Angel's POV
"Where is your dada?" Tanong ko kay Luis na kakapasok lang sa kusina. It's dinner time and i cook their favorite food.
"Still talking on the phone." Umupo si Luis at sumilay agad ang ngiti ng makita ang spaghetti na paborito nya. "Wow."
I prepare his plate and fork. Hinanda ko na rin ang pagkain namin ni Max.
"Gutom na'ko." Nakabusangot na wika ni Max pagkarating. "Wow, adobo." And immediately switch like a happy kid.
"Sinong kausap mo?" Nilagyan ko ng pagkain ang plato nya. "Mga kaklase mo na naman ba?"
"Hindi. Si Candice yun, may tinanong lang para sa research paper nya."
I rolled my eyes. Si Candice na naman. "Wala ba syang internet sa bahay nya at sayo pa magtatanong?" Hindi naman sa pinagdadamot ko ang utak ni Max sa ibang tao pero ibang usapan naman kasi si Candice. She's different. May malalim silang koneksyon na kahit kelan hindi mawawala, at alam na alam ko kung ano yun. Di ko maiwasang mairita.
"Iba naman kasi ang internet at experience. Mabuti nga at sa akin sya nagtanong kasi alam ko ang topic nya."
Whatever. Pasalamat sila at wala akong alam sa medicine.
Hindi na ako nagsalita at tahimik na kumain.
"Sarap naman nito love. Da best talaga ang adobo mo." Puri ni Max sabay thumbs up at dumagdag pa ng kanin.
"Syempre, ako pa." Kayang-kaya kong lutuin ang paborito nya kahit pa siguro nakapikit.
"You're the best mom." Puri rin ni Luis at gumaya rin sa thumbs up.
"Thank you baby." Pinisil ko ang pisnge ni Luis. Sobrang sarap sa feeling kapag nakikita mo silang masaya. Lalo na siguro kung madadagdagan pa ng isa ang pamilya namin.
Speaking of dagdag. I forgot to ask Max about her schedule.
"Ok na ba ang schedule mo sa lunes?"
"Oo ok na. Inexplain ko naman kay Arthur na importante ang pupuntahan ko kaya hindi ako makakasama sa volunteer mission nila."
"Good." Napangiti ako. Tama talaga ang desisyon ko na biglain sya tungkol sa pagkakaroon ng anak, kita mo naman at sumangayon kaagad. I'm so excited.
After naming kumain nagpresenta si Max na maghugas ng plato.
"Ililigpit ko muna ang mga laruan sa kwarto. Wag mong kalimutan e'check ang mga pinto."
"Yes love."
Kinarga ko si Luis at umakyat sa taas. Sobrang kalat ng kwarto namin dahil sa mga bagong laruan nya.
"Help mom to pick up your toys. Ok?"
"Yes mom."
Hinalikan ko ng paulit-ulit ang pisnge nya. Hmm. "I love you."
"I love you too." He kiss my ckeecks too. Aahh, so sweet.
Pagkarating namin sa kwarto agad naming sinimulan ang pagliligpit. Pati ang mga bagong labang damit ay inayos ko na rin. Nakakapagod pero ok lang, ngiti lang nilang dalawa nawawala na lahat ng pagod ko.
Life was never been easy to us, both Max and i really put an effort to make everything work for our relationship.
Everyday is a new day. I can't be complacent, i have to be sure that nobody can destroy us again. I've cried enough. I learned my lesson. Life is too short to waste, whatever happens i'll protect my family.
