Deel 28 🖤

131 6 2
                                    

Wat er toen gebeurde.
Ik bloosde en had een grote glimlach wat heb ik hem gemist, hoe zou het met Amir zijn heb lang niks van hem gehoord.. zou ik een bezoekje nemen?

Het was al de volgende dag en het was weekend dus geen werk. Ik besloot om Amir een bezoekje te nemen, ik vond het al raar dat hij niks van hem had laten horen. Natuurlijk vind ik hem niet leuk, ik dacht het.. ik viel op hem door verveling en heb daar spijt van maar dat weet hij al. Ik ging even buiten sporten en na een tijdje kwam ik thuis aan en ging douchen. Ik nam een ontbijt en ging men tanden poetsen, makeup doen en ging me omkleden. ( zie foto)

Ik ging naar men Range Rover en ging richting naar Amir's huis

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik ging naar men Range Rover en ging richting naar Amir's huis. Ik kwam aan en alle herinneringen kwamen weer aan ik stond even stil. Ik ging naar de deur.. en heb gebeld nu nog wachten.
Ik zag iemand open doen en het was Amir, hij bekeek me van boven tot beneden en stond met een mond open. 'S..Siham??' Zei hij met een geschrokken gezicht. 'Hallo Amir, zou ik even binnen mogen?' Vroeg ik. Hij knikte en liet me binnen, het zag er uit als van voor nog steeds hetzelfde. 'Ga maar zitten ik maak wel een kopje koffie, als je dat wilt?' Vroeg hij. 'Ja isgoed heb toch liever koffie, dankjewel.' Zei ik. Ik kreeg een melding van Ibrahim en Amir kwam al aan en passeerde terwijl hij zijn naam las. Hij stond stil en keek me aan 'Heb je nog contact met Ibrahim?' Vroeg hij. 'Nog net gisteren, heb hem buiten gezien en nu praten we..' zei ik. Hij zat en keek me aan. 'Siham, waarom ben je hier?' Vroeg hij. 'Ik wou een bezoekje nemen.. ik had je lang niet gezien ik ben weer beter geworden en ben ook niet meer depressief.' Zei ik. Hij glimlachte en zei 'Dat is echt lief van je, sorry dat ik niet naar je kwam. Maar ik wist niet waar je woonde en ik durfde niet naar je ouders huis te gaan en te vragen.' 'Dat maakt niet uit, alleen men moeder weet me wonen.' Zei ik. 'Is het nog steeds niet opgelost met je vader?' Vroeg hij. 'Neeh.. wil ook niks met hem te maken hebben. Hij heeft men leven verziekt al is hij mijn vader.' zei ik. 'Jah is inderdaad je vader nog maar ja, hoe gaat het tussen jou en Ibrahim dan?' Vroeg hij. Ik keek hem aan en zei 'Ja gaat wel goed.. we zijn opnieuw als vrienden begonnen.' 'Siham, we zijn goeie vrienden. Dus daarom vraag ik je.. heb je nog gevoelens voor Ibrahim?' Vroeg hij. Ik wou geen antwoord geven om hem niet te kwetsen maar wie zegt dat hij nog iets voor me voelt? 'Ja ik denk het toch wel. Het is nog niet een sterk gevoel maar toch wel iets. Heb jij al iemand in je leven Amir?' Zei ik en dronk voorzichtig men koffie. 'Neeh, had het geprobeerd maar ik voel nog steeds iets voor je.. men gevoelens zijn nog te sterk sorry Siham.' Zei hij. 'Amir, zeg nooit sorry over hoe je je voelt. We kunnen onze eigen gevoelens niet in controle houden. We zien wel waar dit heen gaat en ik hoop dat je iemand vind.. maar het is nu tijd om te gaan.' Zei ik. 'Ja hebt gelijk en isgoed dankjewel voor je bezoek. Ik hoop dat ik je eens tegenkom.' Zei hij. 'Is graag gedaan Amir. Ik ga nu gaan en dankje voor koffie het was lekker.' Zei ik. Hij bracht me aan de deur en ik ging weg naar men auto. Wat een gesprek zeg, best moeilijk maar fijn om de waarheid te vertellen.

Ik kwam thuis aan en zag een man aan een deur staan, ik kon alleen zijn achterkant zien. Ik ging er naar toe en hij draaide zich om.. het was Ibrahim. 'Huh Ibrahim? Hoe wist je waar ik woon?' Vroeg ik. 'Haha rustig aan, je zei me dat je een eigen bedrijf had en vertelde erover. Dus nam ik een bezoekje en vroeg ik ernaar.' Zei hij. 'Wow wacht, dus één van mijn collega's gaven het adres aan jou zonder toestemming?' Vroeg ik. 'Haha, natuurlijk niet. Ik zag Marwa daar ze bracht wat producten van haar winkel en ik vroeg het maak je geen zorgen.' Zei hij. 'Oh wjw je liet me schrikken man. Nou ja wat.. kom je hier eigenlijk doen?' Vroeg ik. 'Moet ik anders weg gaan?' Vroeg hij. 'Nene, kom maar binnen.. het is gewoon raar om je hier te zien.' Zei ik. Ik liet hem binnen en we zaten neer. 'Nou Siham, ik kwam hier voor een reden.. ik denk toch wel een hele grote reden haha..' zei hij. 'Huh? Wat is er een de hand?' Vroeg ik. 'Kijk Siham, ik wil je iets vragen en je moet eerlijk zijn zonder twijfels...
Huh wat zou hij mij willen vragen?

Wordt vervolgd, stem en deel. 🤗

Men ideale man?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu