Fasenix Serisi 1 - AVERNUS

⚚ Dünya 1

 Alıntı ve paylaşımlar için instagram sayfası: fasenix_series

 Kendi ateş kozamda, Kaj, Rhesus, Adras ve Recargon'un eşliğinde gerçekleşen zorlu bir yolculuğun sonunda insanların dünyasına getirilmiştim. Yeryüzüne vardığımızda etrafta zifiri karanlık ve sessizlik hâkimdi. Gökyüzü ile tanışmanın, çıplak ayaklarımın serin kumlarla ilk buluşmasının ve denizi ilk kez dışarıdan görüyor olmanın büyüsüne kapılıp, tenime yapışan soğuğu umursamadım. Burası, ait olduğum yerdi. Yeryüzünü o kadar çok araştırmış, o kadar hikâye dinlemiştim ki içinde bulunduğum tüm olumsuzluklara rağmen sonunda hissedebiliyor olmak her şeye değerdi.

Kalacağım ev, Kayinaros'un bir zamanlar yeryüzündeki araştırmalarını sürdürdüğü, neredeyse on beş yıldan beri tek bir çivi bile çakılmamış, deniz kıyısında bir evdi. Kapıyı açar açmaz bizi koca bir toz bulutu karşılamıştı. Bakımsızlıktan dökülmüş duvarlar, geniş holün iki kenarından yukarı tırmanan merdivenlerle odalara uzanıyordu. Alt katta holün üç-dört katı genişliğinde bir salon, salona yandan bağlanan bir mutfak ve balkon mevcuttu. Karanlığın Ateşi'nden sonra gözüme oldukça küçük görünüyordu. Üst katta dört tane odası vardı ve hangisinden bakarsam bakayım deniz ayaklarımın altındaydı.

 İlerleyen günlerde yeni evime ve yaşantıma alışabilmek için elimden gelen çabayı sarf ettim. Evi düzenlerken Kayinaros'un çalışma odası ve kütüphanede değişiklik yapmayı uygun görmediğim için yalnızca temizlemekle yetindim. İnsanların dünyası ile ilgili bildiğim teorik bilgiler, hiçbirini tecrübe etmediğim için neredeyse işe yaramaz haldeydi en azından kullandıkları ortak bir dilleri vardı ve Avernus'lardan, kullanılan ortak lisanın kusursuz şekilde bilinmesi beklenirdi bu yüzden ben de onlardan biri gibi iki lisan ile büyütülmüştüm.

 Evime yakın oturan iki aile vardı. Moire ve Roy çifti, yerleştiğimden beri yüzüme bile bakmamış, bir kez olsun benimle konuşmamışlardı. Çekindikleri bir şey olduğunu anlayabiliyordum çünkü diğer insanlarla iletişimlerinde sorun yaşamadıklarını gözlemlemiştim. Trevor ve Evelyn çiftinin ise ufak bir kızları ve Gölge isimli köpekleri vardı. Evelyn bana elmalı tart denilen tatlı bir yiyecek ile limonata dedikleri ekşi içecekten getirmişti. Kızları Seren ile henüz tanışamamıştım ama sabahları onları denize giderken görüyordum. Koca cüssesiyle Trevor'u sağa sola çekiştiren Gölge de en az onlar kadar denizi seviyor gibi görünüyordu.

 Gideceğim okulun başlamasına bir süre daha olduğundan, bu süreci, yaz okulu dedikleri bir uygulamaya katılarak geçireceğim söylendi. İnsanların içinde ateş oluşturmam, ateş üzerinden iletişim kurmam ve Awela çalmam kesinlikle yasaktı. İnsanların dünyasında yanacak çok şey vardı. Büyük bir yangın, doğaya geri dönüşü mümkün olmayan zararlar verebilirdi.

 Kayinaros, soyadının yeryüzünde kullanılmasını istemiyordu. Bana, insanların arasında tanınmamı sağlayacak bir belge verdi. Fasenix'i andıran ama daha küçük bir karttı ve Fasenix'in aksine alevlere karşı dayanıksız olduğunu biliyordum. Kartın üzerinde ismim ve soyismim dışında tanınmamı sağlayacak birkaç bilgi daha yer almaktaydı. Yeryüzündeki ismim ise Delia Atchinson olmuştu.

 Her fırsatta edindiğim kitaplardan çevremde gördüğüm şeyler hakkında bilgi edinmeye çalışıyor, etrafımdaki insanları gözlemleyip onlar gibi davranarak uyum sağlamak için çabalıyordum.

 Yeryüzünde bilmem gereken çok fazla canlı vardı. Deniz kenarlarındaki kayalıklarda en çok gördüklerimden biri, sert kabuklu deniz canlısı yengeçti. En hayranlık duyduğum ise şimdiye kadar yalnızca bir kez görebilmiş olduğum baykuş canlısıydı. On dört omuru sayesinde başını iki yüz yetmiş derece açıya kadar döndürebildiğini öğrenmiştim. Ayrıca gözlerindeki kimyasal bir madde sayesinde cisimleri tüm detaylarıyla görebildiği söyleniyordu.