ang isang kamay niya ay mariing nakahawak sa aking kamay na animo'y mga posas ang kanyang daliri, habang ang isang kamay naman niya ay hila-hila ang buhok ko pababa, kaya naman ang mukha ko ay bahangyang nakaangat.

As a result, I was looking at him from under my lashes, his sinister face was eerily frightening and yet devastatingly beautiful.

"You, Elizabeth, belong to me until the day I release you from your contract. If you ever try to escape or see that Hunter again, I swear you will never see the light of day. One more attempt from you, dear, and one word from me is all it will take to deliver the death blow to your beloved Hunter and parents."

It was not a warning. It was a threat. At nakikita ko sa mga mata niya na totoo ang kanyang mga banta. Kaya wala akong nagawa kundi ang tumango.

"Good," sabi niya. Ngunit hindi pa rin niya ako binibitiwan.

"Ba't mo ba ito ginagawa? Marami ka namang babae sa mansyon. Ba't mo pa ako binili? Ba't mo pa ako hinabol dito? Ano ba ang gusto mo sa akin?"

Bigla itong tumawa nang nakakainsulto. "Oh believe me Elizabeth. I don't need anything from you. In fact the reason why I decided to buy you was because I didn't like you and the way you had treated me that night at the party. Arrogant, pampered little princess—that was how I saw you." Hinigpitan niya pa nang mas lalo ang pagkakahawak sa buhok ko. It felt as if my scalp would be ripped apart from my head. It was painful.

"So I wanted to teach you a lesson," patuloy niya. "I want you to realize that the world does not revolve around your dainty little feet and that you are not above everyone. Because I hate bitches like you!"

Hindi ko alam kung bakit ganoon katindi ang kanyang galit sa akin. Wala akong maalalang inagrabyado ko siya. And during the party, I reacted the way I did because of how he had behaved towards me.

Tinatagan ko ang loob ko at tinitigan siya ng matatalim sa mata. "You deserved to be treated that way."

Akala ko ay magagalit siya dahil sa turan ko. Nagulat na lamang ako nang ngumiti siya nang nakakaloko at bigla akong hinalikan sa labi. Mariin at marahas. Walang amor. Pinipilit niyang ipasok ang kanyang dila sa loob ng aking bibig.

Pinilit ko siyang itulak ngunit hindi siya nagpatinag. Sa halip ay binitiwan niya ang pagkakahawak sa kamay at buhok ko at itinulak ako hanggang sa naramdaman kong tumama ang likod ko sa pinto ng sasakyan.

Patuloy pa rin siya sa paghalik sa akin, habang ang mga kamay niya ay nagsimulang maglakbay sa aking katawan. Nanlaban pa rin ako, ngunit totoo ngang napakalakas ng mga bampira. At kahit ilang suntok at kalmot ang ibinigay ko sa kanya, tila wala siyang nararamdamang sakit sa mga ginawa ko.

Narinig ko na lamang ang tunog na parang may napunit, at saka ko lamang napagtantong pinunit niya ang suot kong blouse at hinila pababa ang aking bra. Ang lamig mula sa aircon ang sumalobong sa aking hubad na dibdib. Ngunit panandalian lamang iyon nang inilapat niya ang kanyang mainit na palad sa aking dibdib at sinimulan niya ang paghipo at pagmasahe rito.

Hindi ako makapaniwalang nagawa kong umungol dahil sa kakaibang pakiramdam na dumaloy sa aking katawan. Ang pagkasuklam ko sa kanya ay unti-unting nawala dahil sa sarap na aking natatamasa dulot ng patuloy niyang pagpisil sa aking isang dibdib, habang ang isang kamay niya ay humihipo sa aking binti. I could feel the smirk on his lips. I was caught unawares, and my lips parted on its own. He took advantage of it and he slipped his tongue into mine, and he expertly started exploring my mouth. He tasted of sweet wine and fresh mint. He tasted delicious.

Patuloy siya sa paghalik, sa pag-udyok sa akin na sabayan ko ang galaw ng kanyang labi at dila, habang patuloy ang kanyang palad sa pagsamba sa aking dibdib. I felt him pinched my nipple. It was painful. It was arousing. I was starting to get wet. I arched my back, surrendering my breasts to his expert hands.

Narinig ko ang mahinang pagtawa niya. At nang nagsimula na akong tumugon sa mga halik niya, biglang may narinig akong boses sa may harapan namin.

"Andito na po tayo, Master Stephen," sabi ng chauffeur. Ang chauffeur! I was about to, almost, have sex inside the car with the chauffeur as an audience! I felt so stupid! I felt like a whore, a slut. I felt horrible.

Inilayo ni Stephen ang kanyang sarili mula sa akin. Napangisi na naman ito nang makita niya ang nakatambad kong dibdib. I crossed my arms to cover my breasts.

My cheeks turned crimson. I felt ashamed of how I responded to his kisses; I hated my body for reacting so easily to his touch. I hated myself for behaving like a slut.

Hinubad niya ang kanyang coat. Hinanda ko ang aking sarili sa pag-aakalang itutuloy niyang muli ang kanyang pananamantala sa akin. Ngunit nagulat ako nang itinapon niya sa direksyon ko ang coat.

"Cover yourself," utos niya. "That breasts of yours are for my eyes only."

Pinandilatan ko siya ng mga mata, saka isinuot ang coat. Saktong may nagbukas ng sasakyan. Lumabas ako ng sasakyan at walang lingong tinungo ang aking kuwarto. Ni-lock ko ang pinto at umupo sa kama.

Dinala ko ang aking mga daliri sa aking mapupulang labi. Tila ramdam ko pa rin ang mga labi niya sa labi ko.

His kisses were harsh, but a part of me enjoyed his brute strength, his dominance over me. Was I a masochist? Did I enjoy feeling the pain? Was I becoming like the rest of the girls in this mansion who fancied themselves in love with the master?

I hated Stephen Villaroyal! I hated him from the very bottom of my heart. But I knew I hated myself more for enjoying the pleasure he had awaken deep within me.

***

#BloodLustMine