Ruined ✔

Huling Kabanata

LANDON GALE GRENAIGE

"WHERE'S my fiancée?!" Sigaw ko nang makarating ako sa emergency room. Nakita ko sa loob ang buong pamilya ni Brianna pero iba ang hinanap ng mga mata ko. Nang makita ko siya ay para akong pinanawan ng lakas sa katawan. Nanghihina akong naglakad palapit habang ang mga kamao ay napakuyom. "B-Brianna..." usal ko at napaluhod sa kaniyang gilid bago tuluyang nahulog ang mga luha.

It fucking hurts.

Kagagaling ko lang kila Mom nang tumawag sa akin si Tita para lang agad papuntahin dito sa hospital.

Mas lumakas ang iyakan sa loob ng kuwarto habang ako'y hindi na tumayo at mas mahigpit na hinawakan ang malamig na niyang katawan. Pilit ko siyang niyugyog kahit pa nababahiran na ako ng dugo pero nanatiling nakapikit ang duguan nitong mukha. Hinaplos ko ang daliri niyang may suot na singsing at hinalikan iyon nang marahan.

"Babe wake up... i-ikakasal pa tayo," my heart sank while looking at her.

Gigil akong tumayo at pinagsusuntok ang pader sa gilid. Pinigilan ako ng mga pinsan niya pero lahat kami ay nanghihina na dahil sa pag-iyak. Padausdos akong sumalampak sa sahig at doon nagsisisigaw. Parang kahapon lang na masaya kaming magkasama... hindi ko alam na 'yon na pala ang huli naming alaala.

All through Brianna's last days, I was always beside her, waiting for a miracle to happen... but there was none. Sa tanang buhay ko, ito pa lang ang nakapagbigay sa akin ng sobrang sakit sa dibdib. Gusto ko uling magwala, sumigaw at saktan ang taong may kagagawan ng lahat kung bakit siya nawala sa akin.

Arisha Mercado—Brianna's best friend.

As I saw her face, all I could see was red. I wanted to wring her neck 'til she lose her breath but I restrained myself. I had known Arisha since Brianna and I was in a relationship. Panay ang kuwento sa akin ng kasintahan tungkol sa kaniya kaya't hindi na siya bago sa akin.

Alam kong mabuti siyang tao dahil kay Brianna na rin galing; ngunit nagpupuot ang puso ko. Gusto ko siyang pasakitan.

I went to my brother's resort in El Nido, Palawan trying to forget everything. In four months of being there, all I ever did was to reminisce those memories I had with Brianna. She'd been my world when she came into my life and it was fucking hard to forget her. I loved her.

Ngunig walang nangyari sa pagbabakasyon ko kaya't bumalik ako ng Manila. Inagaw ko ang puwesto ng kakambal ko para makapaghiganti sa taong sumira ng buhay ko.

Arisha Mercardo was simple yet beautiful, which was already given. But every time I looked at her face, Brianna's lifeless body cross my mind.

So I did everything to take my revenge. I invaded her life and started destroying her 'cause that was where I feel satisfied.

"I let you come here to see what I've been doing since you took Brianna away from me. You must be happy. You ruined my life the way you shouldn't be." It was true, I became an asshole as I was since Brianna passed away.

Lagi kong nilulunod ang sarili sa alak at babae dahil umaasa akong balang araw ay mawawala ang sakit.

Then another wicked idea entered my mind. I offered Arisha to be my bed warmer. Yes, I was such a jerk for doing that but I wanted her go insane because of too much conscience once she'd agree with me. Gusto ko siyang mabangungot sa sobrang konsensiya hanggang sa mawalanan siya ng tamang pag-iisip.

But everytime I stare at her face, everything seemed getting out of plan. Masyado kong dinamdam ang sakit kaya't nagpokus ako sa kaniya kung paano siya pasakitan... pero habang tumatagal, kabaliktaran na ang gusto kong iparamdam.