Nutellalı Pizzam

Çok Özledik

Polislerin sorularına cevap verdikten sonra hep birlikte bizim eve gittik.  Eve vardığımızda annemlerin evde olduğunu görmem ile şaşırdım. Annemler normalde şehir dışında olmalıydı.

Annem ve babam bana aynı anda sarılırken babam "Bizi çok korkuttun" dedi. Uzun zamandır annem ve babama böyle sarılmamıştım. Çünkü hep iş ile ilgileniyorlardı.

Annemlerden ayrıldıktan sonra salona geçip oturduk. "Anlat bakalım olaylar nasıl gelişti?" diye soran babam ile olan biten her şeyi en ufak ayrıntısına kadar anlattım.

"Kolunu kanatmaktan başka aklına başka fikir gelmedi mi?" diye soran Ece ile Duru "Ece haklı" dedi.

"Birinizde kızı sorgulayacağına iyi misin diye sorsa daha mantıklı olmaz mı?" diyen Anıl ile "İşte aranızda tek akıllı olanınız konuştu." dedim.

"Bence Elçin kendine geldi. Biz en iyisi sizi yalnız bırakılım." dedi babam ve annemle birlikte salondan çıktılar.

"Ben yokken buralar nasıldı?" diye sordum gülerek. "Bir saat civarıdır yoktun sadece ama seni çok özledik." diye cevap verdi abim.

Bunun üzerin "Yani beni cami avlusuna bırakmayacaksınız." demem ile Oğuzhan kahkaha atarak "O plandan vazgeçtik." dedi.

"O zaman ben gidip kolun için krem falan bulayım." diyerek ayaklanan abim ile Ece de "Benle seninle geleyim aşkım." demesi ile gözlerim kocaman açıldı.

"Oha! Siz çıkıyor musunuz?" diye sordum. Abim Ece'nin elini tutarak "Evet" demesi ile "Nasıl Ceren sürtüğünden Ece gibi mükemmel bir kızın seviyesine gelebildin?" diye sordum.

"Poyraz yardımcı oldu." diyerek gülen Ece ile anlamayarak onlara baktım. "Ece sen Elçin ile bana sonra anlatırsın." diyen Duru ile Ece "tamam" diyerek abim ile içeri gittiler.

"Ama çok ekşınlı bir gündü. Silahlar, maskeli adamlar, kaçırılma, depo falan" dedim gülerek. "Bugün neredeyse ölebilirdin." diyen Oğuzhan ile "Ama ölmedim." dedim.

"Ama şimdi kabul edin çok zekiyim. Bugün beni bulun diye yaptıklarım ultra zekiceydi." dedim gülerek bu dediğim bizimkileri de güldürürken arkama yaslanıp sahip olduğum insanları izledim.