Fasenix Serisi 1 - AVERNUS

⚚ Geçmiş 7

  Alıntı ve paylaşımlar için instagram sayfası: fasenix_series

 Kai uykuya daldığında sofrayı kaldırarak onu yatağına yatırdılar. Kaj, kendini araştırma odasına kapatıp ışığı kaybolan ve sıradan bir kristâle dönen taşı incelerken Avernus'tan destek çağırmaya karar verdi.

   Recargon ve Adras, yönetim işlerinde de araştırmalarında da onun yanında olmuş, hayatlarını Avernus'a adamış en sadık ve yürekli arkadaşlarıydı. Bu gelişmeyi duyduklarında en az onun kadar heyecanlanacaklarını biliyordu. Bu yüzden zaman kaybetmeden avucunda ufak bir alev oluşturarak son gelişmeleri kaydetti. Hemen ardından da söndürerek Recargon ve Adras'a gönderdi. Avernus, ateşin ruhunun ve kimliğinin olduğu yerdi. Öyle ki ateşin olduğu yerlerle kolayca iletişime geçilmesini sağlıyordu.

  Şafak sökmek üzereyken Kaj'ın gözüne hâlâ daha uyku girmemişti. Avuçlarında tuttuğu kristâlden gözlerini alamıyor, düşündükçe, yıllardır sadece tek bir taşa odaklanmış olduğuna inanamıyordu. Nasıl böyle bir aptallık yaparak zamanını harcayabilmişti? Yoksa bir Adonia'nın birçok taştan güç alabiliyor olması ihtimalini bilinç altı kabul etmemiş, bilmeden kendi düşüncelerini mi sınırlamıştı? Ya da belki bu durum, eşinin de dediği gibi bir şaşırtmacaydı ve tam anlamıyla oyuna gelmişti. Eğer bu doğruysa, yetenekli atalarının kullanıldığı yetmiyormuş gibi bu yüzden araştırmaları yıllarca geri kalmış sayılırdı.

  Günün ilk ışıklarıyla Recargon ve Adras, Kaj'ın yanındaki yerlerini almış, öğlen olmadan planları oluşmuştu. Planlarını, her iki olasılığı da göz önünde bulundurarak yapmış ve her şeyi enine boyuna düşünmüşlerdi. Adras'ın tezcanlı, girişken ve detaycılıktan kaçınan yapısı, çok geçmeden kendisini gösterdi.

-Böyle şeyler fazla planlamaya gelmez Kaj. Bilirsin, evdeki hesap çarşıya uymayacaktır.

-Adras, bu fırsatı kaçırırsak bir daha onlara yaklaşamayabiliriz, planlı olmalıyız.

Adras kendini Kaj'ın çalışma odasındaki geniş koltuğa bıraktı.

-Rahat ol Kaj. Eğer kristâlin tepki verdiği o adamsa zor kullanmaktan başka seçeneğimiz olmayacak. Kendi rızasıyla saf değiştirmeyecektir.

  Kaj, önlerinde uzanan denize gözlerini çevirdi; Recargon'un sözlerinde haklılık payı vardı fakat umutsuz yaklaşmak şu an için ona göre değildi. Bunu araştırmalarına olan borcu olarak görüyordu.

  Öğle saatlerinde Marilis, Kai'yi deniz kenarına götürerek şemsiyenin gölgesine sığındı. Güneş oldukça yakıcıydı. Oğlunun sıcakla bir sorunu olmadığını bilse de annelik iç güdülerine çoğu zaman hâkim olmakta zorlanan Marilis, her seferinde Kai'nin şapkasını deniz suyuyla ıslattıktan sonra oğlunun başına geçiriyordu. Bunun gibi farkında olmadan yaptığı her şey, adeta şüpheli gözlerden onları koruyan muska görevini görmekteydi.

  Akşam saatlerine yakın, deniz kenarında paytak yürüyüşüyle onlara doğru ilerleyen küçük kız, Marilis'in kalbini çarptırmaya yetmişti. Kaj'ın araştırmalarının sonuç vermesini yürekten istiyordu. Öte yandan, hislerini çözebilmiş değildi; gücün taşıyıcısının bu küçük kız çıkması durumunda, bir anne olarak, Kaj'ın alacağı kararın belirsizliği mi onu huzursuz etmekteydi? Araştırmalar önemliydi elbet fakat ucu bu aileye mi dokunacaktı?

 Ufaklık çoktan Kai'nin yanındaki yerini almıştı. Kaj, pencereden Rastroc ve ailesini görür görmez  onun emriyle Adras hızla evden uzaklaştı.