Tov Tineke
Ik zat naast hem op zijn bed. We zwegen alle twee. Ik besefte niet wat er gebeurd was. Hadden wij echt gekust of droomde ik. Ik schoof wat dichter tegen Koen aan. Zijn hand raakte die van mij. Aarzelend nam hij mijn hand vast. Ik keek naar hem en, hij keek recht in zijn ogen. We kwamen dichter bij elkaar en ik voelde zijn adem in mijn gezicht. Ik sloot mijn ogen en we kuste weer. Ik voelde zijn lippen en opdat moment besefte ik dat het allemaal echt was. Hij hield van mij. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. Hij had nog altijd mijn hand vast. 'Was het dat wat je wou zeggen voor het ongeluk?' vroeg ik aarzelende. 'Ja, vanaf het eerste moment dat ik je zag besefte ik dat je speciaal was. Je bent perfect Tineke' zei hij stil. 'Koen, ik hou van jou' fluisterde ik. 'Ik hou ook van jou' hoorde ik nog. Ik kroop tegen hem aan en viel in slaap.
Tov Koen
Deze dag ging ik nooit vergeten. Tineke en ik eindelijk samen. Ik keek naar haar. Ze lag tegen mij aan. Ze was gisteren in slaap gevallen. Ze had zelfs de verpleegster niet meer horen binnen komen. Ik hield echt veel van haar van haar. Ze was zo mooi en lief. Ik keek voor me uit. Hier was alles zo zorgeloos, maar wat als ik beter was. Als ik terug naar huis moet. Zou ik Tineke dan moeten opgeven? Ik werd uit mijn gedachte gehaald, de verpleegster was er terug. Ze gingen vandaag mijn wonde naaien en als alles er goed uit zou zien mocht ik morgen al naar huis. De verpleegster trok mijn gordijnen open. 'Goeiemorgen Koen en.... Tineke was het he?' Tineke werd wakker. Ik gaf haar een kus op haar hoofd. 'Waar ben ik?' vroeg ze. 'Je bent bij mij' zei ik zacht. Er verscheen een glimlach op haar gezicht en ze kroop terug tegen mij. 'Moet jij niet gaan werken?' vroeg ik. Het was al half acht, normaal moest ze al op kantoor zijn. Ze keek op haar horloge 'ik ga pas tegen de middag' antwoorde ze. 'Kun jij Barry eten geven?' 'Natuurlijk' lachte ze. 'Mijn sleutels zitten in die jas' en ik wees naar de vuile politie jas. Het werd weer stil. Plots ging ze recht zitten. 'Koen' zei ze voorzichtig en ze keek naar mij 'dit blijft toch voorlopig onder ons he?' 'Natuurlijk antwoorde ik en ik gaf haar een kus. 'Ik moet nu wel naar huis' zei Tineke 'Wanneer kom je terug?' vroeg ik 'Zo snel mogelijk' ze gaf me nog een kus en nam de sleutels uit mijn jas.
Tov Tineke
Ik had me in jaren niet meer zo goed gevoelt. Ik stapte naar mijn auto. Ik wou instappen maar ik kreeg nog een berichtje: ik mis je x. Hij was zo lief. Ik antwoorde: ik mis je ook x. Ik stapte in mijn auto en reed naar huis.
Thuis aangekomen. Ik pakte mijn spullen bij elkaar. Ik nam mijn fiets en reed naar Koen. Eigenlijk was het niet zo ver. Het was. Koen woonde in een prachtig huis met een grote tuin. Ik maakte de deur voorzichtig open. 'Barry' riep ik en Barry kwam kwispelend aangelopen. Ik nam zijn leiband en ging met hem wandelen. Ik loopte de hele dag te zingen. Ik voelde me echt goed. Ik was precies iemand anders. Ik liep met Barry terug naar huis en gaf hem eten. Alles was gedaan, dus reed ik maar naar kantoor. Ik mocht vandaag samen werken met Brigitte. Langs de ene kant was dat goed want het was altijd gezellig maar langs de andere kant, ik zei altijd alles tegen haar. Maar deze keer moest ik echt zwijgen. Ik hoopte dat het zou lukken...
