Εγώ....το πολύτιμο παιχνίδι του

Τελευταία ματια

Σημείωση
Φωνουλα : για να συμφωνεί η τρελεγκο μαζί μου τα πράγματα....
Πολύ πολύ σκουρα

(Είσαι καλά?)
Ναι
(Όχι δεν είσαι)
Όντως δεν είμαι αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
(Διαφώνησε μαζί μου!)
Τι?
(Διαφώνησε μαζί μου! Διαφώνησε! Μην με τρελαίνεις μην συμφωνείς.
Διαφωνησεεεεεεε)

-Μικρη !
-Ε έλα τι...
Είπα κουνώντας το κεφάλι μου σαν να ξυπνάω.
-Που χάθηκες?
Αγνόησα εντελώς την ερώτηση του και αφου πήρα στην χούφτα μου σαπουναδα, του την έβαλα στη Ξάνθη του φρατζα.
Κοίταξα την παραξενεμενη φάτσα του και τα γέλια δεν άργησαν να έρθουν.
Πριν όμως το καταλάβω το κεφάλι μου είχε βρεθεί κάτω από το νερό.

Όταν βγήκα στην επιφάνεια άκουγα τον Άγγελο να γκαριζει με σπαστικό γέλιο. Χωρίς να μπορεί να συγκρατηθει έπεσε πίσω. Όταν τελικά σταμάτησε μπορεί και να έβγαζα καπνούς από τα αυτιά δεν ξέρω.
(Καθόλου υπερβολική )
Σκάσε
(Πάλι καλά Παναγία μου επανήλθε)

Βγήκα από το μπάνιο και του όρμησα. Τον έκανα μούσκεμα αλλά δεν φάνηκε να πτοητε αντιθέτως συνέχισε να γελάει όσο εγώ είχα κρεμαστεί πάνω του και τον χτυπούσα στο στήθος.
-Ει ει ει μικρή. Βάλτα με κάποιον στο μέγεθος σου.
Με αγκάλιασε σφιχτά καλύπτοντας το γυμνό μου στήθος πάνω του.
Στριφογυρίσα τα μάτια μου και προσπάθησα να φύγω.
-Εχεις δίκιο είσαι υπερβολικά εύκολος.
Έγλυψε τα χίλια του και ένα πονηρο χαμόγελο έκανε την εμφάνιση του.
Το χέρι του στην πλάτη μου κατέβηκε παρακάτω και έσφιξε τους γλουτούς μου κόβοντας μου την ανάσα.
-Ευκολος ε?
Ένιωθα κάτω από το παντελονι του τον σκληρό αντρισμο του να με πιέζει. Τα μαλλιά μου ετρεχαν νερό στην πλάτη μου.
-Ναι....εύκολος
Είπα σχεδόν ξεπνοα.
Όρμηξα στα χειλια του και πέρασα τα πόδια μου δεξιά και αριστερά του. Τα χέρια μου πήγαν στα μαλλιά του και άρχισα να του τα τραβάω απαλά. Μουγκρισε κάτω από το φιλί μας.
-Αγγελε...
Είπα και διέκοψα το φιλί.
Με κοίταξε με μάτια γεμάτα πάθος, ανάγκη και δίψα.
Σχεδόν παραπονέθηκε
-Θελω να θυμάσαι ότι σου ανήκω....και τώρα και πάντα.
Ένα στραβό γέλιο έσκισε τα χείλη του. Ήθελα να το ξέρει. Ήθελα να το ξέρει και αύριο.
Και
...και παντα
-Το ξέρω πριγκίπισσα και πάντα θα σε προστατεύω είσαι ο θησαυρός μου.
Έκλεισε τα μάτια του και πήρε μια βαθειά ανάσα
-Πως είμαι τόσο τυχερός?
Γουρλωσα τα μάτια και τον κοίταξα. Πριν προλάβω να πω κάτι όρμηξε αχόρταγα στα χείλη μου.
Γρήγορα το παντελόνι του βρέθηκε δίπλα μας και πριν το καταλάβω ο Άγγελος μπήκε μέσα μου κανωντας με να βγάλω ένα βαθύ αναστεναγμό.
-Να ήξερα....
Είπε ανάμεσα στις ωθήσεις του.
Σαν να ήθελε να με τιμώρησει άρχισε να πήγαινε πιο άγρια φερνωντας με πιο κοντά στο να πετάξω.
-Τ-τι?
Ειπα με δυσκολία ενώ έπεσα ξεπνοη στον ώμο του.
-Γιατι ενώ είσαι στην αγκαλιά μου είσαι τόσο μακριά.
Η καρδιά μου έσπασε στα δύο.
Αλλά η ηδονή πήρε το πάνω χέρι και σαν να ήταν θυμωμένος έγινε πιο γρήγορος κανωντας με να αναστεναξω.
-Να θυμάσαι πως σαγαπω
Δεν απάντησε.
Μας σήκωσε και με έμενα ακόμη στην αγκαλιά του και ακόμα μέσα μου με πήγε στο κρεβάτι.
-Α-αγγελε....
Είπα μετά από λίγο.
-Ανοιξε τα μάτια σου....μαζί.
Είπε ενώ ήταν από πάνω μου. Έβαλε στο ένα του χέρι όλο το βάρος και με το άλλο χάιδεψε το πρόσωπο μου.
Πήγε πιο γρήγορα και έφτασα στα άκρα μου. Πριν προλάβω να φωνάξω σφράγισε τα χείλη μας και τελειώσαμε μαζί.
Βγήκε προσεχτικά από μέσα μου και με κράτησε σφιχτά μέχρι να ισσοροπισει η ανάσα μου. Με γύρισε στην μεριά του και με φίλησε στο μέτωπο.
-Και εγώ ζωή μου....και εγώ
Κοίταξα τα μάτια του και το γαλάζιο φενοταν πιο μαγικό από ποτέ.
Το γαλάζιο μου.
Η ματιά του.

Ελπίζω να σας άρεσε. Αφήστε ένα σχόλιο η την ψήφο σας και αν θέλετε μπορείτε να τσεκαρετε και τις άλλες ιστορίες που γράφω.
Το επόμενο κεφάλαιο θα αναιβει μάλλον αύριο♥️♥️