PHOENIX |[ completed ]|

nineteen

Love is burning …
Like a …
PHOENIX…
_____________

ယမကာကအားလံုးက္ို ေမ့သြားေစတယ္ တဲ့… ။

"ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲကြယ္……"

အားေလ်ာ့ေနတဲ့ ငါ့ပံုစံေၾကာင့္ အာ့မာ(Ama - Mommy) သို႕မဟုတ္ ဦးေလးရဲ႕ ဇနီး အန္တီက ငါ့ကို ေမးလာတယ္… ။ တညေနလံုး ေဆာ့ကစားျပီးေနာက္မွာ ကေလးေတြနဲ႕ ဦးေလးက ေမာေမာနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္ကုန္ၾကျပီ… ။

ေအးျမျမ ညခင္း… ။ ငါ့ေဘးမွာ မက်က္တက်က္ ျပဳတ္ထားတဲ့ ၾကက္ဥေတြ နဲ႕ မုန္႕ ပူပူေႏြးေႏြး ေတြ ရွိေနတယ္… ။ ငါ့လက္ထဲမွာ အာရာ (Ara) လို႕ေခၚတဲ့ ေကာက္ညင္းယမကာ ကို ကိုင္ထား တယ္… ။ ဆန္ ဂ်ံဳ ေျပာင္း မုေယာနဲ႕ လူး ဆပ္ ေတြကို ခ်က္ျပီးအခ်ဥ္ေဖာက္ထားတဲ့ ရိုးရာေခါင္ရည္ဟာ ခုမွ ေႏႊးထားတာမို႕ ပူပူေႏြးေႏြး…။

"အာ့မာ……  "

"ေျပာေလ… ဘတ္ကေလး…… "

"အာ့မာ ကို ဘတ္ ေျပာျပခ်င္တယ္…… "

ညေလေအးကို ငါရွဴ သြင္းျပီး ေကာက္ညင္းေခါင္ရည္ေႏြးေႏြးကို ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္… ။ေကာက္ညင္းလို ခ်ိဳတယ္… ျပီးေတာ့ ကိုကာကိုလာလို ရွတတ…။ ေကာက္ညင္းေခါင္ရည္ ရဲ႕ အရသာ ဆိုတာ ဒီလိုမ်ိဳးပါလား………။ပူဆင္းသြားတဲ့ ေခါင္ရည္ရဲ႕ အရသာေၾကာင့္ ထင္ရဲ႕ ။ ငါ့စိတ္ထဲမွာ အရာရာျပည့္လွ်ံလာတယ္… ။

"ဘတ္… အကုန္လံုး ကို ေျပာျပခ်င္တာ……"

အာရာကို ေနာက္တႀကိဳက္ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္… ။ ပူဆင္းသြားျပန္တဲ့ ေခါင္ရည္နဲ႕ အတူ ငါ့စိတ္ထဲမွာ အရာရာ လစ္ဟာသြားျပန္ သလို ပဲ… ။

အိပ္ေရးမဝဘဲ ႏႈိးခံလိုက္ရတဲ့ မနက္ခင္းတစ္ခု လို ရီေဝေဝခံစားခ်က္မ်ိဳး… ။
(crd to : လစ္ခြာအိတ္စဘတ္ႀကီးတစ္ဦး )

ဒီခံစားခ်က္က အားလံုးက္ို ေမ့သြားေစတယ္ တဲ့ ေလ… ။ ဟင့္အင္း…… ။

ငါ ဘာကိုပဲ ေသာက္ေသာက္… ဘယ္ေလာက္ပဲ ေသာက္ေသာက္……
ငါ ဘယ္လို ေမ့နိုင္မွာလဲ……။

ဘယ္လိုမ်ား ေမ့နိုင္မွာလဲ………။

အဲ့တုန္းက……။

ငါ့တစ္ကိုယ္လံုး ပူေလာင္ျပီး ကိုက္ခဲေနခဲ့တာကို မွတ္မိတယ္… ။သြားစြယ္အခ်ိဳ႕က ငါ့လည္တိုင္ထဲကို နစ္ဝင္သြား တာကို မွတ္မိတယ္… ။ ငါ့ေမးဖ်ားကို ေမာ့ျပီး ငါ့မ်က္နွာကို စူးစိုက္ၾကည့္ေန တဲ့ သူ႕မ်က္ဝန္းေတြ…။ အင္း…သူ စိတ္တို သြား ျပန္ျပီ… ။ ဆူညံေနခဲ့တဲ့အသံေတြ တိတ္ဆိတ္သြားျပီးေနာက္မွာ သူ ငါ့ကိုယ္ေပၚက ဖယ္ခြာသြားတယ္… ။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဝုန္းကနဲ ေဆာင့္ပိတ္လိုက္သံ ၾကားေတာ့ ငါ့ကိုယ္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ေစာင္းကာ ထထိုင္လိုက္တယ္… ။ ငါ့အသိထဲမွာ ဘာရွိလဲ…… ။ ပင္ပန္းတယ္… …နာတယ္… ျပီးေတာ့ နာတယ္……။အိမ္ေထာင္ေရးသုခ ဆိုတဲ့ စကားလံုးက ငါ့အတြက္ မဟုတ္တာ ၾကာခဲ့ျပီပဲ … ။