Sunday

70 41 58
                                    


“Oh, Grace, ano bang meron at pinatawag mo kaming apat dito?” Tanong ng kaibigan kong si Lars pagkadating nila dito sa condo ko.

“Eh kasi nga,” Pabitin kong sabi. Umubo ako at nangalumbaba sa harap nila.


“Oh my gosh!” Sabay nilang sabi nang mapansin nila ang singsing na nasa kamay ko.

“Nag-propose na si Clark sa'yo?” Gulat na tanong ni Pam.

“Yup! We're getting married!” Masayang sabi ko sakanila.

Pagkasabi ko no'n ay niyakap nila ako at binati.




Nag-celebrate kami rito sa condo ko at nag-order ng pagkain upang pagsaluhan naming lima.

“Anong feeling na makakasal ka sa first love mo?” Tanong sa akin ni Pam na nagpatigil sa akin sa pagkain.

“Nakakaingit 'yong nakakatuluyan nila 'yong mga first love nila. Because they were their first and last.” Dugtong niya.

“Ew! Ang keso mo Pam! Cringe!” Sabi naman ni Tine na dahilan ng pagtawa namin.



First love?


I sighed at that thought.


Actually, Clark was not my first love.


It was Leo.


My childhood friend, my memorable first that I left for my own selfish dreams.


I was his 'The One That Got Away' on that Sunday morning.


We've been friends for 7 years then became lovers. Sino ba namang hindi maiinlove sa isang masipag, magalang, matalino at gentleman na kagaya niya?


He courted me when we were in our Junior years. My family liked him for me dahil nga kababata ko at kilala na namin ang pamilya nila. Kaya naman walang naging hadlang sa relasyon namin.


We were supported by our families and also our kaba-barrios.




Our relationship went good. It was balanced and a smooth one.


Walang nagpatukso.


Walang nagsawa.


Walang nagkulang.


We were both so inlove with each other to the point na sinama na namin ang isa't isa sa plano namin sa buhay.


We were both in our plans for the future.


But our plans are different in some aspects.


He wants to settle down in our barrio, live a good life there and have family with me.



But I have more plans for us.


I have more plans for me.


I want to be a successful engineer then have a better life in the city with him.

Which he opposed into.



“Alam mo Grace, sabi ni tatay, kapag kinasal na tayo papagawa tayo ng bahay do'n sa may lupain namin sa San Vicente.” Sabi ni Leo habang yakap niya ako sa may paanan nitong puno ng Corales sa ilog ng Lopez. Dito kami parating pumupunta kada linggo para magkita.


EverydayKde žijí příběhy. Začni objevovat