Fasenix Serisi 1 - AVERNUS

⚚ Vanora 5

 Alıntı ve paylaşımlar için instagram sayfası: fasenix_series

 Sıkıcı odada, geldiğimden beri tek bir farklı çehre görmeden, aklımda Amity ve sebep olduklarımın suçluluk duygusu ile iki koca gün nasıl geçti anlamamıştım. Doktor şaşkındı. iki gün önce olanlara anlam veremediğini, bu yüzden de bana her zamankinden çok daha mesafeli davrandığını tüm mimiklerinden anlayabiliyordum. Nesi vardı bunların? Vücuduma buz bastırmak yarama tuz basmak gibiydi; bunu defalarca onlara açıklamaya çalışmıştım.

 Başımı eğip kaburgamın altına doğru göz attım; fena sayılmazdı. Hatta oldukça iyi görünüyordu. Yine de buz basmasalardı daha çabuk toparlardım.

 Dakikalar geçtikçe beklemek daha da zor gelmeye başlamıştı. Gözbebeklerim duvarla dans ederken bu odayla ilgili tüm ayrıntıları ezberlemiş olduğumu fark ettim. Gözlerim tekrar kapıyla buluştuğunda, midemde heyecan kelebeklerinden eser kalmamış, hepsi aynı anda kanatlanarak önümde beliren Kai'ye doğru uçmuşlardı.

-Gidebiliriz, dedi.

 Onun soğuk tavrına karşın tereddüt etmeden ayağa kalkmayı başardım. Kapıdan dışarı çıktığımda beni boş bir koridor karşıladı. Koridordaki tek oda benim odamdı ve yukarıdan süzülerek koridoru jilet gibi kesen suyu gördüğümde, buradan kaçma şansımın hiç olmamış olduğunu anladım.

 Kai beni beklemeden suyun içinden geçip gözden kayboldu. Açıklama yapma zahmetinde bulunmadığı için kendimi güvensiz hissediyordum.

-Fazla zamanımız yok.

 Suyun arkasından sesini duyduğumda, bunun başka bir tuzak olup olmama olasılığını sorgulamaya başlamıştım.

-Sence de bana bir açıklama yapman gerekmiyor mu? Ya da en azından şu suları kaldırman falan?

-Adım at, su sana yol verecek. Mahkemeye gidiyoruz.

Nedense pek inanmamıştım.

-Şimdiden söylüyorum, eşek şakalarını sevmem.

-İstediğin kadar geç kalabiliriz. Sebep olduğun şeyle yüzleşmekten korkuyor olmanı anlıyorum.

U kalalıkta sınır tanımıyordu. Sözlerini duymazdan gelerek suya doğru ilk adımı attım. Gerçekten de söylediği gibi, su, geçmem için bana izin vermişti.

-Neye sebep olduğum konusunda arkadaşın beni yeterince aydınlatmıştı, derken yanındaki yerimi aldım. 

 İçinde bulunduğumuz şeffaf kutucuk suyun gücüyle sağ, sol, yukarı ve aşağı hareket edebiliyordu.

-Bunu tek başına denemeye kalkma. Her damlanın kendi içinde izin mekanizması var ve tanımlayamadığı "kaçak" potansiyelli kişileri hapsedip merkeze bildiri gönderir.

-Uyarı için teşekkürler.

 Haddinden fazla su ile haşır neşir olmuştum. Henüz tek başına suyla çevrili bir küpün içine atlayacak kadar delirmemiştim.

 Sessizlikle geçen birkaç dakikanın ardından sevimsiz su kutusundan kurtulduk. Mahkeme salonunun üst katındaki kalın sütunlardan birinin içindeydik. Koskoca salonda yetkililerden başka kimse bulunmamasına rağmen salondaki kabartmalar, üç boyutlu resimler ve heykeller yalnız hissettirmekten çok uzaklardı.

 Hilâl şeklindeki geniş kıvrımlı masanın önünde Amity, onun sağ arkasında ise ince buzdan duvarlarla çevrelenmiş mahkûm durmaktaydı.

-Rhan!

 Kendime hâkim olamadan öne atılmıştım. Kai, beni çekerek biraz önce olduğum yere sabitlerken hiç de nazik davranmadı.

-Sessiz ol.