It's no Different

Κεφάλαιο ³⁶

Ανοίγω τα ματια μου και κοιταζω αμεσως διπλα μου. Δυστυχώς δεν βρίσκομαι μεσα στην αγκαλια του.

Ουτε ειναι διπλα μου. Ομως εκεινος δεν εχει αναγκη απο τρυφερές στιγμες. Δεν τον κατηγορώ.

Σηκωνομαι αμεσως απο το κρεβατι και κατεβαίνω τα σκαλια. Μπαινω στην κουζινα και τον βλεπω ορθιο να κοιταζει εξω και να μιλαει στο τηλέφωνο.

"Δηλαδη λες οτι μπορει και να πετύχει κατι τέτοιο;"ρωταει τωρα γεματος περιέργεια στο τηλέφωνο.

"Έγινε. Ετοιμασε ενα καλο σπιτι και ενα καλο αυτοκίνητο."λεει και καταλαβαινω οτι θα φυγουμε"τωρα. το πολυ σε ενα 24 θα ειμαστε ηδη εκει"λεει και το κλεινει.

Παίρνει μια ανασα και γυρναει να καθίσει στο τραπεζι αλλα σταματαει οταν με βλεπει εδω.

"Μην στέκεσαι εκει. Ελα έφτιαξα καφε και εχω νεα"λεει θα ελεγα αρκετα κεφατος και φυσικα ηρεμος και..καλος;;

Πλησιαζω και καθομαι διπλα του. Παιρνω την κουπα που δεν ειχα προσεξει οτι υπήρχε εκει και τον κοιτάζω.

"Αν εννοείς για αυτα που ελεγες στο τηλέφωνο τα ακουσα ολα. Ειναι υπέροχα νεα"λεω και ψεύδομαι.

Νομιζω ειναι και λογικο. Οσο έρχεται η ωρα να παμε στην Ιταλία χανω ζωη αφου ξερω πως πλησιαζει ο θάνατος μου.

"Θα πρεπει να παω να δω την αδερφη μου πριν φυγω"λεει καθως σκυβει λιγακι για να ειναι στο υψος μου και με φιλαει πεταχτα στα χειλη.

"Θα της δωσω τα χαιρετίσματα σου και επειδη ξερω πως σιγουρα θα μου το ζητησεις δεν θελω να ερθεις και να σε δει παλι"λεει προλαβαινοντας με.

"Ενταξει λοιπον,οπως επιθυμείς εσυ. Δεν θα ερθω. Τουλαχιστον να μου πεις το ωράριο μας"λεω αν και μεσα μου στεναχωριέμαι πολυ.

Λατρεψα την αδερφη του οσο και εκεινον. Ειναι ίδιοι εξάλλου σε ολα. Απλα εκεινος δεν θελει να δειχνει καλος.

Ενω εκεινη θελει,δεν θελει ειναι και φαινεται καλη. Εξαλλου ενα μικρο αθωο παιδί ειναι. Πως να μην ειναι καλη;

"Θα παω για λιγες ωρες εκει. Εσυ θα ετοιμασεις να παρεις οτι θελεις μαζι μας μεχρι να γυρίσω. Θα παρουμε το αυτοκινητο και θα φυγουμε. Θα παρουμε ελικόπτερο ιδιωτικό ξέρεις. Και θα φτασουμε Ιταλία"λεει ηρεμος.