Tov Tineke
Ik zat rustig in de ziekenwagen. Mijn had was op drie plaatsen gebroken. Athina had blijkbaar op een gevoelige plaats gebeten. 'Tinekeeeeee' werd er door de walki talki geroepen. Ik liep naar buiten en ik zag nog net dat Athina sprong. 'Neee' krijste ik maar het was te laat. Ze liet zich vallen. Een enorme knal was het gevolg. Overal hing bloed, en overal lagen stukken van kleren. Er lag zelfs een deel van haar arm twee meter verder vanwaar ze is gevallen. Ik begonnen te gillen. Dit was een verschrikkelijk zicht. Koen kwam aangelopen. Ik liep naar hem toe en viel in zijn armen. Mijn hand deed pijn maar dat was echt niets tegenover wat hier gebeurd was. 'Dit kan niet' zei ik onhoorbaar. 'Het is mijn schuld. Mijn domme schuld' zei ik en ik dacht dat niemand me gehoord had maar tevergeefs. 'Heey, het is niet jou schuld' zei Koen wenend tegen mij. 'Kom, ik denk niet dat ik hier nog op wil kijken' zei hij stil, hij pakte mijn hand vast. 'Nee' zei ik snel en ik liet mij op mijn kniën vallen naast haar. Ik kneep mijn ogen dicht en begon te snikken. Dit was allemaal mijn schuld, mijn eigen stomme schuld. Ik voelde een hand op mijn schouder. Ik keek naar achter. Het was Koen, hij legde zijn kin op mijn hoofd 'ga jij hier echt op blijven kijken?' Hij pakte mijn hand vast en trok me recht. Ik had 'Moet dat echt' zei ik zuchtend. 'Ja mevrouw u had is op drie plaatsen gebroken' 'We gaan mee' zei Koen vooraleer ik iets kon zeggen. 'Floor, Veli, wij gaan naar het ziekenhuis he' zei Koen en hij stapte met mij in de ziekenwagen. We reden naar het ziekenhuis. Daar aangekomen moest ik mee met de dokters. Koen wachtte op me in de gang.
Tov Koen
Ik stond in de gang te wachten op Tineke. Ik stond al twee uur te wachten op haar. Einelijk zag ik haar. Haar arm zat helemaal in het gips. 'Gaat het?' vroeg ik bezorgd. 'Met mijn hand wel, maar ik voel me echt niet goed' 'Wegens Haar' vroeg ik voorzichtig. 'Ja' antwoorde Tineke en ze keek naar de grond. Ik gaf haar een knuffel. 'Kom' zei ik en we gingen naar huis.
Toen we thuis aankwamen keek ik naar mijn gsm. 10 gemiste oproepen en 6 nieuwe berichten. De meeste oproepen waren van Velimir en Floor. Ik opende mijn berichten. Hoe is het met Tineke? Al meer nieuws? natuurlijk was dat bericht van Floor. Floor was altijd bezorgd. Ik opende het volgende bericht Koen ik moet je iets vragen, bel je me even terug? weer van Floor. Ik ging even naar buiten en belde terug.
'Heey Floor, waarom moest ik bellen?' vroeg ik. 'Hoe is het met Tineke?' vroeg ze. 'Ze zegt dat haar hand geen pijn doet, maar ze voelt zich niet goed in verband met Athina' 'Ja begrijp ik' zei Floor. 'Koen mag ik jou is iets vragen?' zei ze voorzichtig. 'Tuurlijk' 'Heb jij gevoelens voor Tineke?' vroeg ze. Ik voelde me rood worden. Het werd stil. Wat moest ik nu zeggen. Zou ik het riskeren of niet?
