MR. CELEBRITY MEETS MS. NOBODY (CHA EUN WOO FAN-FIC) [BOOK 1 COMPLETED]✓✓✓

CHAPTER 44: PERSONAL ASSISTANT

ATHENA'S POV

EARLIER...

Halos isang buong maghapon kong hindi nakita si Kendrix. Nasaan kaya si mokong ngayon? Halos nalibot ko na ang buong school pero hindi ko siya makita eh. Except for one place. For sure nasa treehouse siya ngayon. Dun kasi yung takbuhan ng mokong na yun kapag may problema siya o gusto niyang makalayo sa problema ng mundo. Sigurado ako na hanggang ngayon hindi parin matanggap ni Kendrix yung pagbalik ng mama niya. I can feel his pain right now. Hay kawawa naman si mokong. But only time heals all wound eh. Papunta na sana ako sa tree house nang bigla akong nakatanggap ng tawag galing sa unkown number.

"Hello? Sino po sila?" tanong ko.

["Athena its me, Kendrix's mom."]

Biglang nanlaki ang mga mata ko sa gulat ng dahil sa narinig ko.

"Oh? Tita bakit po kayo napatawag?" Tanong ko.

Hindi siya nakasagot sa tanong ko.

"Tita? Umiiyak po ba kayo?" tanong ko.

["I'll just miss my children."] Umiiyak na sabi ni tita Isabella.

Ramdam na ramdam ko sa boses at sa bawat pag hinga niya yung lungkot. I have to do something. Hindi ko kaya na makita yung mga taong importante saakin na nagkakaganito. Kailangan kong umisip ng paraan para makapag usap sila. Hanggang sa naisipan ko na yayain si Kendrix papunta sa Starbucks. Ito nalang yung tanging paraan na naiisip ko para makapag usap sila. Nangmakita ko na naguusap sila sa playground, I feel better now.  Mas pinili ko nalang na wag nang magpakita sakanila at umuwi nalang.

Habang nakahiga ako sa kama ko, hindi parin maalis sa isip ko yung mga ngiti ni Kendrix habang kausap yung mama niya. Ngayon ko lang siya nakita ng ganon ka saya sa tagal ng pagkakakilala ko sakanya. Kendrix deserve this happiness. Kinuha ko si Ken-ken (yung teddy bear na galing kay Kendrix) at niyakap ito ng sobrang higpit.

"Alam mo Ken-ken, sobrang saya ng daddy mo ngayon. And he deserve it." sabi ko habang yakap ang teddy bear ng sobrang higpit.
"I LOVE YOU!" Sabi nung Teddy Bear.
"Mommy loves you too baby Ken-ken."

Hanggang sa hindi ko nalang namalayan na tulog na pala ako.

KINABUKASAN...

*TOK! TOK! TOK! TOK!*

Katok sa pinto ng kwarto ko ang gumising saakin. Nakakaloka! Ang sarap sarap ng tulog ko dito eh. Istorbo naman. >___<

"SINO YAN?" Inis na sigaw ko.
"Mahal na princesa bangon na po kayo kasi may nag hihintay po sainyo sa baba." Pang aasar saakin ni Maxine.

Nag hihintay? Sino naman ang maghahanap saakin ng ganito kaaga? Gusto ko pang matulog eh. T___T

Nagmadali akong bumaba para tignan kung sino yung naghahanap saakin. Sigurado si Calyx nanaman yan para makulit. Hay ewan! Nakakaloka! Nag madali akong bumaba kahit magulo pa yung buhok ko. Nang biglang nanlaki ang mga mata ko ng makita ko si tita Isabella pala yung naghihintay saakin. Nang biglang tumawa si Maxine ng malakas.

"Ano ba yang itchura mo Ate. Ang gulo ng buhok mo. Para kang bruha eh." tumatawang sabi ni Maxine.

Nagmadali akong umakyat pataas para magsuklay at ayusin yung itchura ko. Nakakaloka! Bakit? Sino ba ang gumising ng maganda ha? Ano to? WOKE UP LIKE THIS? HAY NAKAKAHIYA! HUHUHU!  T____T

Makalipas ang 10 minutes, bumaba na ako. Hay ano ba yan. Baka kung ano yung iniisip saakin ni Mama Isabella. Este Tita Isabella pala. Hay! Kalma Athena. Kalma.

"Ahm tita Isabella, bakit ka po nandito? May kailangan po ba kayo?" tanong ko.
"Ah... Athena nandito ako kasi para magthank you. Tsaka para makabawi na din sa lahat ng tulong mo para magkabati kami ng anak ko. Tara! Ipagluluto ko kayo ni Kendrix."