Κεφάλαιο ⁰⁹

689 38 34
                                    











Κουναω το κεφαλι μου προβληματισμενη απο το χθεσινό σκηνικό και αναρωτιέμαι αν ηταν λιγάκι υπερβολικοί ο Τζεν και ο Κελντο.


Αλλα θα επέμεναν και οι δυο σε τέτοιο βαθμό αν δεν ηταν κατι τοσο σημαντικό και σιγουρο; Ο Τζεν σιγουρα αλλα ο Κελντο οχι.


Κοιτάζω την ντουλαπα μου και σκέφτομαι αν τελικά ειναι καλη η ιδέα του να βγω σημερα εξω και να παω στο μπαρ ή να βγω γενικά εξω και να παω καπου.


Δεν μπορω ομως να μείνω και μεσα στο σπιτι σωστά; εξάλλου για ποσο θα μείνω μεσα στο σπιτι; Οτι είναι να γίνει,θα γινει άλλωστε αργά ή γρήγορα.


Παιρνω ενα μπεζ αερινο απλο φορεμα θα ελεγα και το φοράω στα γρήγορα. Πιάνω τα μαλλια μου πανω σε μια κοτσίδα και κοιτάζομαι στον καθρέφτη.


Σημερα στο σχολειο δεν ειδα τον Τζεν και ούτε μιλησαμε για να κανονίσουμε κατι για σημερα οποτε απλα μαλλον θα παω στο μπάρ.


Ανασηκωνω ήρεμη τωρα τους ωμους μου καθως κατεβαίνω ηρεμη ακομη την σκαλα και χωρις να βιάζομαι.


Δεν μπορω να κρύψω οσο και να θελω απο τον ιδιο μου τον εαυτο τον μικρο φόβο που εχω μεσα μου. Φοβάμαι πως όντως θα ειναι εγκληματίας και θα εχω μπλέξει μαζι του.


Και αν όντως ισχύει να δω πως στο καλο θα ξεμπλέξω τελικα απο ολο αυτο.


Αν μαθει κατι η μαμα θα το πει στον μπαμπά για να κινηθούν μαζι και ειναι πολυ πιθανόν να με στείλουν σε αλλη χώρα.


"Μέλορι;"ακουω την φωνη της τωρα διπλα μου και καταλαβαίνω οτι τόση ώρα εχω μείνει ακίνητη στο τελευταίο σκαλί και σκέφτομαι.


"Ναι μαμα"απανταω απλα γιατι τωρα εχω πιο σημαντικά θεματα να λύσω απο τα δικα της πεισματα.


"Γιατι δεν μενεις σημερα μεσα να μου κανεις λιγη παρεα και να μιλήσουμε λιγακι;"ρωταει μαλλον για να με κρατήσει στο σπιτι και εγω γελαω και κουναω ειρωνικά το κεφάλι μου.


"Μαμα οτι και να θελεις να πουμε μπορει να περιμένει μεχρι το πρωί. Θα κατέβω να φαμε πρωινό και μου το λες. Τωρα θα φυγω"λεω και περταπαω προς την πόρτα.


Βγαίνω απο το σπιτι και όταν βλεπω οτι ηδη το σκοτάδι εχει απλωθεί τριγύρω μετανιώνω που δεν εφυγα λιγακι πιο νωρις.


Περπαταω με σταθερα βηματα προς το μπαρ του Κελντο με βηματα απαλα σαν να θελω να κανω ησυχία να μην με ακουσει κάποιος.


It's no DifferentOnde histórias criam vida. Descubra agora