"အကို့ကို ညနေဖက်အိပ်ရင်ဖျားမှာစိုးလို့ ကျွန်တော်ကနှိုးလိုက်တာပါဗျ...ကျွန်တော်ဘာမှမလုပ်ပါဘူး"
ဟုတုန်ရီစွာပြန်ဖြေလိုက်သည်။
Boun မှာတော့သူ့အကြည့်တွေကို Prem ရဲ့မျက်နှာပေါ်မှခွာလို့မရခဲ့ပေ။မိမိရဲ့အကြည့်များကြောင့်နီမြန်းနေသောပါးမို့မို့လေးနှစ်ဖက်နှင့်တုန်ရီနေသောပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းပါးနှစ်ခုကို Boun တစ်ယောက်သဘောကျကာစိုက်ကြည့်နေလေသည်။
"မင်းက မိန်းကလေးနဲ့တော်တော်တူတာဘဲ...
နောက်တခါငါ့ကိုလန့်အောင်လုပ်ရင်မင်းကို ဖက်နမ်းမှာနော်"
ဟု Boun အတည်လိုလိုနောက်သလိုလိုပြောလိုက်ရာ
Prem တစ်ယောက်ကြက်သိန်းများဖျန်းခနဲထလာကာအာခေါင်များပင်ခြောက်သွားခဲ့သည်။ထို့နောက်မိမိအားအထင်လွဲနေမှုအားဖြေရှင်းရန် Boun ကိုကလေးတစ်ယောက်လိုရှင်ပြနေလေသည်။
"ဟာဗျာ.....ကျွန်တော်ကအကို့ကိုစေတနာနဲ့နှိုးတာပါဗျာ" ဟုမျက်နှာငယ်လေးနင့် နှုတ်ခမ်းလေးစူကာမျက်လွှာလေးချကာပြောနေသဖြင့် Boun မှာမနေနိုင်တော့ဘဲ
"ဟုတ်ပါပြီ မင်းကလဲစတာပါကွာ" ဟုဆိုကာ
ကိုင်ထားသောလက်ကိုလွှတ်ကာ Premရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှဆင်းပြီး ဆံပင်များအားနှစ်ချက်လောက်သန့်ပေးလိုက်မိသည်။
Prem မှာရှက်ကိုးရှက်ကန်းနှင့်ကုတင်ပေါ်ထထိုင်လိုက်ချိန်၌ Boun က
"မင်း နာမည်က .......?"
"Prem"
"မင်း first yearလား" ဟု မေးရာ
ခေါင်းကိုတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်ပြနေလေသည်။
အကိုက
"Boun...ဆေး တတိယနှစ်" ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအကိုဟုနာမ်စားသုံးကာမိတ်ဆက်ဖူးသည်မှာဒါပထမဆုံးပင်။
"ကျွန်တော်လည်း ဆေးမေဂျာကဘဲဗျ" ဟု Prem ရဲ့အဖြေကြောင့် Boun တစ်ယောက်သဘောကျသွားဟန်ဖြင့်မျက်နှာမှာတစ်ချက်ပြုံးယောင်သမ်းသွားလေသည်။
"အကို ဘာပြုံးတာလဲ" Prem စကားကြောင့်
"အော် ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး မင်းအကူအညီလိုရင်ငါ့ကိုပြော" ဟု Boun ကပြန်ဖြေလိုက်သည်။
နှစ်ယောက်သား Boun ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း စကားကောင်းနေကြသည်။
"ဘယ်နှစ်နာရီရှိပြီလဲ နာရီကြည့်ပါဦး"
"ခြောက်နာရီ ဗျ"
"မင်း ထမင်းစားပြီးပြီလား"
"မစားရသေးဘူး"
"အဲဆိုမင်းအရင်ရေသွားချိုးလိုက် ပြီးရင် ငါနဲ့အတူတူအပြင်မှာထမင်းလိုက်စား"
Boun စကားကြောင့် Prem ကျေနပ်သွားသည်။ကိုယ့်ကိုဒီအကိုကြီးလောက်ဘယ်သူမှဂရုမစိုပ်ဖူး။ဒီလူကြီးကတော့ပထမဆုံးလူပေါ့။
Prem တစ်ယောက် သွားဖြီးပြကာ ကုတင်ပေါ်မှထလိုက်သည်။Boun က Prem နောက်ကျောကိုကြည့်ရင်း
"အကို ဘာကြည့်တာလဲဗျ......ကျွန်တော်အက်ျ ီချွတ်မှာလေ" Prem စကားကြောင့် Boun မှာကုတင်ပေါ်ကထပြီး Prem ဆီကိုလျှောက်လာကာ ဖောင်းကောင်လေးနံဘေးရောက်သောအခါခါးထောက်လိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ပါးကိုဆွဲလိမ်လိုက်မိသည်။
"အာ့...အကို နာတယ်ဗျ" Prem အော်လိုက်မလက်ကိုပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်လေသည်။
Boun က
"ယောက်ျားလေးအချင်းချင်းဘဲ
မကြည့်ရဘူးလား" မေးရာ
"မသိဘူး....မကြည့်နဲ့ .... ကျွန်တော်ရှက်တယ်"
ဟုရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ပြန်ဖြေပြီးနှုတ်ခမ်းစူကာမျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။
Boun❤️
"ကျွန်တော်ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး ဒီကလေးကိုစတွေ့လိုက်ကတည်းက ကျွန်တော်အသဲတွေယားနေမိတယ်။အဲပါးဖောင်းဖောင်းကြီးတွေကိုကိုက်ဆွဲပြစ်ချင်တယ်။စကားပြောရှင်နှုတ်ခမ်းထော်ထော်နဲ့။"
"မသိတော့ဘူး တော်တော်အသဲယားတယ်။ဘယ်လိုဒီကောင်လေးနဲ့ကျမှဘာဖြစ်မှန်းမသိတော့ဘူး။ဘယ်ကောင်လေးကိုမှချစ်စရာကောင်းတယ်လို့မထင်ဖူးဘူး။ဒီကောင်လေးကိုအရမ်းစချင်တယ်။သူ့ကိုစလိုက်ရင်ပြန်ထိုးလိုက်တဲ့မျက်စောင်းနဲ့နှုတ်ခမ်းစူစူကြီးတွေကရယ်ချင်စရာလေး"
"ဟူး....ငါဘာတွေတွေးနေတာလဲ"
"ကျွန်တော်အသိ၀င်လာပြီး အတွေးတွေရပ်တန့်လိုက်ချိန်မှာတော့ ဟိုပါးဖောင်းလေးက ရေချိုးခန်းထဲတောင်ရောက်နေပြီ"
👉ကျွန်တော်က gay မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော့်မှာကောင်မလေးလည်းရှိပါတယ် ယောက်ျားလေးကိုလည်းမကြိုက်ပါဘူး။( Boun )
နောက်တစ်ပိုင်းဆက်ဖတ်ပေးပါဦးရှင်
အဆင်မပြေတဲ့နေရာလေးတွေမှာထောက်ပေးပါဦးနော်
အခုမှစရေးဖူးလို့ပါရှင့်
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့် 😍❤️
YOU ARE READING
Back To You
RomanceThis is BounPrem fan fiction. Boun Noppanut and Prem Warut are not only medical students but also roommate. Prem is first year and Boun is his senior from the third year. A love story between these two boys.
Chapter 2
Start from the beginning
