Men ideale man?

🖤 Einde 🖤

Dit wordt een lange stuk en speciaal, stem, deel en reageer. Veel plezier met lezen love.

De dag van de bruiloft.
Ik bekeek mezelf eens naar de spiegel terwijl ik het kleed had. Iedereen die in men kamer was. Ik ging naar men kleine mooie zetel en zat daar, Nora deed mijn makeup. Waarom zou je iemand gaan halen voor makeup als je beste vriendin het nog beter kan? Ik ben zo zenuwachtig, ik weet niet wat ik moet doen. De enigste dat ik nu kan zeggen is dat ik me als een princess voel. Ik heb nu al 3 weken het gevoel dat er iets niet klopt en vandaag al zeker niet. InshAllah loopt dit allemaal goed, herhaal ik telkens in mijn hoofd. Na alles te doen en snel gegeten, ging ik in een mooie auto. Ik werd naar de zaal gebracht, iedereen rondom die ik zie. Iedereen begon foto's te nemen en het verliep helemaal anders, Ibrahim en ik wouden dit allemaal perfect en anders dan de andere bruiloften. Ik ging zitten op mijn mooie plek, die versierd was hoe ik het heb gewenst. Na alle uren aankleden, heb ik mijn mooiste jurk aan gedaan. Ik zag Ibrahim en hij hield men hand vast. We werden toe geleid naar de zaal, alle foto's en video's die getrokken werden. We gingen langzaam heen op weg naar onze plaats. Plots.. 'IBRAHIM!' *PIEUW PIEUW* alle pistolen van alle geluiden. 'NEEEEE IBRAHIM!!! WORDT WAKKER' zei ik huilend en schreeuwend. De vader van Ibrahim kwam aan en lachte. Plots ging zijn pistool richting mijn vader en mijn moeder. 'NEE STOP! ALSTUBLIEFT!!!!!!!!' Zei ik huilend op de grond. Alle mensen die weg lopen en huilen. Ik zag mensen bloeden, dit is mijn grootste dag en ergste dag van heel men leven. Ik zag Amir snel komen met een paar mannen die van Ibrahim waren, het waren namelijk zijn vrienden. Ze kwamen aan en schoten alle mannen en de vader van Ibrahim. Ik zag Ibrahim zachtjes zijn ogen openen en ik hield hem vast en zei 'H..het komt goed mijn lieve schat!!! Er gaat niks ergs met je gebeuren!!' Zei ik huilend. 'S..siham, ik hou van je.' Zei hij en deed zijn ogen dicht. 'NEEEEEE IBRAHIM NENENENEEE DIT KAN NIET WAAR ZIJN NEEEEEE! WORDT WAKKERRRR! Zei ik huilend en schreeuwend. De zaal was ondertussen al leeg en iedereen was doodgeschoten behalve Amir. Hij kwam bij me en zei 'Siham.. het komt goed de ambulance komt eraan.' Ik kon niet stoppen met huilen, ik kan dit niet geloven. Duizenden dromen die ik nog met Ibrahim gisteren overhad en nu opeens dit.

In het ziekenhuis.
Na paar uren lang wachtend op mijn ouders en Ibrahim. Ik kon niet geloven dat dit gebeurde. Ik voelde me op dit moment mijn hart in duizenden stukken breken, ik was boos en verdrietig. Ik wist niet wat ik moest doen alleen maar wachten. Amir kwam aan met een waterfles. 'Hier Siham, drink een beetje je ziet er niet goed uit.' Zei hij. Ik pakte het waterfles en gooide het met woede. 'Laat me met rust!!' Zei ik. 'Ik begrijp hoe je je voelt Siham, ik zal je met rust laten. Zeg me als je iets nodig hebt.' Zei hij. Ik negeerde hem en hoorde de deur open gaan in de operatiekamer. Er kwam een dokter aan en zei 'Het spijt me, geconcentreerd. Je ouders en je man zijn gestorven. We hopen het beste voor je en sterkte.' 'NEEEEEEEEE!! YA RABI WAAROMMM!? WAAROM HEB IK DIT WEER VERDIENT!?! IK HEB MIJN OUDERS EN MIJN MAN NOG NODIG!!!' Zei ik terwijl ik aan het huilen was. De dokters kwamen naar me toe en ik kreeg een spuit terwijl ik iedereen probeerde te duwen. Ik zag Amir super bezorgd en die over mij aait. Ik kon het niet geloven, ik haat mijn leven.

1 jaar later.
Het is nu 1 jaar exact dat zo wel mijn ouders, als mijn lieve man zijn gestorven. Amir, Marwa en Nora kwamen vaak op bezoek. Ze wisten dat ik depressief was en ik mijn leven niet aan kon. Ik kreeg super veel steun van alle kanten, ik accepteerde die nooit. Vanaf dat alles verwoest was wat geliefd was, wenste ik alleen maar de dood. Ik was nu wel veilig omdat de vader van Ibrahim dood was, maar ik wou niet dat het allemaal zo afliep. Ik mis mijn ouders en Ibrahim niet normaal.

Ik was aan het ontbijten en hoorde geklop aan mijn deur. Ik deed de deur open en het was Amir. 'Goeiemorgen Siham, alles goed?' Vroeg hij. 'Ja gaat wel..' zei ik zonder emoties. Hij omhelsde mij en ik schrok wel even maar ik had het nodig. 'Ik weet dat het moeilijk is, vooral dat het nu 1 jaar geleden dit gebeurd is..' zei hij. Ik barste in tranen en omhelsde hem super hard. 'Siham, je moet voort met je leven gaan. Ik weet dat dit super moeilijk is maar je zal nooit alleen zijn, iedereen is er die nog van je houd. InshAllah zie je ouders en Ibrahim in Jannah. Je moet alleen maar bidden  en wensen dat alles nu nog goed met je moet komen.' Zei hij. Ik keek hem aan en had geen woorden. 'Siham, wat dacht je om naar maroco te gaan en naar zijn begravenis te gaan. Hij zal je gemist hebben, je zit al maanden lang alleen maar binnen en sluit je zelf. Wat denk je ervan?' Zei hij. Ik liet een traan en zei 'Ja Amir, laten we gaan. Super bedankt voor je steun, ik had het nodig vooral praten.'

1 maand later.
Het is al ondertussen 1 maand later, er is super veel gebeurd. Ik en Amir gaan vandaag trouwen. Zijn ouders, zijn net als mijn ouders geworden. Marwa en Nora, zijn mijn zussen geworden. We zijn dichter bij elkaar dan ooit. Met een foto in mijn handen van Ibrahim, glimlachte ik. 'Ik hoop dat je niet boos bent mijn lieve schat. Ik hou nog steeds van je maak je geen zorgen.' Zei ik. Ik besloot ook 1 week geleden een hoofddoek te dragen. Als ik niet mijn hoofddoek droeg die mij laat beschermen en niet elke dag bid, zou ik nooit op mijn voeten gestaan hebben. • Einde •

Dit is het einde, ik heb dit verhaal zelf verzonnen. Het is niet waargebeurd, maar het zou wel kunnen natuurlijk. Ik heb dit verhaal gemaakt om te laten zien dat, achter een negatief reden een positief reden licht. Heb sabr voor liefde, moeilijke en saaie dagen. Wat er ook gebeurd, bid. Ga dichter bij Allah swt en maak je zelf het niet moeilijk. Alles gebeurd met een reden en dat zal altijd zo zijn. Je zult moeilijk dagen beleven maar de goeie dagen komen ook, alleen daarvoor moet je altijd sabr (geduld) hebben. Ik hoop dat jullie dit leuk vonden en er van hebben genoten. Bedankt voor het lezen, vergeet zeker niet te stemmen en te reageren. Ook wil ik jullie vragen om deze boek te delen, zo dat mensen ook weten dat Islam het sleutel is voor alles. Thank you and bye ❤️ ps ik heb een nieuwe boek geopend genaamd 'Ramadan 2020' bekijk het zeker even.