Fasenix Serisi 1 - AVERNUS

⚚ Geçmiş 2

  Alıntı ve paylaşımlar için instagram sayfası: fasenix_series

 Masum bebeğin gözlerini açtığı Jachint; Vanora'nın merkezinde sular üzerine inşa edilmiş, ülkenin tüm işlerinin yürütüldüğü ihtişamlı bir yapıydı. Dış yüzeyi Ege denizinin parlak kumlarıyla kaplanmış, yer yer deniz yıldızları ile süslenmişti. İçinde birçok birim, eğitim alanı ve araştırmaların yapıldığı laboratuvarları bünyesinde bulunduruyordu.

 Bina, büyüklüğü nedeniyle dört ana bölüme ayrılmış, bölümler isimlerini rüzgârlardan almıştı. Yönetim ve eğitim işleri başta olma üzere Vanora ilgili her türlü sorunlar, Yıldız Bölgesi'nde ele alınıyordu. Bu bölge, toplantı odaları, ileri teknoloji ile donatılmış canlandırma merkezleri, kayıt laboratuvarlarıyla Reyatarin'in hayatının büyük bir çoğunluğunu geçirdiği yer olma özelliğine sahipti.

 Araştırmacı ve profesörleri ağırlayan, onların da bilgileriyle geliştirilip donatılan laboratuvar ve uygulama merkezleri ile bu merkezlere ait tüm kayıtların bulunduğu bölüm, Günbatısı; her türlü sanatsal faaliyetin uygulandığı, sergilendiği, Vanora'nın sanatçılarının uğrak merkezi olan bölüm, Gündoğusu olarak adlandırılmıştı. Yıldız ve Günbatısı'nda materyal donanım ön plandayken, Gündoğusu, sanatın ilham aldığı doğadan uzaklaşmaması adına sade bırakılmıştı.

 Kıble bölgesinde, ırklarının yaratılış kodlarını çözme, yetileri değerlendirme ve geliştirmeye yönelik eğitim alanları, sosyâl aktiviteler ve uçsuz bucaksız bir kütüphane yer almaktaydı. Geniş bir silindir şeklinde göğe tırmanan bu devasa kütüphanede, kitap tarayıcı su kristalleri mevcuttu.

 Sosyâl aktivite alanlarının büyük bir kısmı su sporlarına ayrılmış, eğitim alanları da Günbatısı'nda süregelen gelişimlerle paralel olarak her geçen gün geliştirilip donatılmaktaydı. Doğal alanlar da ihmâl edilmemiş, dış mekanlar, Gündoğusu mimarlarının yaratıcı dokunuşlarıyla can bulmuştu.

 Büyük kristalin ışınlarını en iyi alan Lodos bölgesi, Reyatarin ve ailesine ayrılmış, İdella'nın ruhu, Kristal ayının ilk günü burada beden bulmuştu. Büyük kristal, denizin ısısıyla enerji buluyor, soğudukça mora çalan rengiyle ışığını düşürüyordu. Reyatarin'in soyu, büyük kristalin gücünü kontrol edebilen Reagen Arón'dan gelmekteydi ancak yüzyıllardır kuvars kristallerinden güç alan bir Adonia görülmemişti.

 Anya, yumuşak ve sevgi dolu hareketlerle deniz kabuklarındaki sudan bir yudum bebeğe bir yudum da annesi İona ve babası Reyatarin Rastroc'a içirdikten sonra ufaklığı tekrar annesinin kucağına verdi.

 Belli bir yaşa gelene kadar gücünü aldığı taş, Vanora Halkı dahil olmak üzere hiç kimseye aksedilmeyecekti. İnsanlara alışması için üç yaşından itibaren yeryüzü gezileri yapılmaya başlanacaktı. Evrenin en parlak ve güçlü sudan kanatlarına sahip olması için tüm imkânlar seferber edilecekti.

 Reyatarin Rastroc, İdella'nın doğumundan sonra tüm ihtiyaç ve düzenlemelerini üzerine almıştı. Vanora'nın yönetim işlerinin yoğunluğuna karşın, onu gözünün önünden ayırmamak için elinden geleni yapıyordu. Anya, İona'ya yardım etmenin yanı sıra Reyatarin kızını görmeye gelemediği zamanlarda ona haber göndermekle görevliydi.

 Reyatarin, doğum kutlamasının bütün düzenlemeleri ile bizzat ilgilenmişti. Kıble bölümünden dışarı açılan ve yeşilin halı gibi ayaklar altına serildiği, su damlalarının havada dans ettiği, su çiçeklerinin etrafı süslediği cennetten bir parça gibi görünen Orea Şelalesini kutlama için hazırlatmıştı. Kutlamaya tüm halk davetliydi.

 Anya, ufaklığın temiz kıyafetlerini hazırlarken İona da bebeğiyle banyodan yeni çıkmıştı. Doğum kutlaması ve Vanora Halkı ile tanışma için İona en az eşi kadar heyecanlıydı ancak içinde dizginleyemediği bir endişe taşıyordu. İdella'yı dikkatlice kurularken parmak uçlarıyla bebeğinin narin yanaklarını okşadı.

-Heyecanınızı anlıyorum efendim fakat hepimiz onun için buradayız lütfen biraz rahatlayın.

 Anya'nın varlığı her zaman İona'ya kendini güvende hissettirmiş olsa da bu sefer içindeki korkudan arındırmaya yetmemişti. Bu güce yüzyıllardır uzak kalmışlardı. Kendi halkı dahil olmak üzere, kızının sadece güç olarak görülmesinden korkuyordu. Belki de sonsuza kadar taşıyıcısı olduğu bu güç ondan gizlenmeli, kendinin bile haberi olmamalıydı.

 Reyatarin odaya girer girmez İona'nın heyecanını bastıran korkuyu gözlerinden okumuştu. Kızının alnına, eşinin de dudaklarına küçük bir öpücük kondurduktan sonra ona sıkıca sarıldı.

-Korkularından arın İona. Tüm önlemleri aldım, herkes onu heyecanla bekliyor ve çok sevecek.

-Kutlamalar ve halkım beni korkutmuyor. Onun için her şeyin en iyisini düşündüğünden kuşkum yok. Fakat belki de ona güzel bir yaşam sunmamızın yolu, onu bu güçten korumaktır. Huzur ve barış içinde yaşıyoruz. Böylesine büyük bir güce ihtiyacımız yok. Bu güç hakkında anlatılanlar doğruysa, Avernus'lar gücü elde etmek pahasına onun hayatını kâbusa çevirmekten çekinirler mi sanıyorsun?

 Rastroc İona'nın yüzünü avuçlarına alarak gözlerini onun gözlerine değdirdi.

-İona, o daha çok küçük. Korkularımızla boğulmasına izin veremeyiz. Onun ışığını ortaya çıkaracak olan bizleriz. Kızımız, karşılaşacağı tüm zorlukların üstesinden gelebilecek güce sahip olacak. Gücünün bilincinde olmaması ona yapacağımız en büyük kötülük olacaktır...

 İona kötü düşünceleri kendinden uzaklaştırmak için gereken desteği bulmuştu, eşinin ellerini kavrayıp ona sığındı. Özellikle İdella'yı dünyaya getirdikten sonra kırılganlıkta sınır tanımayan duygularıyla baş etmekte zorlanıyordu. Kızını kucakladı ve eşiyle birlikte kutlamaların yapıldığı alana doğru kanat çırptı.

                     𝔉            𝔉           𝔉