Κεφάλαιο ¹¹

643 38 43
                                    











Γυρναω το κεφαλι μου διακριτικά προς το μερος του και τον κοιτάζω. Σφίγγει με νευρα το τιμόνι και δεν εχει σταματήσει να τρέχει εδω και πολλές ωρες.


Κοιτάζω την οθόνη του αυτοκίνητου και η ωρα λεει τέσσερις το πρωί. Καταπίνω και σκέφτομαι πως πρέπει να μάθω τι θα γινει τελικά τώρα.


Θα με σκοτώσει; Θα ζήσω; Γιατι στο καλο με πήρε μαζι του και φύγαμε; Γιατι τελος πάντων εγινε οτι εγινε στην αποθήκη και ποιοί ηταν αυτοί;


Το κινητό μου αρχίζει να χτυπαει σαν τρελό και το βγάζω απο την τσέπη μου και το κοιτάζω. Ο Κελντο μου τηλεφωνεί και γυρναω να κοιτάξω τον Βαλεν.


"Κλείστω"λεει απλα και εγω το ξανα κοιτάζω. Το αρπάζει απο το χερι μου και ανοίγει το παράθυρο και το πετάει εξω.


"Τι στο καλο κανεις;!"ουρλιάζω και εκεινος φαίνεται να μην ενοχλείται ιδιαίτερα. Κουναω το κεφαλι μου ειρωνικά και ξεφυσαω.


"Ηθελα να παίξω και την θαρραλέα. Καλα καθόμουν στο σπιτι μου"μουγκριζω και τον βλεπω που με κοιταζει στιγμιαία.


"Δεν σου ειπα να το βουλωσεις για να μην σε σκοτώσω μια ωρα νωρίτερα;"ρωταει ηρεμος και θυμώνω περισσότερο.


"Εισαι σοβαρός; Πως περιμένεις να το βουλωσω τοσο απλα οταν πριν λιγες ωρες ενας άνθρωπος πέθανε μπροστα μου και εσυ με εχεις απαγάγει και με πηγαίνεις καπου που δεν εχω ιδεα που και μου πήρες την μόνη μου ελπιδα να επικοινωνήσω με τους δικούς μου και με απειλείς οτι θα με σκοτώσεις!"του λεω έξαλλη.


"Ε οχι λοιπον,αν ειναι να πεθάνω αν πεθάνω χαρούμενη και κάνοντας κατι που με ευχαριστεί"λεω αποτομα και πριν καλα το καταλάβω παταει φρένο και χτυπάω το κεφαλι μου μπροστα στο πλαστικό.


"Ακου να σου πω μικρη. Το εννοώ οτι ειπα για αυτο αν δεν θελεις να καταλήξεις νεκρη μεσα σε ενα δασος και να φανε το σωμα σου τα αγρια ζωα κανε μου τη χαρη και βουλωστω"ξανα λεει πολυ άγρια.


Δεν ξερω πως πρεπει να αντιδράσω πλεον. Τρίβω το κεφαλι μου με το χερι μου για να περασει ο πονος καθώς ξανα βαζει μπρος και τρέχουμε παλι.


Τον κοιταζω παλι και τον παρατηρώ καλύτερα. Τα μαλλια του ειναι μαυρες μπουκλιτσες και τα ματια του καταγαλανα και ειναι ενα απο τα πιο ψυχρά βλέμματα που μπορει να εχω δει ποτε μου.


It's no DifferentWhere stories live. Discover now